Κήρυγμα του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικολάου κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας – Κυριακή IB’ Λουκά – στις 17 Ιανουαρίου, όπου αναφέρεται στο χάρισμα της ευγνωμοσύνης δύο συγχρόνων Αγίων της Ορθοδοξίας μας, τους οποίους είχε γνωρίσει προσωπικά, τους Αγίους Εφραίμ Κατουνακιώτη και Άγιο Παϊσιο τον Αγιορείτη.
“Ένα τίποτα του πήγαινες και ένιωθε για πάντα, ποτέ δεν το ξεχνούσε, τι του έδωσες” μαρτυρεί για τον Άγιο των Κατουνακίων. “Ένιωθε μία φοβερή ευγνωμοσύνη. Εμένα μου ζητήθηκε να τον μεταλάβω, όταν είχε έρθει εδώ να κάνει εγχείρηση καταράχτη στο μάτι του. Πήγα σε ένα μοναστηράκι, πήρα Θεία Κοινωνία, δεν ήμουν Επίσκοπος, να τον κοινωνήσω. Αυτό το πράγμα, απο εκεί και πέρα, κάθε φορά που τον έβλεπα μου άνοιγε την καρδιά του, ήταν ένας παράδεισος ευγνωμοσύνης. Τον θυμάμαι, πήρα ευχές απο αυτόν τον άνθρωπο, μέσα απο την καρδιά του, ευχές ευγνωμοσύνης”. Ο Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης ήταν επίσης ένας άνθρωπος που δεν ξεχνούσε τίποτα και ποτέ από όσα τον ευεργέτησες και δεν κρατούσε τίποτα για τον εαυτό του. “Καρδιές ελεήμονες, καρδιές ευγνώμονες” τονίζει ο Σεβασμιώτατος.
Παρακολουθήστε την μαρτυρία του Μητροπολίτου Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικολάου:
