Με λαμπρότητα και την πρέπουσα εκκλησιαστική τάξη εορτάστηκαν, την Κυριακή 19 Μαΐου 2019, τα 100 έτη (Μάιος 1919 – Μάιος 2019) από των Εγκαινίων του Ιερού Προσκυνηματικού Ναού της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Βαρβάρας Καλαμάτας.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος χοροστάτησε κατά τον Όρθρο και στη συνέχεια τέλεσε την Θεία Λειτουργία, συμπαραστατούμενος από ιερείς και με την συμμετοχή εκατοντάδων πιστών.
Με το πέρας της Θείας Λειτουργίας ο Εφημέριος του Ιερού Ναού Πρωτοπρεσβύτερος Αθανάσιος Σιψάς αναφέρθηκε στην ιστορία των 100 χρόνων του Ιερού Ναού και στο τέλος της ομιλίας προσέφερε στον Σεβ. Μητροπολίτη κ. Χρυσόστομο αντίγραφο της παλαιάς Εικόνας της Αγίας Βαρβάρας. Συγκεκριμένα είπε:
« Ιδιαιτέρα χαρά πληροί τις καρδιές όλων μας γιατί συμπληρώθηκαν 100 έτη από των εγκαινίων του Ιερού Ναού της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Βαρβάρας. Σεβασμιώτατε, επιτρέψατέ μου μια σύντομη ιστορική αναδρομή.
Το 1895 ιδρύθηκε στην περιοχή αυτή το οινοπνευματοποιείο «Ζαν και Ρως». Το 1904 μετονομάστηκε σε «Εταιρεία Οίνων και Οινοπνευμάτων».
Το 1906 επεκτάθηκε και έγιναν μεγάλες εγκαταστάσεις και απασχολούσε περί τους διακοσίους εργάτες. Στις 4 Δεκεμβρίου του 1918, ανήμερα της εορτής της Αγίας Βαρβάρας, το εργοστάσιο έπιασε φωτιά, η οποία επεκτάθηκε πολύ επικίνδυνα και σβήστηκε μετά από μεγάλη προσπάθεια. Οι ζημιές ήταν μεγάλες και ο τότε Διευθυντής του εργοστασίου Κωνσταντίνος Παγκάρας ανέλαβε τα έξοδα για την εκ νέου ανέγερση του Ιερού ναού. Ο Κωνσταντίνος Παγκάρας δεν ήταν Καλαματιανός, αλλά αγάπησε την Καλαμάτα σαν δεύτερη πατρίδα του. Ήταν φιλάνθρωπος. Αγαπούσε τους εργάτες, υποστήριζε φτωχούς και άρρωστους συμπατριώτες μας, και μαζί με τη σύζυγό του, Ελένη, προσέφεραν πολλά στη δημιουργία και τη διατήρηση του ναΐσκου της Αγίας Βαρβάρας, τον οποίο ανήγειραν ως τάμα προς την Αγία για την κατάσβεση της πυρκαγιάς. Πρώτοι αυτοί κατέθεσαν το ποσό των 1.000 δραχμών στο ταμείο που είχε δημιουργηθεί για να γίνει ο ναός.
Σ’ αυτόν τον εργοστασιάρχη οφειλόταν η δημιουργία ταμείου αρωγής των εργατών, το οποίο προίκιζε με λαχνό κάθε χρόνο στην εορτή της Αγίας δύο κορίτσια από το προσωπικό του εργοστασίου ή από τις οικογένειές τους.
Τα εγκαίνια του Ιερού Ναού πραγματοποιήθηκαν την Κυριακή 12 Μαΐου 1919, από τον τότε Αρχιεπίσκοπο Δημητριάδος Γερμανό Μαυρομμάτη.
Από το 1919 ο Ιερός Ναός της Αγίας Βαρβάρας κατέκτησε σημαντική θέση στην συνείδηση των πιστών και μάλιστα του φτωχού εργατικού κόσμου της Καλαμάτας και της Μεσσηνίας.
Πέρασαν αρκετά χρόνια από τότε. Το εργοστάσιο έμεινε στη θέση του, σχεδόν σκελετωμένο, θυμίζοντας άλλες εποχές. Το μοιραίο γι’ αυτό τέλος ήρθε το 1958, οπότε οι κληρονόμοι αποφάσισαν να πουληθεί η έκταση σε άρτια οικόπεδα. Το τεράστιο οικόπεδο κατατμήθηκε και πουλήθηκε στους Καλαματιανούς. Στη θέση του έγιναν μεγάλες πολυκατοικίες και το γνωστό μας σε όλους κολυμβητήριο.
Παρέμεινε όμως το μικρό εκκλησάκι της Αγίας, το οποίο εξακολουθεί να εκκλησιάζει τους ενορίτες της περιοχής, όπως και παλιότερα τους εργάτες του εργοστασίου «Ζαν και Ρως».
Μετά τους καταστροφικούς σεισμούς του 1986 ο Ιερός Ναός της Αγίας καταπλακώνεται από την διπλανή πολυκατοικία και γκρεμίζεται σχεδόν ολοσχερώς. Η αγάπη όμως των πιστών ανήγειρε εκ θεμελίων το μικρό αυτό παρεκκλήσιο.
Από το έτος 2010 επί Αρχιερατείας Σας ο Ναός της Αγίας καθιερώθηκε ως Προσκυνηματικός και λειτουργεί κανονικά.
Σημαντική είναι η απόφαση σας, τα έσοδα του Ναού να κατατίθενται στο Ταμείο Αρωγής Απόρων Μεσσηνίων φοιτητών. Ίδρυμα, το οποίο θεσμοθετήσατε ανακουφίζοντας τις ανάγκες της σπουδάζουσας νεολαίας της Καλαμάτας και της Μεσσηνίας τις δύσκολες εποχές της οικονομικής κρίσεως.
Σε ανάμνηση του ιστορικού αυτού γεγονότος Σεβασμιώτατε, προσφάτως συντηρήσαμε την παλαιά Ιερά Εικόνα της Αγίας Βαρβάρας, ηοποία χρονολογείται από το έτος 1890 και την τοποθετήσαμε σε νέο μεγαλοπρεπές προσκυνητάρι, μαζί με τεμάχιο Ιερού Λειψάνου της Αγίας μας, το οποίο αποκτήθηκε κατά το έτος 2015 με δικές σας ενέργειες από την Ιερά Μονή Αιμυαλών.
Όλα αυτά κατασκευάστηκαν με δωρεές των πιστών, οι οποίοι αγαπούν τον Ναό και ευλαβούνται την Αγία. Επιτρέψατε μου να σας ευχαριστήσουμε ακόμα μία φορά μέσα από την καρδία μας και να ευχηθείτε η εκκλησιαστική σύναξη του Ιερού Ναού της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Βαρβάρας να παραμείνει εσαεί μια ζωντανή κοινότητα αγάπης και προσφοράς».
Στην συνέχεια ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος ανέλυσε την ευαγγελική περικοπή της Κυριακής λέγοντας ότι:
«Η σχέση με τον Αναστημένο Χριστό περνάει μέσα από την κοινωνία με τον συνάνθρωπο. Ο παραλυτικός της σημερινής διηγήσεως φώναζε ότι δεν έχει άνθρωπο να τον βοηθήσει προκειμένου να ιαθεί. Ο Χριστός λέγει στον παραλυτικό ότι πλέον έχει δίπλα του τον Θεάνθρωπο, ο οποίος τον θεραπεύει, και τον συμβουλεύει να μην ξαναγυρίσει στον προηγούμενο λαθεμένο τρόπο ζωής του, τρόπο απομόνωσης από τους συνανθρώπους. Αν θέλει να βρίσκεται κανείς κοντά στον Χριστό πρέπει να κοινωνεί, να επικοινωνεί με τους συνανθρώπους του. Αυτό που δεν μπόρεσαν να δεχτούν οι υποκριτές και ηθικιστές της εποχής του Χριστού ήταν η έλλειψη επικοινωνίας, προφασιζόμενοι την τήρηση του νόμου ως εμπόδιο της συνάντησης με τον πλησίον. Στην ουσία όμως ήταν εγωιστικά κλεισμένοι στον εαυτό τους και στο ιδεολόγημά τους. Σήμερα όσοι δεν μπορούν να επικοινωνήσουν με τους άλλους είναι περιχαρακωμένοι στην ιδεολογία τους και κατά συνέπεια δεν δύνανται να συναντηθούν με τον συνάνθρωπο και με τον Χριστό, ο οποίος χαρίζει την θεραπεία και την ίαση ψυχική και σωματική».
Ακολούθως ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας τόνισε ότι η Εκκλησία διδάσκει και πράττει σε κάθε ευχαριστιακή σύναξη της, αλλά και μετά από αυτήν την σύναξη σε κάθε κοινωνική έκφανση του ανθρώπου, διδάσκει και πραγματοποιεί την ενότητα. Ενότητα που αποτελεί το ζητούμενο στην σημερινή κοινωνία, η οποία αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα, και λύση των προβλημάτων είναι η ενοποιός δύναμη της Εκκλησίας.
Καταλήγοντας, ευχαρίστησε τον παριστάμενο Σεβ. Μητροπολίτη Καρθαγένης κ. Μελέτιο, τους τοπικούς άρχοντες και ιδιαιτέρως τον πιστό λαό του Θεού, ο οποίος διαχρονικώς προσφέρει με κάθε τρόπο στον Ιερό Ναό της Αγίας Βαρβάρας με αποτέλεσμα η εκκλησιαστική αυτή κοινότητα να αποτελεί πρότυπο ορθοδόξου τρόπου βιοτής με πρωτεργάτη τον εφημέριο της π. Αθανάσιο Σιψά.