Τιμάται σήμερα Κυριακή 30 Μαΐου 2021 η μνήμη της Αγίας Φωτεινής της Σαμαρείτιδος και πανηγυρίζει ο Καθεδρικός Ναός της Αγίας Φωτεινής στη Νέα Σμύρνη. Το πρωί της Κυριακής τελέστηκε η Ακολουθία από τις 7 το πρωί όπου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Νέας Σμύρνης κ. Συμεών χοροστάτησε στον Όρθρο και κήρυξε τον Λόγο στην Θεία Λειτουργία.
Στο κήρυγμά του τόνισε τα εξής:
«Μεγάλο δώρο σε μας τους ανθρώπους από τον Θεό ο λόγος. Και ο διάλογος και η επικοινωνία μεταξύ μας υπαρκτική ανάγκη του ανθρώπου. Και ο διάλογος είναι η βάση της υπάρξεως του πολιτισμού και των γραμμάτων. Ο διάλογος είναι εκείνος που μας επιτρέπει να επικοινωνούμε μεταξύ μας, να παραμερίζουμε εμπόδια, να κοινωνούμε αυτά που αντιλαμβανόμαστε και να υπερβαίνουμε ακόμη και τις όποιες δυσκολίες παρουσιάζονται μεταξύ μας.
Ένας διάλογος είναι η αφετηρία και της σημερινής μεγάλης εορτής. Της εορτής που ακούσαμε πριν από λίγο από τον ευαγγελιστή Ιωάννη τον διάλογο που έγινε αφορμή για να ανοίξει ο δρόμος της σωτηρίας για την αγία Φωτεινή αλλά και για να ακουστούν κάποιες ουράνιες αλήθειες. Ο διάλογος αυτός αποτελεί και ένα πρότυπο για το πως θα πρέπει να διαλεγόμαστε εμείς οι πιστοί με τους άλλους, τους συνανθρώπους μας. Ιδιαίτερα σε μια εποχή σαν τη δική μας που υπάρχει φθορά του διαλόγου, αλλοίωση του πνεύματός του και περισσότερα κακά παρέχει αντί να επιλύει προβλήματα και διαφορές.
Πως οφείλουμε να διαλεγόμαστε, ποιες, λοιπόν, θα πρέπει να είναι οι προϋποθέσεις που καταξιώνουν τον διάλογο μεταξύ μας;
Το πρώτο, να βγούμε από το εγωτικό κέλυφος του εαυτού μας. Να βγούμε προς τα έξω, να επικοινωνήσουμε με τον άλλο, να διαθέσουμε λίγο χρόνο και την αγνή διάθεση να ακούσουμε και τον άλλο. Βλέπουμε τον Κύριο κατάκοπο από την οδοιπορία, νηστικό και διψασμένο ίσως, να παραμερίζει όλα αυτά και να στέκεται και να διαλέγεται με τη Σαμαρείτιδα που με το σταμνί της πήγε να αντλήσει νερό από το πηγάδι του Ιακώβ. Ο διάλογος συνεπάγεται μια έξοδο από τον εαυτό μας, από αυτά που μας απασχολούν και από αυτά που μας συμφέρουν. Αλλιώς δεν θα καταφέρουμε να συνδιαλεχθούμε με τον άλλο, τον συζητητή μας.
Εδώ είναι η δεύτερη προϋπόθεση που θα πρέπει να έχουμε στον διάλογο με το άλλο πρόσωπο που συνδιαλεγόμαστε. Ο αναγκαίος σεβασμός που πρέπει να έχουμε με τον συνομιλητή μας. Βλέπουμε τον Κύριο με πόση λεπτότητα και με πόση διάκριση μιλάει στη Σαμαρείτιδα. Οι μαθητές εκφράζουν έκπληξη και απορία πως ο Χριστός μιλάει με μια γυναίκα που ζούσε μέχρι την ώρα εκείνη, όπως αποκάλυψε ο Ίδιος ο Κύριος, μια άτακτη προσωπική ζωή, αλλά και με μια γυναίκα με την οποία υπήρχε φυλετικό μίσος ανάμεσα στους Ιουδαίους και τους Σαμαρείτες.
Ο διάλογος προϋποθέτει να σεβαστούμε τον συνομιλητή μας, όποιος κι αν είναι, όποια κι αν είναι και η ηθική του κατάσταση, το μορφωτικό του επίπεδο και η οικονομική και κοινωνική του θέση. Διάλογος γνήσιος σημαίνει σεβασμό στον άλλο, να τον θεωρούμε ότι είναι ισότιμος με μας και όχι με εγωιστική διάθεση από θέσεως ισχύος και υπεροχής να θέλουμε να επιβληθούμε στον άλλο.
Ο διάλογος χρειάζεται και ανάλογο κλίμα. Οφείλουμε να είμαστε ευγενείς, προσηνείς, γλυκείς στους τρόπους, καλωσυνάτοι στην συμπεριφορά. Ο λόγος μας να μην τραυματίζει, να μην πληγώνει τον άλλο, να είναι τέτοιος για να κατανοήσει, να προβληματιστεί με ο,τι του λέμε και, γιατί όχι, να αποδεχθεί αυτά που του λέμε. Είναι ανάγκη και όταν ακόμη και η άλλη πλευρά δεν δείχνει την ίδια διάθεση αλλά είναι εριστική, εμείς θα πρέπει να έχουμε αυτοσυγκράτηση και έλεγχο του λόγου. «ανεχόμενοι αλλήλων εν αγάπη», λέει ο απόστολος Παύλος, ενώ σε άλλη του επιστολή λέει ότι ο χριστιανός «ου δεί μάχεσθαι», δεν πρέπει να είναι εριστικός, αλλά ήπιος και γλυκύς που κυριαρχεί στη γλώσσα του και τον διακρίνει φρόνημα ταπεινό έναντι όλων.
Μια άλλη προϋπόθεση: είχε σκοπό. Ο διάλογος δεν έγινε άσκοπα από τον Κύριο. Αλλά σκοπό είχε να οδηγήσει τη Σαμαρείτιδα στην μετάνοια και στην ομολογία της απέναντι στους ομοεθνείς της. Και εν τέλει στο μαρτύριο.
Οι άνθρωποι δεν είμαστε βιολογικές μονάδες, αλλά δημιουργήματα της αγάπης του Θεού, συμβιώνουμε με τους άλλους και έτσι θα πρέπει να επικοινωνούμε με τους άλλους, μαθαίνοντας να κάνουμε διάλογο και όχι μονόλογο ή ακόμη και αντίλογο. Η Αγία Φωτεινή μέσα από αυτόν τον διάλογο έρχεται να μας υποδείξει πως θα πρέπει να είναι ο διάλογος, πόσο χρήσιμος είναι, και ποιες οι προϋποθέσεις ενός αναβαθμισμένου ποιοτικά διαλόγου. Και σήμερα όλη μας η ζωή θα πρέπει να έχει αυτές τις προϋποθέσεις, ώστε ο διάλογος που θα ανοίγουμε να αποφέρει καρπούς.
Μακάρι ο αναστάς Κύριος να μας φωτίζει και οι πρεσβείες της Αγίας Φωτεινής να μας στηρίζουν προς τούτο».