Του Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιεροθέου
Πρόλογος
Τόν τελευταῖο καιρό ἀντιμετωπίσαμε πρωτόγνωρα γεγονότα μέ τήν ἐμφάνιση τοῦ νέου ἰοῦ (covid-19), καί ἐπέπεσε φόβος καί τρόμος «πάσῃ τῇ κτίσει». Ἡ ἀσθένεια καί ὁ θάνατος πού τήν ἀκολουθεῖ προκάλεσε δικαίως τόν φόβο τοῦ θανάτου.
Ἐπίσης, ὡς Χριστιανοί δοκιμάσαμε μεγάλο πόνο ἀπό τό κλείσιμο τῶν Ναῶν μας, πού συμπεριλαμβάνεται μέσα στά μέτρα γιά τήν μή διάδοση τοῦ θανατηφόρου ἰοῦ. Ὅλοι, Κληρικοί καί λαϊκοί, πονέσαμε περισσότερο ἀπό τό ὅτι δέν μποροῦμε ἐλεύθερα νά πᾶμε στούς Ἱερούς Ναούς, καί μάλιστα νά τούς βλέπουμε κλειστούς καί νά μή γίνεται θεία Λειτουργία, πού εἶναι τό μεγαλύτερο πού γίνεται στήν γῆ, ἀφοῦ ἡ θεία Λειτουργία εἶναι «σύνοδος οὐρανοῦ καί γῆς», εἶναι βίωση τοῦ Μυστηρίου τῆς Ἐνανθρωπήσεως τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ.
Ὅμως, καί τά δύο αὐτά γεγονότα πιστεύω ὅτι εἶναι πρόσκαιρα. Ὕστερα ἀπό λίγο μπορεῖ ὁ νέος αὐτός ἰός νά μήν εἶναι τόσο ἀπειλητικός, γιατί θά βρεθοῦν τά φάρμακα ἄμεσης καί ἔμμεσης θεραπείας καί τό ἐμβόλιο, ὅπως ἔγινε μέχρι τώρα γιά διάφορες ἄλλες μολυσματικές ἀσθένειες. Ἀλλά καί τό κλείσιμο τῶν Ἱερῶν Ναῶν θά εἶναι πρόσκαιρο, γιατί πολύ γρήγορα θά δοθῆ ἡ δυνατότητα νά τελοῦνται θεῖες Λειτουργίες, νά ὑπάρχη ἐλεύθερη πρόσβαση στούς Χριστιανούς νά προσευχηθοῦν καί νά κοινωνοῦν τοῦ Σώματος καί τοῦ Αἵματος τοῦ Χριστοῦ.
Καί τά δύο αὐτά πιστεύω θά διορθωθοῦν. Ἐκεῖνο, ὅμως, τό ὁποῖο περισσότερο πλήγωσε τήν καρδιά μας, τραυμάτισε τήν ἐκκλησιολογική μας εὐαισθησία εἶναι ὅτι μερικοί ἀμφισβήτησαν τό κέντρο τῆς Ἐκκλησίας μας, πού εἶναι τό Σῶμα καί τό Αἶμα τοῦ Χριστοῦ, ὅτι δῆθεν μέσα ἀπό τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Χριστοῦ μεταφέρονται ἰοί καί μικρόβια, ἐνῶ ἡ πείρα τῶν αἰώνων ἀπέδειξε τό ἐντελῶς ἀντίθετο.
Καί δέν μᾶς πλήγωσαν μόνον οἱ «ἀλειτούργητοι» καί οἱ «ἀκοινώνητοι» πού τόλμησαν νά ἀσεβήσουν στό Ἅγιο Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, ἀλλά περισσότερο μᾶς πλήγωσαν οἱ δῆθεν θεολόγοι καί θεολογοῦντες πού στοχάσθηκαν μέ τήν λογική καί τήν φαντασία τους πάνω σέ αὐτό τό μέγα Μυστήριο.
Αὐτό ἦταν πού μᾶς ὁδήγησε, μέ τούς συνεργάτες μου, νά ἀσχοληθοῦμε μέ σοβαρότητα μέ τό θέμα αὐτό. Ἔτσι, μαζί μέ τούς συνεργάτες μου καταρτίσαμε ἕνα κείμενο μέ τίτλο «Ἡ μαρτυρία τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας γιά τήν Θεία Κοινωνία» καί ὑπότιτλο «Τοποθέτηση σέ τρέχουσες θεολογικές ἀντιρρήσεις καί καταγραφή ἐκκλησιαστικῶν πηγῶν γιά τήν Θεία Κοινωνία», πού ἀποτελεῖται ἀπό δύο μέρη ἤτοι: «Α΄ Μέρος – Θεολογική τοποθέτηση σέ σύγχρονες θεολογικές ἀντιρρήσεις», «Β΄ Μέρος – Ἡ παράδοση τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας γιά τήν Θεία Κοινωνία», καί τά συμπεράσματα.
Φέρουμε εἰς γνώση τοῦ πιστοῦ λαοῦ αὐτήν τήν ἐργασία, ὥστε νά ἀντιμετωπισθῆ ἕνας βλάσφημος «θεολογικός ἰός», πού τολμᾶ νά εἰσέλθη μέσα στήν Ἐκκλησία μας, ἡ ὁποία εἶναι τό εὐλογημένο Σῶμα τοῦ Χριστοῦ καί στήν θεία Κοινωνία τοῦ Σώματος καί τοῦ Αἵματος τοῦ Χριστοῦ.