Ἀπό τήν ἐνθρόνισή του στήν Ναύπακτο, ὁ Σεβ. Μητροπολίτης κ. Ἱερόθεος ἀπευθύνει τόν θεολογικό ποιμαντικό του λόγο πρός τό Ποίμνιο τῆς Μητροπόλεως, πέρα ἀπό τίς λατρευτικές συνάξεις καί ἄλλες ἐκδηλώσεις, καί σέ ἰδιαίτερες συνάξεις, πού διαρκοῦν μιάμιση ὥρα (μία ὥρα ὁμιλία καί μετά συζήτηση) καί γίνονται κάθε Δευτέρα τό ἀπόγευμα στήν μεγάλη αἴθουσα τοῦ Πνευματικοῦ Κέντρου τῆς Ἱ. Μητροπόλεως.
Τά θέματα πού ἔχει ἀναλύσει τά 24 αὐτά χρόνια εἶναι ποικίλα, ἕνα πραγματικό Σεμινάριο ὀρθοδόξου θεολογίας, καί ἔχει γίνει ἀναφορά κατά καιρούς σέ αὐτά μέ δελτία τύπου.
Τά τελευταῖα χρόνια ὁ Σεβασμιώτατος ἀνέλυσε τίς 14 Ἐπιστολές τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, μέσα στά ἱστορικά καί θεολογικά τους πλαίσια.
Ἔπειτα ἄρχισε ἕνα θεολογικό καί ἱστορικό «ταξίδι», μαζί μέ τό Ποίμνιό του, μιλώντας διαδοχικά: –γιά τόν Μυστικό Δεῖπνο καί τήν παράδοση τῆς θείας Εὐχαριστίας μέσα ἀπό τούς τρεῖς συνοπτικούς Εὐαγγελιστές (Ματθαῖο, Μᾶρκο, Λουκᾶ), –τήν διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ πρός τούς Μαθητές κατά τόν Μυστικό Δεῖπνο καί τήν Ἀρχιερατική Προσευχή Του ἀπό τό κατά Ἰωάννην Εὐαγγέλιο, –γιά τήν οὐράνια θεία Λειτουργία κατά τήν Ἀποκάλυψη τοῦ Ἰωάννου –γιά τήν πρώτη Ἐκκλησία ἀπό τίς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων, –γιά τήν πρώτη ἐκείνη «Ἀποστολική Θεολογική Σχολή», –γιά τίς Ἀποστολικές Διαταγές, –γιά τούς Ἀποστολικούς Πατέρες, –γιά τούς Ἀπολογητές. Ὅλα αὐτά ἀναλύθηκαν τά τελευταῖα δέκα περίπου χρόνια.
Ἐφέτος μίλησε γιά τόν ἅγιο Εἰρηναῖο Λυῶνος (5 ἕως 26 Νοε. 2018), γιά τούς Διωγμούς γενικά καί γιά τά μαρτύρια τῶν Πρώτων Χριστιανῶν (3 καί 10 Δεκ. 2018), εἰδικότερα γιά τά μαρτύρια τῶν ἁγίων Πολυκάρπου (17 Δεκ. 2018), Περπέτουας καί Πιονίου Πρεσβυτέρου (14 καί 28 Ἰαν. 2019). Μετά μίλησε γιά τόν μοναχισμό ὡς τήν εὐαγγελική ζωή (4 Φεβ.), γιά τόν Μέγα Ἀντώνιο, γιά τόν Μέγα Παχώμιο (11 Φεβ.), γιά τόν Μέγα Βασίλειο, γιά τούς ὅρους κατ’ ἐπιτομήν τοῦ Μ. Βασιλείου καί τήν διδασκαλία του γιά τόν μοναχισμό (18 Φεβ. ἕως 4 Μαρτ.), καί τέλος γιά τήν θεολογία τῆς θείας Λειτουργίας τοῦ Μεγάλου Βασιλείου (Ἀπρ. 2019).
Ἐνδιάμεσα καί κατ’ ἐξαίρεση ὁ Σεβασμιώτατος κ. Ἱερόθεος ἀναφέρθηκε σέ σημαντικά θέματα τῆς ἐπικαιρότητας ἤ νηπτικά θέματα πού ἔθεταν οἱ ἀκροατές, ὅπως εἶναι ὁ Εὐαγγελισμός τῆς Θεοτόκου (25 Μαρ.), ὁ τρόπος ἀντιμετωπίσεως τῶν λογισμῶν (18 καί 25 Φεβ.), ἡ Μακεδονία (21 Ἰαν.) καί ἄλλα ἐκκλησιαστικά θέματα.
Οἱ «ὁμιλίες τῆς Δευτέρας» τοῦ Σεβασμιωτάτου πρός τό Ποίμνιό του ἀποτελοῦν μαθήματα ὀρθοδόξου θεολογίας καί ἐκκλησιολογίας καί ἔκφραση ποιμαντικῆς ἀγωνίας γιά τήν κατά Χριστόν κατάρτιση τῶν Χριστιανῶν. Εἶναι μιά ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστική ἱστορία, πού μεταφέρει τήν θεολογία τῆς πρώτης Ἐκκλησίας στήν ἐποχή μας, συνδέοντας τήν θεολογία μέ τήν ἄσκηση καί τήν ποιμαντική. Πολλοί ἀκροατές εἶπαν, χαριτολογώντας, ὅτι θά λάβουν δίπλωμα θεολογίας καί μεταπτυχιακῶν ἤ διδακτορικῶν σπουδῶν.