Στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Ημέρας Νοσηλευτών/Νοσηλευτριών (12 Μαίου), η Διευθύντρια του Κέντρου Υγείας Ναυπάκτου κ.Βασιλική Μουσγά, οργάνωσε μια σεμνή εκδήλωση σε αίθουσα του Κέντρου Υγείας, προκειμένου να τιμήση όλους τους Νοσηλευτές και τις Νοσηλεύτριες του Κέντρου Υγείας Ναυπάκτου, οι οποίοι με αυταπάρνηση, γνώση και αγάπη προς τους ασθενείς αγωνίζονται καθημερινά, ώστε να παρέχουν νοσηλευτική φροντίδα σε όλους τους συνανθρώπους μας. Αυτό ιδιαίτερα συνέβη στην δύσκολη περίοδο της πανδημίας του κορωνοιού.
Αποδεικνύουν ότι διακατέχονται από τις ηθικές αρχές και τα ιδανικά της νοσηλευτικής δεοντολογίας, ως άξιοι συνεχιστές του έργου της Βρετανίδας πρωτοπόρου Νοσηλεύτριας Florence Nightingale.
Στην εκδήλωση προσκλήθηκε και παραβρέθηκε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεος.
Η κ. Μουσγά ευχαρίστησε με θερμά λόγια τις Νοσηλεύτριες και τους Νοσηλευτές του Κέντρου Υγείας Ναυπάκτου, υπογραμμίζοντας ότι το έργο των Ιατρών χωρίς τους Νοσηλευτές θα ήταν κενό γράμμα.
Στην συνέχεια μίλησε η προισταμένη των Νοσηλευτριών του Κέντρου Υγείας Ναυπάκτου κ. Σπυριδούλα Πούλου, η οποία ευχαρίστησε την κ. Μουσγά για την τιμητική εκδήλωση, καθώς και τον Μητροπολίτη Ναυπάκτου κ. Ιερόθεο για την παρουσία του και κατόπιν αναφέρθηκε στον σημαντικό ρόλο των Νοσηλευτριών και Νοσηλευτών προς τους ασθενείς με πρότυπο την πρωτοπόρο Νοσηλεύτρια Florence Nightingale.
Ο Σεβασμιώτατος απευθυνόμενος προς τους Νοσηλευτές υπογράμμισε την σημαντικότητα του έργου τους. Ξεκίνησε από την ερμηνεία της λέξης νοσηλευτής-νοσηλεύτρια, από τις λέξεις νόσος, νοσηλεύω, που σημαίνει αυτόν ή αυτήν που βοηθά στην θεραπεία του ασθενούς. Ανέφερε έναν λόγο που άκουσε για την σχέση των νοσηλευτών με τους ασθενείς, ότι είναι οι πρώτοι που αγγίζουν τον ασθενή, όταν έρχεται να νοσηλευτή, αλλά και οι τελευταίοι, όταν φεύγουν από τον κόσμο αυτό.
Αναφέρθηκε επίσης στην Νοσηλεύτρια Φλόρενς Νάιτινγκειλ, η οποία κατά τον Κριμαικό πόλεμο, με νοσηλεύτριες που είχε εκπαιδεύσει η ίδια, προσέφερε σε δύσκολες συνθήκες τις υπηρεσίες της στους ασθενείς και τραυματίες. Για την δράση της μάλιστα χαρακτηρίστηκε ως «η κυρία με το φανάρι» και «η κυρία με το σφυρί».
Με το φανάρι γυρνούσε διαρκώς για να επισκέπτεται τους ασθενείς και με το σφυρί, έσπασε κάποτε την είσοδο του χώρου που φυλάγονταν κρυμμένα φάρμακα, τα οποία έδωσε στους ασθενείς που τα είχαν ανάγκη. Μίλησε επίσης για την εμπειρία του από το «Θεραπευτήριο» του Αγρινίου, όταν, μικρός, φιλοξενήθηκε σ’ αυτό από την Προισταμένη του «Θεραπευτηρίου» θεία του Παρασκευή Καραγιάννη, καθώς και για την διακονία του ως νοσηλευτή του γέροντός του αγίου Καλλινίκου, του οποίου έκλεισε και τα μάτια. Έδωσε μάλιστα ως ευλογία στους Νοσηλευτές του Κέντρου Υγείας Ναυπάκτου μια εικόνα του αγίου Καλλινίκου.
