Με τίτλο “Αρχή για την θέωση”, ο Μητροοπλίτης Ξάνθης και Περιθεωρίου κ. Παντελεήμων εξέδωσε το μήνυμά του για την Κυριακή 2 Οκτωβρίου.
“Η μεταμόρφωση του ανθρώπου, η πορεία προς την αλλαγή, προς τη θέωση, στην οποία μας καλεί η Εκκλησία, δεν συνίσταται σε μια μυστικιστική φυγή σε ειδυλλιακά περιβάλλοντα, αλλά περνάει μέσα από τους σκονισμένους και γεμάτους από αναθυμιάσεις πονηρίας και αχαριστίας δρόμους του καθημερινού βίου”, υπογράμμισε μεταξύ άλλων.
Παρακάτω το μήνυμα του Σεβασμιωτάτου:
«Καθώς θέλετε ίνα ποιώσιν υμίν οι άνθρωποι και υμείς ποιείτε αυτοίς ομοίως».
Πολλοί φιλόσοφοι στη αρχαιότητα είπαν: «Μην κάνεις ο,τι δεν θέλεις να σου κάνουν οι άλλοι». Σ’ αυτήν την αρχή είχαν δεί το κλειδί για μια αρμονική ζωή της κοινωνίας. Ο Χριστός με την διδασκαλία Του άνοιξε νέους ορίζοντες και έδωσε νέες διαστάσεις στον παλαιό τούτο κανόνα συμπεριφοράς. Αντί για το αρνητικό «μην κάνεις» τόνισε το θετικό: «Αυτό που θέλετε να κάνουν οι άλλοι σε σας, αυτό να κάνετε και σείς σ’ εκείνους».
Επιθυμείς οι άλλοι να σου δείχνουν κατανόηση; Δείξε τους πρώτα εσύ. Θέλεις οι συνεργάτες σου να είναι ειλικρινείς και αληθινοί; Έτσι πρέπει να είσαι απέναντί τους πρώτος εσύ. Ποθείς να κυριαρχήσει η δικαιοσύνη; Αγωνίσου και συ να είσαι δίκαιος στις συναλλαγές και γενικά στις ανθρώπινες σχέσεις σου. Θέλεις, όταν πέφτεις σε σφάλματα να σε συγχωρούν; Να συγχωρείς ολόψυχα. Ποθείς να σε εξυπηρετούν, να σε αγαπούν; Βοήθα εσύ πρώτος, αγάπα όσο μπορείς πιο πολύ.
Κι όταν οι άλλοι δεν ανταποκρίνονται; Μπορεί να πεί κανείς. Μα δεν το κάνεις με τον όρο ότι ο άλλος θα συγκινηθεί. Κινείσαι εντελώς ελεύθερα∙ ανεξάρτητα από το τι θα κάνει ο άλλος. Βάση δεν είναι η αμφίδρομη συμπεριφορά, η ελπίδα ότι θα προσφέρω μεν, αλλά και θα πάρω. Μέτρο συγκρίσεως για το χριστιανό δεν είναι πως ενεργούν η αντιδρούν οι άλλοι, αλλά τι ζητεί ο Θεός, τι κάνει Εκείνος. Όποιος ποθεί να ακολουθήσει με συνέπεια τον Χριστό καλείται να υπερβεί τον εαυτό του.
Η μεταμόρφωση του ανθρώπου, η πορεία προς την αλλαγή, προς τη θέωση, στην οποία μας καλεί η Εκκλησία, δεν συνίσταται σε μια μυστικιστική φυγή σε ειδυλλιακά περιβάλλοντα, αλλά περνάει μέσα από τους σκονισμένους και γεμάτους από αναθυμιάσεις πονηρίας και αχαριστίας δρόμους του καθημερινού βίου. Το πρόβλημα δεν είναι πως θα τους αποφύγουμε, αλλά πως μέσα σ’ αυτούς θα γινόμαστε «υιοί Υψίστου».
Το βασικό δε μυστικό γι΄ αυτό το έργο είναι ο λόγος του Χριστού «γίνεσθε ούν οικτίρμονες, καθώς και ο πατήρ υμών οικτίρμων εστί». Έτσι η σκληρή πραγματικότητα της καθημερινότητας γίνεται ο στίβος για καλύτερες επιδόσεις. Κι αυτά, που εκ πρώτης όψεως φαίνονται λυπηρά και σκληρά, μεταβάλλονται σε ευκαιρίες για να πραγματοποιήσουμε τον προορισμό μας.
Κάθε Θεία Λειτουργία αποτελεί μια πρόσκληση για επανεξέταση του τρόπου σκέψεως, για επανόρθωση της πορείας μας∙ μια ζωντανή υπενθύμιση του ιδανικού μας με την υπαρξιακή μνήμη του Σταυρού και της Αναστάσεως του Κυρίου.