Με τίτλο “Συγνώμη χωρίς όριο”, ο Μητροπολίτης Ξάνθης κ. Παντελεήμων εξέδωσε το μήνυμά του για την Κυριακή 28 Αυγούστου. “Επείγει να συνειδητοποιήσουμε τις οφειλές μας στον Κύριο μας, τα λάθη και τις παραλείψεις μας, τα αμαρτήματά μας”, υπογράμμισε μεταξύ άλλων ο Σεβασμιώτατος.
Παρακάτω το μήνυμα του Σεβασμιωτάτου:
Αφορμή για να πει ο Κύριος τη σημερινή παραβολή του σκληρόκαρδου δούλου, ήταν η ερώτηση του Αποστόλου Πέτρου «Κύριε πόσες φορές να συγχωρήσω τον αδελφό μου, εάν εξακολουθεί να μου κάνει κακό;» Το συνηθισμένο όριο για τους Ιουδαίους ήταν τρεις φορές.
Ο Πέτρος πιστεύοντας ότι το υπερακοντίζει και φθάνει σε ύψη μακροθυμίας, το υπερδιπλασιάζει προτείνοντας «έως επτά φορές;» Ο Χριστός του απαντά «ου λέγω σοι έως επτάκις, αλλά έως εβδομηκοντάκις επτά», δηλαδή απεριόριστα.
Στην παραβολή που διηγήθηκε ο Χριστός χαρακτηριστικές είναι οι αντιθέσεις. Κατ’ αρχήν, της διαφοράς του χρέους: Ο ένας δούλος, προφανώς κάτοχος υψηλής θέσεως και αρμοδιοτήτων στο βασίλειο όφειλε στο βασιλιά ασύλληπτα μεγάλο ποσό, «μύρια τάλαντα», περίπου δέκα εκατομμύρια σημερινά ευρώ, που είχαν όμως τότε πολύ μεγαλύτερη αγοραστική αξία.
Ο άλλος δούλος, υφιστάμενος στον προηγούμενο από την τάξη των μικρών και αδυνάτων, όφειλε ένα ασήμαντο ποσό, εκατό δηνάρια, περίπου είκοσι ευρώ, δηλαδή χιλιάδες φορές λιγότερο. Και το χαρακτηριστικότερο: αυτά τα χρήματα ήταν από εκείνα που ο μεγαλόσχημος συνδουλός του είχε πάρει από το βασιλιά.
Η δεύτερη αντίθεση φθάνει σε υψηλότερη οξύτητα: Ο μεν βασιλιάς «σπλαγχνισθείς» χαρίζει στον μεγαλοθεσίτη δούλο το υπέρογκο ποσό που καταχράσθηκε και τον ελευθερώνει, ο ευεργετηθείς όχι μόνο δεν δείχνει την ελάχιστη κατανόηση στο συνδουλό του, που του ζητά λίγη πίστωση χρόνου, αλλά γρήγορα τον βάζει στη φυλακή, «έως ου αποδώ το οφειλόμενον», του στερεί κάθε ελευθερία.
Και το τρίτο σημείο: Αυτή την σκληρότητα την δείχνει «μόλις βγήκε» από την τραγική θέση, στην όποια είχε οδηγήσει τον εαυτό του μόλις είχε απολαύσει την ασύγκριτη μεγαλοψυχία του «Κυρίου του».
Πώς θα βοηθήσουμε τον εαυτό μας να συνέλθει από αυτή την παρανοϊκή στάση της σκληροκαρδίας; Κατ΄ αρχήν επείγει να συνειδητοποιήσουμε τις οφειλές μας στον Κύριο μας, τα λάθη και τις παραλείψεις μας, τα αμαρτήματά μας. Όσοι λέμε ότι πιστεύουμε έχουμε σκεφθεί ότι τα χρέη μας στον Θεό είναι απλήρωτα με τα δικά μας μέσα; Σ’ αυτή την αντιπαράθεση ευκολότερα θα καταλάβουμε πόσο ασήμαντες είναι οι λεγόμενες μεγάλες αδικίες και προσβολές των άλλων σε μας.