Στο ιστορικό Εκκλησάκι της Αναλήψεως του Σωτήρος στη θέση “Αλμυρός” της πόλης του Αγίου Νικολάου στην Κρήτη χοροστάτησε κατά τον πανηγυρικό Εσπερινό το απόγευμα της Τετάρτης 27 Μαΐου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πέτρας και Χερρονήσου κ. Γεράσιμος.
Ο Σεβασμιώτατος κατά το κήρυγμά του αναφέρθηκε στη Μεγάλη Δεσποτική Εορτή της Αναλήψεως του Κυρίου “είναι τεράστιας σωτηριολογικής και ανθρωπολογικής σημασίας γεγονός που σηματοδοτεί την ολοκλήρωση του έργου της Θείας Οικονομίας, του σχεδίου του Θεού για τη σωτηρία του κόσμου” τόνισε χαρακτηριστικά ενώ συνέχισε λέγοντας “Το έργο αυτό που ξεκινάει με τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και τη Γέννηση του Χριστού έχει ξεχωριστή σημασία διότι προβάλλει σταδιακά τις αρετές που θα πρέπει να αποκτήσει ο άνθρωπος για να σωθεί: το Πάθος του Χριστού προσφέρει στον κόσμο τη μετάνοια, η Ανάσταση τη συγχώρηση και η Ανάληψη την αποκατάσταση της επικοινωνίας και της σχέσεως του ανθρώπου με το Θεό, διότι ο Χριστός κατά την Ανάληψή Του παραλαμβάνει την ανθρώπινη φύση και την παρουσιάζει κεκαθαρμένη στο Θεό Πατέρα”.
Την κυριώνυμη ημέρα της Εορτής της Αναλήψεως, Πέμπτη 28 Μαΐου 2020, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πέτρας και Χερρονήσου κ. Γεράσιμος ιερούργησε στον Ιερό Ναό της Αναλήψεως του Σωτήρος στον ομώνυμο οικισμό της Επαρχίας Χερσονήσου.
“Ο Ιησούς παρέλαβε τους δώδεκα Μαθητές Του και τους οδήγησε έξω της πόλεως των Ιεροσολύμων. Εκεί σήκωσε τα χέρια και τους ευλόγησε και καθώς τους ευλογούσε ανέβαινε στον Ουρανό, μας αναφέρει ο Απόστολος και Ευαγγελιστής Λουκάς. Και η μορφή του Χριστού σκεπάστηκε από μια νεφέλη που, όπως εξηγούν οι Πατέρες της Εκκλησίας, είναι οι μυριάδες χιλιάδες αγγέλων που συνόδευσαν τον Χριστό από τη γη προς τον Ουρανό. Πόσο μεγαλειώδης και συγκινητική είναι η αναχώρηση του Χριστού από τον κόσμο!” είπε χαρακτηριστικά ο Σεβασμιώτατος στο κήρυγμά του σχολιάζοντας την ευαγγελική περικοπή της ημέρας.
Και αναφέρθηκε συγκεκριμένα στη στάση που επέδειξαν οι μαθητές του Χριστού βλέποντάς Τον να αναλαμβάνεται εις τους Ουρανούς: «Τα πρόσωπα των Αποστόλων παρουσιάζονται χαρούμενα παρά τον αποχωρισμό τους από τον Χριστό κατά την Ανάληψή Του και αυτό διότι διηνοίχθησαν οι οφθαλμοί της ψυχής και της καρδιάς των και κατανόησαν το έργο που ολοκλήρωσε ο Διδάσκαλός τους επί της γης. Ήταν χαρούμενοι διότι ο Χριστός, την ώρα που αναλαμβανόταν στους Ουρανούς, τους ευλόγησε και κατάλαβαν έτσι ότι Αυτός είναι ο αληθινός Υιός του Θεού. Είχαν χαρά για έναν ακόμη λόγο⋅ διότι ο Χριστός τους υποσχέθηκε ότι θα τους στείλει τον Παράκλητο, το Πνεύμα της Αληθείας και ότι ποτέ δεν θα τους εγκαταλείψει. Οι Απόστολοι δέχθηκαν τη χάρη των δύο Προσώπων της Αγίας Τριάδος και επέστρεψαν προσκαρτερούντες στο ιερό με προσευχή και νηστεία –καθ’ υπακοή προς τον Χριστό– το Πανάγιο Πνεύμα το Οποίο ήλθε και από αλιείς ανθρώπων, τους κατέστησε κήρυκες του Ευαγγελίου και της σωτηρίας των ανθρώπων».
Ο Σεβασμιώτατος κατέληξε: «Ας παρακαλέσουμε τον Αναληφθέντα Κύριο να μη μας αφήσει ποτέ ορφανούς, αλλά να στείλει και σε εμάς την χάρη και την ευλογία Του, να καταστήσει τις καρδιές μας άξιες έτσι ώστε να υποδεχθούμε το Πανάγιο Πνεύμα και να ενσκηνώσει μέσα μας το Πνεύμα της Αληθείας, το οποίο θα μας καθοδηγεί και θα μας κατευθύνει όλες τις ημέρες της ζωής μας».
