Με λαμπρότητα και ιερά κατάνυξη, η Αποστολική και περιάκουστος πόλη των Πατρών εόρτασε τον Άγιο Ανδρέα, ο οποίος στην Πάτρα έφθασε μετά από την μεγάλη Αποστολική περιοδεία, ανά τον τότε γνωστό κόσμο, εδίδαξε και επεσφράγισε με την μαρτυρική επί χιαστού Σταυρού θυσία του, αυτή την διδασκαλία, την μαρτυρία και ομολογία.
Στον Όρθρο της Εορτής, στο περικαλλή Ναό του Αποστόλου Ανδρέου, εχοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σερρών και Νιγρίτης κ. Θεολόγος, ενώ της πολυαρχιερατικής Θείας Λειτουργίας προέστη και εκήρυξε τον θείο λόγον ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεος, ο οποίος τυγχάνει και Αντιπρόεδρος της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος,.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιερόθεος στο κήρυγμά του ως εκπρόσωπος του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερωνύμου, Προέδρου της Ιεράς Συνόδου και των Σεβασμιωτάτων Μελών αυτής μετέφερε τις ευχές τους στον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πατρών κ. Χρυσόστομο, σε όλο το πλήρωμα της Ιεράς Μητροπόλεως Πατρών και τους άρχοντες όλης της Περιφέρειας.
Ειδικά για τον Μητροπολίτη Πατρών κ. Χρυσόστομο είπε ότι όλοι γνωρίζουν και εκτιμούν τα χαρίσματα που τον περικοσμούν, φυσικά, διοικητικά και εκκλησιαστικά, καθώς επίσης ότι ποιμαίνει την Ιερά Μητρόπολη με ευπρέπεια, ιεροπρέπεια, σύνεση, νηφαλιότητα, διάκριση, ιεραποστολικό ζήλο, αγάπη προς τον Θεό και τους ανθρώπους.
Έπειτα, ανέλυσε τον λόγο του αγίου Ανδρέα του Πρωτοκλήτου, του πολιούχου και προστάτου της πόλεως Πατρών, όταν του ανακοινώθηκε το μαρτύριο διά του Σταυρού: «Ω Σταυρέ, τον οποίον πάλαι επόθουν, ιδού τώρα όπου απολαμβάνω την τελείωσιν του πόθου μου».
Ανέλυσε ότι ο Σταυρός του Χριστού τον οποίο ποθούσε ο άγιος Ανδρέας, δεν είναι ξύλον καταισχύνης, αλλά ξύλον θριάμβου και νίκης εναντίον του θανάτου, του διαβόλου και της αμαρτίας και συνδέεται αναπόσπαστα με την Ανάσταση του Χριστού και την αιώνια ζωή. Μια θεολογία που διασπά το μυστήριο του Σταυρού από το μυστήριο της δόξας είναι «ψευδομόρφωση» στην ορθόδοξη θεολογία.
Κατά τον άγιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό ο Σταυρός του Χριστού είναι «αμαρτίας αναίρεση, φυτόν αναστάσεως, ξύλο ζωής αιωνίου».Το μυστήριο του Σταυρού και της Αναστάσεως του Χριστού είναι η βάση όλων των Μυστηρίων και της ασκητικής ζωής.
Κατέληξε ότι αυτό το μυστήριο του Σταυρού και της Αναστάσεως του Χριστού, το οποίο βίωσαν όλοι οι άγιοι και ο άγιος Ανδρέας να εμπνέη όλους, τους σταυρωμένους και σταυρωτές, για την ειρήνη του κόσμου και των καρδιών μας».
Μετά την Θεία Λειτουργία, ετελέσθη η καθιερωμένη Δοξολογία, προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρών κ. Χρυσοστόμου.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρών, στο προσφώνημά του, ανέφερε τα εξής:
Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου κ. Ἱερόθεε, Ἐκπρόσωπε τῆς Α.Μ. τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Ἱερωνύμου καί τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος,
Σεβασμιώτατοι καί Θεοφιλέστατοι Ἃγιοι Ἀρχιερεῖς,
κ. Ὑφυπουργέ,
Ἐντιμότατοι Ἂρχοντες ἁπαξάπαντες κατά τήν προσήκουσαν σειράν καί τάξιν.
Κατά τήν λαμπράν καί εὒσημον αὐτήν ἡμέρα κατά τήν ὁποίαν, ἡ Ἀποστολική καί περιάκουστος πόλις καί Ἱερά Μητρόπολις τῶν Πατρῶν τιμᾶ, τόν Πρωτόκλητον Ἀπόστολον Ἀνδρέαν, αἰσθάνομαι τήν πηγαίαν ἐσωτερικήν ἀνάγκην καί ἐπιτακτικόν τό χρέος, νά ἐκφράσω, ὃση δύναμις ἐν ἐμοί, τήν δόξαν καί τήν εὐχαριστίαν πρός τόν ἐν Τριάδι προσκυνούμενον Θεόν ἡμῶν, διότι μᾶς ἀξίωσε καί ἐφέτος, νά ἑορτάσωμε τήν Ἱεράν καί πανέορτον μνήμην τοῦ Πρωτοκλήτου τῶν Ἀποστόλων Ἁγίου Ἀνδρέου, ὁ ὁποῖος ἒφθασε μέχρις ἐδῶ, ὃπου ἐδίδαξε διά τήν Ἀλήθειαν καί ἐφώτισε τούς ἐν τῷ σκότει τῆς εἰδωλομανίας καί τῆς ἁμαρτίας καθεύδοντας καί ἐπεκύρωσε αὐτήν του τήν διδασκαλίαν μέ τό, ἐπί χιαστοῦ Σταυροῦ, κατά τήν παράδοσιν, μαρτύριόν του.
Εὐγνωμόνως, ἐν τῷ προσώπῳ Σας ἃγιε Ναυπάκτου εὐχαριστοῦμε τόν Μακαριώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Ἱερώνυμον καί Ὑμᾶς προσωπικῶς, διότι προεξήρχατε τῆς Θείας Λειτουργίας καί ἐκηρύξατε ἐμπνευσμένα, ὃπως πάντοτε, θεολογικώτατα, ὡς βαθυνούστατος καί δεινός θεολόγος πηγαῖα καί θαυμάσια τόν θεῖον λόγον, μεταφέροντες καί τό μήνυμα τῆς ἀγάπης τοῦ Μακαριωτάτου καί τῆς Ἱερᾶς Συνόδου.
Εὐχαριστῶ καί ὃλους τούς Ἁγίους Ἀρχιερεῖς, εἰς τούς ὁποίους ἀνεφέρθην ἐκτενῶς χθές κατά τόν Ἑσπερινόν καί τούς ὁποίους ὀνομαστικῶς καί τώρα εὐγνωμόνως θά ἀναφέρω, διά τήν τιμήν τῆς ἐνταῦθα παρουσίας των, τήν ἀγάπην, τόν κόπον, τήν εὐγένειαν καί τήν καλωσύνη τους καί διά τήν μεγίστην χαράν πού μᾶς ἒδωσαν μέ τήν συμμετοχήν τους στήν λαμπράν πανήγυρίν μας.
Βεβαίως τόν προαναφερθέντα Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου κ. Ἱερόθεον.
Τούς Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτας:
Σερρῶν καί Νιγρίτης κ. Θεολόγον
Κισάμου καί Σελίνου κ. Ἀμφιλόχιον
Κηφισίας, Ἀμαρουσίου, Ὠρωποῦ καί Μαραθῶνος κ. Κύριλλον
Τρίκκης, Γαρδικίου καί Πύλης κ. Χρυσόστομον
Κινσάσας κ. Θεοδόσιον,
Καλαβρύτων καί Αἰγιαλείας κ. Ἱερώνυμον,
Κανάγκας κ. Χαρίτωνα
καί τούς Θεοφιλεστάτους Ἐπισκόπους,
Ἀλμωπίας κ. Στέφανον καί Κερνίτσης κ. Χρύσανθον.
Εὐχόμεθα τά ἒτη Σας νά εἶναι πάμπολλα, πλήρη χάριτος καί εὐλογιῶν ἀπό τόν Θεόν, πρός δόξαν τοῦ Παναγίου Ὀνόματος Αὐτοῦ καί σωτηρίαν ψυχῶν.
Ἀπό τό ἱερόν αὐτό Ἀποστολεῖον, ὃπου ἡ πανσεβάσμιος Κάρα, ὁ Σταυρός τοῦ Μαρτυρίου καί ὁ τάφος τοῦ Πρωτοκλήτου, εὐλαβῶς προσκυνοῦμε τόν τῆς Ὀρθοδοξίας πρῶτον, τόν Παναγιώτατον καί Οἰκουμενικόν Πατριάρχην κ.κ. Βαρθολομαῖον. Σήμερον, εἰς τό Φανάριον, εἰς τό σεπτόν κέντρον τῆς Ὀρθοδοξίας, ἑορτάζουν μέ ἐκκλησιαστικήν λαμπρότητα τήν Θρονικήν Ἑορτήν, ἀφοῦ ὁ Ἀπόστολος Ἀνδρέας εἶναι ὁ Ἱδρυτής καί τῆς ἐκεῖ Ἐκκλησίας.
Ἀλλά καί εἰς τήν Ἁγίαν γῆν ὃπου ἒστησαν οἱ πόδες οἱ Ἃγιοι τοῦ Κυρίου καί ὃπου ὁ Ἀπόστολος Ἀνδρέας ἒζησε καί ἀπ’ ὃπου ἐξῆλθεν ἳνα εἰς σωτηρίαν τά ἒθνη ἁλιεύσῃ, νοερῶς προσκυνοῦμεν καί εὐλαβῶς τά δέοντα ἐν σεβασμῷ καί τιμῇ, εὐχόμεθα πρός τήν Α.Θ.Μ., τόν Πατριάρχην Ἱεροσολύμων κ. Θεόφιλον καί εἰς τήν περί αὐτόν Ἁγιοταφιτικήν Ἀδελφότητα, δεόμενοι τοῦ Κυρίου ἳνα ἐπιστηρίζῃ αὐτούς εἰς τό δύσκολον ἒργον τους καί μάλιστα ὑπό συνθῆκας, ὡς ἒχουν διαμορφωθῆ πλέον οἱ καταστάσεις μέ τόν πόλεμον εἰς Μέσην Ἀνατολήν, ὑπέρ καταπαύσεως τοῦ ὁποίου τόν Κύριον καθικετεύομεν. Τοῦτο πράττομεν καί διά τήν κατάπαυσιν τοῦ πολέμου καί εἰς Βορρᾶν μεταξύ, δυστυχῶς, ὁμοδόξων Λαῶν, τῆς Ρωσίας καί τῆς Οὐκρανίας.
Ἒτι δέ νοερῶς τήν μαρτυρικήν μεγαλόνησον τήν Ἑλληνικοτάτην Κύπρον, σήμερον, ἰδιαιτέρως ἐπισκεπτόμεθα καί εἰς τήν φυλακισμένην εἰς τά κατεχόμενα ἐδάφη, περίπυστον καί γεραράν Μονήν τοῦ Πρωτοκλήτου εἰσερχόμεθα καί τό ἃγιον εἰκόνισμά του κατασπαζόμεθα, μπροστά εἰς τό ὁποῖον ἱερά κανδήλα καίει, προσφορά τῶν Πατρέων διά τῶν χειρῶν τῆς ἐμῆς ταπεινότητος.
Τόν Ἀπόστολον παρακαλοῦμεν, ἳνα μεσιτεύσῃ πρός Κύριον, ὣστε νά ἀπελευθερωθοῦν τά κατεχόμενα ἐδάφη τῆς Κύπρου καί νά παύσῃ ἡ κατάφορη αὐτή ἀδικία, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ ἐντροπή γιά τόν κόσμον ὁλόκληρον.
Ἀδελφοί μου, ὁ Ἀπόστολος Ἀνδρέας, ὃπως καί ὃλοι οἱ Ἀπόστολοι, ἐξῆλθον εἰς συνάντησιν τῶν Λαῶν, διελέχθησαν, ἐκήρυξαν, ἐπόνεσαν, ἐμαρτύρησαν, ἀλλά ἐνίκησαν διά τοῦ πάθους καί τοῦ Σταυροῦ καί ὡδήγησαν τούς Λαούς εἰς τήν Ἀνάστασιν καί εἰς τήν σωτηρίαν.
Ἲσως μικρά ἢ ἀνύπαρκτος εἶναι ἠ διαφορά μεταξύ τοῦ τότε καί τοῦ τώρα κόσμου. Ὃθεν ἡ διδασκαλία τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου καθίσταται πάνυ ἀπαραίτητος καί ὁπωσδήποτε ἐπίκαιρος. Καί εἶναι αὐτή αὓτη ἡ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία ἐξέρχεται πρός τόν κόσμον, ἳνα ὁμιλήσῃ περί τῆς Ἀληθείας, νά διαλεχθῇ ἐν ἀγάπῃ μέ τόν σύγχρονον ἂνθρωπον καί ἳνα πάντως σώσῃ τόν κόσμον, οὐδόλως ἀφισταμένη τῆς ἀποκεκαλυμμένης ἀπό τόν Θεόν Ἀληθείας καί τῆς Ἀποστολοπαραδότου Ὀρθοδόξου πίστεως καί ἁγίας Παραδόσεως.
Οἱ προκλήσεις εἶναι πολλές καί τά γεγονότα ἐξελίσσονται ραγδαῖα. Ἓνας ὁδωστρωτῆρας ἒρχεται ἢ μᾶλλον ἦλθε, νά ἀλλάξῃ ἢ καλύτερον νά καταλύσῃ τά πάντα. Οἱ Ἀπόστολοι μᾶς διδάσκουν πῶς πρέπει νά στεκώμεθα, νά ἀντιστεκώμεθα καί νά προχωρήσωμε. Δηλαδή μέ βαθειά πίστιν εἰς τόν Θεόν, μέ ἀγάπη, μέ διάλογον, μέ ὑπομονήν καί ἐπιμονήν καί ὁπωσδήποτε μέ πιστότητα εἰς ὃσα ἐδιδάχθημεν καί ἂν χρειασθῇ καί μέ τήν προσφοράν τῆς ζωῆς μας.
Πρό ὀλίγων ἡμερῶν, εἰς τήν τελετήν ἐνάρξεως τοῦ Θεολογικοῦ Συνεδρίου εἰς τάς Ἀθήνας, ὁ Παναγιώτατος καί Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαῖος, εἶπε μεταξύ τῶν ἂλλων:
«Εἰς τήν ἐποχήν μας, ἡ Ἐκκλησία καί ἡ Θεολογία της εὑρίσκονται ἀντιμέτωποι μέ νέας συνθῆκας καί πολλάς μεγάλας προκλήσεις. Καί ἡ συνάντησις μέ τόν σύγχρονον κόσμον ὀφείλει ὃμως νά ἐκτυλίσσεται ἐν πιστότητι πρό τόν «οὐκ ἐκ τοῦ κόσμου χαρακτῆρα τῆς Ἐκκλησίας καί μέ γνῶσιν καί ὀξύ αἰσθητήριον διά τά νέα ἱστορικά δεδομένα».
Κατακλείοντες τό προσφώνημά μας Ἀδελφοί καί πατέρες ἀγαπητοί, ἀποστέλλομεν τούς ἀδελφικούς ἐν Κυρίῳ ἀσπασμούς, τούς ἐγκαρδίους χαιρετισμούς καί τήν ἐν Χριστῷ ἀγάπην μας, πρός τούς ὃπου γῆς Ἀδελφούς μας Πατρινούς καί Ἀχαιούς καί Ἓλληνας Ὀρθοδόξους Χριστιανούς, πρός πάντα Ὀρθόδοξον ἀδελφόν καί πάντα ἂνθρωπον, ἐν ἁπάσῃ τῇ δεσποτείᾳ Κυρίου, εὐχόμενοι ἒτη ὂλβια, πολλά καί εὐλογημένα παρά Κυρίου, ὃπως καί ἀπό μυχίων καρδίας εὐχόμεθα: «Πανευφρόσυνα Χριστούγεννα».
Διαβάστε ακόμη: Μέγας Πανηγυρικός Πολυαρχιερατικός Εσπερινός για τον Πολιούχο της Πάτρας Απόστολο Ανδρέα
