Σε συγκινητικό κλίμα, την Κυριακή προ των Χριστουγέννων, 19 Δεκεμβρίου 2021, στον Ιερό Ναό του Αγίου Αποστόλου Ανδρέου Πατρών, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρών κ. Χρυσόστομος, τέλεσε την Θεία Λειτουργία συλλειτουργούντος του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Κερνίτσης κ. Χρυσάνθου και χειροτόνησε Πρεσβύτερο, τον ευλαβέστατο Διάκονο Δημήτριο Κανελλόπουλο, ο οποίος είναι έγγαμος και με την ευλαβεστάτη σύζυγό του Χρυσάνθη, είναι γονείς τριών τέκνων.
Ο Σεβασμιώτατος απευθυνόμενος προς τον χειροτονηθέντα Πρεσβύτερο, του μίλησε για την μεγάλη, την υψίστη τιμή που έλαβε από τον Θεό, να Τον υπηρετήση ως Ιερεύς και να τελή τα θεία και Άγια Μυστήρια, μεταφέροντας την εμπειρία της Αναστάσεως στο Λαό του Θεού και μεταδίδοντάς τους το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου.
Εν συνεχεία του μίλησε για τις αρετές που πρέπει να κοσμούν το Ιερέα και εστίασε σε τρεις, χρησιμοποιώντας τα λόγια του Ιερού Χρυσοστόμου.
α) Ταπείνωση β) Υπομονή γ) Αγάπη.
Αν πάντοτε αυτές οι αρετές, ετόνισε ο Σεβασμιώτατος, ήταν απαραίτητες, πόσο μάλλον σήμερα, που ο κόσμος ζει στην δαιμονική εγωπάθεια, δεν έχει υπομονή και του λείπει η αγάπη.
Αυτές τις αρετές πρέπει να καλλιεργήση ο Ιερεύς για τον εαυτό του και να τις μεταδώση και στο λογικό ποίμνιο που του ενεπιστεύθη ο Θεός.
Άκουε παιδί μου τι λέγει ο Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος γι’ αυτές τις αρετές, είπε, μεταξύ των άλλων, ο Σεβασμιώτατος.
1. Ταπείνωσις
Λέγει ο Κύριος: «Μάθετε απ’ εμού ότι πράος ειμί και ταπεινός τη καρδία».
Ο Ιερός Χρυσόστομος παραγγέλλει:
«Ο ταπεινός και επίχαρις γίνεται και πάσιν ηδύς και ειρήνη σύντροφος διηνεκεί και ουδεμίαν έχων πολέμων υπόθεσιν. Καν γαρ υβρίσης, καν λοιδορήσης καν οτιούν είπης, σιγήσεται και πράος οίσει και τοσαύτην έξει την ειρήνην προς πάντας, όσων ουδέ εστίν ειπείν…
(Εις Α’ Κορ, Ομιλ. Α’, ΕΠΕ 18, 28, MG 61, 15).
Δηλαδή: «Ο ταπεινός άνθρωπος είναι και ευχάριστος και σε όλους γλυκύς και παντοτινός ειρηνικός σύντροφος και δεν δίνει ποτέ αφορμή για φιλονικείες και συγκρούσεις. Ακόμη και αν τον υβρίσης και αν τον κακολογήσης και αν του πης ο, τι δήποτε, θα σιωπήση και θα υποφέρη με πραότητα και θα δείξη προς όλους τόσο ειρηνική συμπεριφορά, που δεν είναι δυνατόν να περιγραφή».
Και για την υπομονή λέγει:
«Ουδέν υπομονής ίσον και καρτερίας (πέτρα γαρ έοικεν). (Επιστολή ΡΚΓ’, προς τους εν Φοινίκη πρεσβυτέρους και μονάζοντας τους κατηχούντας τους Έλληνας, ΕΠΕ, 38, 228- MG 52,677).
«Υπομονής γαρ ουδέν ίσον, αλλ’ αύτη μάλιστα εστίν η βασιλίς των αρετών, ο θεμέλιος των κατορθωμάτων, λιμήν ο ακύμαντος, η εν πολέμοις ειρήνη, η εν κλύδωνι γαλήνη, η εν επιβουλαίς ασφάλεια, η τον κατωρθωκότα αυτήν αδάμαντος στερρότερον ποιούσα, ην ουχ όπλα κινούμενα, ου στρατόπεδα παραταττόμενα, ου μηχανήματα προσαγόμενα, ου τόξα, ου δόρατα αφιέμετα, ουκ αυτό των δαιμόνων στρατόπεδον, ουχ αι ζοφεραί φάλαγγες των αντικειμένων δυνάμεων, ουκ αυτός ο διάβολος μετά πάσης αυτού παραττόμενος της στρατιάς και της μηχανής παραβλάψαι δυνήσεται». (ΕιςΟλυμπιάδα επιστολ. ΙΓ, 4δ, ΕΠΕ 37, 528- ΜΕ 52, 606, Επιστολ.Ζ’).
Δηλαδή,
«Τίποτε δεν είναι ίσο με την υπομονή, αυτή προ πάντων είναι η των αρετών βασίλισσα, το θεμέλιο των κατορθωμάτων, το λιμάνι το ακύμαντο, η ειρήνη στον καιρό του πολέμου, η γαλήνη στην τρικυμία, η ασφάλεια στις μηχανορραφίες, η δύναμη που κάνει όποιον την πετύχει πιο σταθερό και από το διαμάντι. Αυτή την αρετή δεν θα μπορέσουν να την βλάψουν ούτε τα όπλα που κινούνται εναντίον της, ούτε τα στρατεύματα παρατεταγμένα, ούτε πολιορκητικές μηχανές, ούτε τόξα, ούτε δόρατα που ρίχνονται εναντίον της, ούτε τα ίδια τα στρατεύματα των δαιμόνων, ούτε οι φοβερές φάλαγγες των εχθρικών δυνάμεων, ούτε ο ίδιος ο διάβολος παραταγμένος με όλα τα στρατεύματα και τα τεχνάσματά του».
Και συνεχίζει ο Χρυσολόγος Ιωάννης, μιλώντας τώρα για την αγάπη:
«Tα μεν άλλα πάντα είκει χρόνω και παραχωρεί παλαιούμενα και γηράσκοντα και σωμάτων άνθη και οικοδομημάτων μεγέθη και λειμώνες και παράδεισοι και τα από γης άπαντα. Μόνη δε η αγάπη την εντεύθεν διέφυγε βλάβην, και ου μόνον ου μαραίνεται χρόνου πλήθει, αλλ’ ουδέ αυτώ διακόπτεται τω θανάτω».
(Επιστ. ΞΓ’, Τραγουλίνω, ΕΠΕ 38, 120-122-MG, 643).
Δηλαδή,
«Όλα τα άλλα βέβαια με τον χρόνο φεύγουν και υποχωρούν παλιώνοντας και γηράσκοντας, και η ανθηρότητα των σωμάτων και τα λιβάδια και οι κήποι και όλα όσα προέρχονται από τη γη. Μόνον η αγάπη ξεφεύγει από την φθορά και όχι μόνο δεν μαραίνεται από τον πολύ καιρό, αλλά δε διακόπτεται ούτε και με αυτόν τον θάνατο».
Τέλος, ευχήθηκε ο Σεβασμιώτατος τα δέοντα στον νέο Πρεσβύτερο, επήνεσε την σύζυγό του διότι εδέχθη να συμπορευθή μαζί του στον δρόμο το δύσκολο που βαδίζει ως Ιερεύς και ευχαρίστησε τους Γονείς του για την κατά Θεόν ανατροφή του παιδιού τους.