Αφιερωμένες στον αγώνα του π. Γερβασίου Παρασκευοπούλου για τη σωτηρία και προστασία του αγεννήτου παιδιού ήταν οι εορταστικές εκδηλώσεις στην Πάτρα, για την 58η επέτειο από της κοιμήσεώς του.
Ως γνωστόν, ο αοίδιμος π. Γερβάσιος Παρασκευόπουλος, ο πνευματικός πατήρ και διδάσκαλος των Πατρέων, εκοιμήθη στις 30 Ιουνίου 1964 στην Αποστολική πόλη των Πατρών. Η Εξόδιος Ακολουθία του εψάλη στον Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου της πόλεως και η ταφή του εγένετο στον Ιερό Ναό της Αγίας Παρασκευής, στις κατασκηνώσεις των Συχαινών, τις οποίες εκείνος ίδρυσε.
Το έτος 2014 πραγματοποιήθηκε υπό του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρών κ. Χρυσοστόμου, τη συμμετοχή και άλλων Αρχιερέων, πλήθους Ιερέων και χιλιάδων ευσεβών Χριστιανών, η ανακομιδή των Λειψάνων του.
Έχει ήδη αποσταλή ο φάκελος για την αγιοκαταταξή του προς τον Παναγιώτατο και Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο με ομόφωνη εισήγηση της επί των Δογματικών και Νομοκανονικών ζητημάτων Επιτροπής της Ιεράς Συνόδου και με ομόφωνη Απόφαση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του κατά την Θεία Λειτουργία της 30ης Ιουνίου στον Ιερό Ναό της Αγίας Παρασκευής Συχαινών, όπου και τα Λείψανα του Οσίου πατρός ημών Γερβασίου, αφού ανεφέρθη στην Αγία βιοτή και πολιτεία του, μίλησε για τον αγώνα του π. Γερβασίου για το αγέννητο παιδί. Μεταξύ των άλλων ο Σεβασμιώτατος ετόνισε:
Επίκαιρος ο λόγος του π. Γερβασίου πάντοτε, ιδιαίτερα κατ’ αυτάς τας ημέρας, μετά τον σάλο που εδημιουργήθη εξ’ αιτίας της αποφάσεως του Ανωτάτου Δικαστηρίου των Η.Π.Α για την ανατροπή παλαιότερα, Αποφάσεως του 1973, η οποία έδιδε συνταγματική κάλυψη στις αμβλώσεις και η οποία εκ των δημοσιευθέντων στοιχείων έγινε αιτία να φονευθούν μέσω των εκτρώσεων, πάνω από 60 εκατομμύρια παιδιά, μόνο στις Η.Π.Α.
Δυστυχώς και στην πατρίδα μας, κάθε χρόνο, χάνονται 300 και πλέον χιλιάδες παιδιά, προτού να γεννηθούν.
Ο π. Γερβάσιος αγωνίστηκε για το θέμα αυτό, στάθηκε με πατρική στοργή, με αγάπη και πειθώ στις γυναίκες που είχαν στο νού τους να προχωρήσουν σε έκτρωση, είτε για λόγους ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης, είτε για λόγους πτωχείας κ.λ.π. Πολλά παιδιά, αν δεν υπήρξε η πατρική στοργή του π. Γερβασίου, δεν θα είχαν γεννηθή και η κοινωνία μας θα είχε στερηθή επίλεκτα μέλη της, τα οποία διαπρέπουν σε όλους τους τομείς, ακόμη και ως Ιερείς στην Εκκλησία μας…»
Ο Σεβασμιώτατος ανέφερε χαρακτηριστικά παραδείγματα από την διδασκαλία του π. Γερβασίου και τις παρεμβάσεις του πάνω στο θέμα αυτό. Σε μητέρα που επικαλέσθηκε λόγους πτωχείας στον π. Γερβάσιο και ήθελε να προβή σε έκτρωση, ο ηγιασμένος πατήρ είπε, να έλθη προς συνάντησή του με όλα της τα παιδιά. Τότε εκείνος χρησιμοποίησε ένα δυνατό μέσο και συγκλονιστικό για να την πείση ότι δεν έπρεπε να σκοτώση το αγέννητο παιδί της, που ήτο στην κοιλιά της από την ώρα της σύλληψης τέλειος άνθρωπος. «Γιατί δεν σκοτώνεις κάποιο από αυτά τα παιδιά και θέλεις να σκοτώσης αυτό που σε λίγο θα γεννήσης;» Τότε εκείνη κατάλαβε το μεγάλο λάθος της και έφυγε με δάκρυα στα μάτια και με την απόφαση να γεννήση και να μεγαλώση το παιδί της.
Όλοι μας αγωνιζόμαστε, συνέχισε ο Σεβασμιώτατος πιστοί στην διδασκαλία της αγίας μας Εκκλησίας για την υπεράσπιση της ζωής του αγεννήτου παιδιού, γιατί έχει και αυτό όπως και όλοι μας αυτό το δικαίωμα να ζήση, δηλαδή. Αλλά και η υγιής επίστήμη συμφωνεί με αντράνταχτα επιστημονικά επιχειρήματα, ότι η ζωή αρχίζει από την στιγμή της συλλήψεως.
Αποτελεί όνειδος για την «πολιτισμένη», ως θέλει να λέγεται ανθρωπότητα, η επιμονή να στηρίζωνται οι εκτρώσεις και να φονεύωνται εκατομμύρια άνθρωποι στον πλανήτη. Είναι υποκρισία να δικάζωνται όσοι σκοτώνουν ανθρώπους μετά την γέννησή τους, και βεβαίως ορθώς τιμωρούνται, και να μένη ατιμώρητη μια πράξη που στερεί το δικαίωμα σε ανθρώπους να γεννηθούν και να απολαύσουν τα αγαθά της ζωής.
Όλα τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούν, όσοι είναι υπέρ των εκτρώσεων, είναι σαθρά και αντιεπιστημονικά.
Πρέπει να σταθούμε με αγάπη στις μητέρες που κυοφορούν το παιδί τους, να τις ενθαρρύνωμε να το γεννήσουν, να βοηθήσωμε να ξεπεράσουν τις όποιες επιφυλάξεις και δυσκολίες, ώστε και να χαρούν στην αγκαλιά τους το παιδί τους και να απαλλαγούν από τον όποιο κίνδυνο της υγιείας τους και της ζωής τους μετά από μια τέτοια πράξη και κυρίως από τις βαρειές και ισόβιες τύψεις της συνειδήσεως. Να λάβωμε δε υπ’ όψη μας, ότι στην πατρίδα μας υφίσταται μέγιστο δημογραφικό πρόβλημα, με τις γνωστές τραγικές συνέπειες.
Οι γυναίκες που κυοφορούν και πέρασε από το μυαλό τους η απεφάσισαν να σκοτώσουν το παιδί τους πριν γεννηθή, ας ακούσουν την σιωπηλή ικετευτική κραυγή του. «Μανούλα μου, μη με σκοτώσεις. Μανούλα μου, ξέρω ότι με αγαπάς, ξεπέρασε όλες τις δυσκολίες. Μανούλα μου άφησέ με να ζήσω, να ζήσωμε μαζί…».
Ας βοηθήσωμε όλοι μας να ακουσθή δυνατά η σιωπηλή κραυγή των αγέννητων παιδιών που ένα ιατρικό νυστέρι επιχειρεί βάναυσα να τα κομματιάση.
Η φωνή του π. Γερβασίου είναι πάντα επίκαιρη.
«Μη, μη σκοτώσεις το παιδί σου. Έχει δικαίωμα να σε αγκαλιάση. Αξίζει να το φιλήσης, να το χαρής, να το δης να μεγαλώνη όπως τα άλλα παιδιά. Μη το κάνης… Θα μετανοιώσης, αλλά θα είναι αργά».
