Στον Ιερό Ναό του Παντοκράτορος Πατρών λειτούργησε ανήμερα του Αγίου Ελευθερίου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρών κ. Χρυσόστομος και χειροτόνησε Πρεσβύτερο τον ευλαβέστατο Διάκονο Νικόλαο Τριανταφύλλη. Στον Ιερό Ναό του Παντοκράτορος ευρίσκεται θησαυρισμένη η αγία και χαριτόβρυτος χείρα του ενδόξου Ιερομάρτυρος Ελευθερίου, την οποία με ευλάβεια προσκυνούν πλήθη ευσεβών χριστιανών.
Συμπροσευχόμενος στο Ιερό Βήμα συμμετείχε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης πρ. Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Αμβρόσιος, τον οποίον ιδιαιτέρως ευχαρίστησε ο Σεβασμιώτατος Πατρών για την ευλογητή παρουσία του στην πανήγυρη της Ενορίας, στην οποία μεγάλωσε και γαλουχήθηκε πνευματικά.
Απευθυνόμενος ο Σεβασμιώτατος προς τον χειροτονηθέντα Πρεσβύτερo, τον συνεχάρη για την υψίστη τιμή και ευλογία που έλαβε από τον Θεό, ώστε να καταστή λειτουργός των θείων και φρικτών Μυστηρίων και μίλησε για την μεγίστη αξία της ιερωσύνης, αφού ο Ιερεύς ίσταται ενώπιον του Αγίου Θυσιαστηρίου και κατεβάζει όχι απλώς φωτιά, ως ο Προφήτης Ηλίας από τον ουρανό, αλλά το Πανάγιο Πνεύμα, το οποίο, όλο συγκροτεί τον θεσμό της Εκκλησίας.
Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος μιλάει συγκλονιστικά για το μέγα της Ιερωσύνης Μυστήριο, τονίζοντας ότι δόθηκε από τον Θεό ως χάρισμα ουράνιο και είναι διακονία ανώτερη και τιμιώτερη από όλες τις εξουσίες. Τέτοιο και τόσο είναι το ύψος της, ώστε, « η ιερωσύνη τελείται μεν επί της γης, τάξιν δε επουρανίων έχει ταγμάτων και μάλα γε εικότως» ( Λόγος Γ’. ΕΠΕ, 28, σ.120)
Αυτή η διακονία σημαίνει ταπείνωση, αγάπη, αυτοθυσιαστική προσφορά, συνεχή εγρήγορση για την δόξα του Θεού και την σωτηρία των ανθρώπων διά των Ιερών Μυστηρίων.
Δεν νοείται η Εκκλησία χωρίς ιερωσύνη, ούτε και ο άνθρωπος δύναται να οδηγηθή στην σωτηρία, αλλά ούτε και ο κόσμος ολόκληρος να αγιασθή.
«Η Ιερωσύνη άπτεται της ψυχής και διαβαίνει τους ουρανούς» (Ι. Χρυσόστομος)
Διά τούτο ο Ιερεύς πρέπει να είναι δοχείον καθαρόν αποστίλβον χάριτι. «Διό χρη πάντοθεν αυτού το κάλλος αποστίλβειν της ψυχής, ίνα και ευφραίνειν άμα και φωτίζειν δύνηται τας των ορώντων ψυχάς( Λόγος Γ, ΕΠΕ, 28, σ.152)
Όμως, η Ιερωσύνη, εσημείωσε ο Σεβασμιώτατος, είναι δρόμος ανηφορικός και δύσκολος, μάλιστα στην σύγχρονη κοινωνία. Ο Ιερεύς, αίρει τον Σταυρό του Κυρίου και αγωνίζεται διά της ιδικής του προσηλώσεως εις αυτόν (τον σταυρόν) και της προσωπικής του αναστασίμου εμπειρίας, να οδηγήση τον Λαό του Θεού στην Ανάσταση.
Είη το όνομα του Κυρίου ευλογημένον, διότι οικονομεί μέσα σε μια δύσκολη και αμαρτωλή εποχή να προσφέρονται στο ιερό Θυσιαστήριο, νέοι με ήθος και ενάρετο βίο, ώστε να υπουργήσουν και να διακονήσουν τον άνθρωπο θέμενοι εαυτούς εις διακονίαν του ιερού Αμπελώνος.
Επίσης, παρουσίασε ως πρότυπο, για τη ζωή του Ιερέως, τον Ιερομάρτυρα και θαυματουργό άγιο Ελευθέριο, και ευχήθηκε στον νέο Πρεσβύτερο να ακολουθήση τα βήματα του μεγάλου αυτού Αγίου.
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας, ο Σεβασμιώτατος ανέπεμψε δέηση υπέρ μακαρίας μνήμης και αιωνίου αναπαύσεως της ψυχής του μακαριστού Μητροπολίτου Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως κυρού Ιερεμίου, ο οποίος εχθές εκοιμήθη εν Κυρίω.
Την παραμονή της εορτής του Αγίου Ελευθερίου ο Σεβασμιώτατος χοροστάτησε στον Εσπερινό και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό του Αγίου Ελευθερίου Πατρών, αναφερθείς στους αγώνες του Αγίου για την πίστη στον Ιησού Χριστό και το μαρτύριο και στα στοιχεία που συνθέτουν την εκκλησιαστική πανήγυρη:
α) Στη δόξα του Θεού και στον αίνον εκ μέρους των ανθρώπων
β) Στην τιμή προς τον τιμώμενο Άγιο, μέσα από τις εκκλησιαστικές ιερές ακολουθίες με κέντρο την Θεία Λειτουργία και ,
γ) Στην μίμηση του Αγίου από τους ανθρώπους με την άσκηση των αρετών και την συμμετοχή στη λειτουργική και Μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας.
Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Κερνίτσης κ. Χρύσανθος χοροστάτησε στον Εσπερινό στον Ιερό Ναό Παντοκράτορος Πατρών και κήρυξε τον θείο λόγο και ανήμερα λειτούργησε και ομίλησε στον Ιερό Ναό Αγίου Ελευθερίου Πατρών, αναφερθείς στη ζωή και στο μαρτύριο του Αγίου Ελευθερίου και της μητρός αυτού Αγίας Ανθίας.