Με ιεροπρέπεια και εκκλησιαστική τάξη τιμήθηκε και εφέτος η Μνήμη του Οσίου Νείλου του Μυροβλύτου στην Ιερά Μητρόπολη Πειραιώς, χθες, Δευτέρα 11 και σήμερα Τρίτη 12 Νοεμβρίου 2024, προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς κ. Σεραφείμ.
Ο Σεβασμιώτατος στο κήρυγμα που πραγματοποίησε κατά τη διάρκεια του Εσπερινού, αναφερόμενος στην ετήσια πανήγυρη του Ναού «που είναι παγκοσμίως στην Ορθόδοξη Καθολική Εκκλησία ένας και μοναδικός», όπως χαρακτηριστικά είπε, σημείωσε πως «καλούμεθα κάθε φορά να κάνουμε μια ιερά κατάδυση στην ιστορία και ταυτόχρονα μια ανάδυση από τον παρόντα κόσμο στην έσχατη πραγματικότητα της Θείας Βασιλείας».
Μιλώντας για τον Όσιο Νείλο τον Μυροβλύτη και τονίζοντας πως «έζησε μια ισάγγελη πολιτεία» και πως «από μικράς ηλικίας ένιωσε μέσα του την καρδιά του να χτυπά με παλμούς θεϊκής αγάπης», αναφέρθηκε στην Μονή Μαλεβής, όπου ο Όσιος «γλυκάθηκε από το μέλι της ησυχίας και της πνευματικής αναγωγής» και φυσικά στο Αγιώνυμο Όρος Άθω όπου «επί αρκετά χρόνια βίωσε τον έρωτα της Θείας πραγματικότητος».
«Το Πνεύμα το Άγιο είχε σκηνώσει στον άνδρα αυτόν που ήταν ο εραστής της Θείας αληθείας», «εραστής των άνω θείων ονομάτων και πραγμάτων», είπε στη συνέχεια ο Σεβασμιώτατος, επισημαίνοντας παράλληλα πως «Ανεδείχθη πραγματικός και μετάρσιος άνθρωπος της ουρανίου πολιτείας. Θεοφόρος και Θεοειδής ανήρ επιθυμιών των του Πνεύματος». «Σε πενήντα μόλις χρόνια πλήρωσε χρόνια μακρά», πρόσθεσε, υπογραμμίζοντας πως «έγινε ένα πρόσωπο που συνεγείρει, που συγκλονίζει, που αφυπνίζει που χαριτώνει, που αγιάζει, που φωτίζει τον ανθρώπινο βίο και την ανθρώπινη περιπέτεια».
Ο Όσιος Νείλος «καλεί όλους εμάς στην πνευματική αυτή εστίαση, στην εόρτιο μνήμη του να καταλάβουμε όλοι εμάς» ότι «το δαιμονικό περίπαιγμα για την δήθεν αυτοπραγμάτωσή μας, αυτοεξέλιξή μας και αυτοθέωσή μας δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια αθλία επανάληψις του μύθου που ηκούσθη στον κήπο της Εδέμ», είπε σε άλλο σημείο του κηρύγματός του επισημαίνοντας:
«Σε ένα κόσμο που καθημερινά σήπεται από την ψευδαίσθηση της δήθεν δυνάμεως, σε έναν κόσμο που δεν μπορεί να περάσει πάνω από τη στρατόσφαιρα της γήινης ατμόσφαιρας, σε έναν κόσμο χοϊκής μικρότητος ο Όσιος Νείλος έρχεται να ανοίξει τα πνευματικά μας μάτια, να πλημμυρίσει την καρδιά μας με το αίσθημα της πνευματικής ομορφιάς, να μας κηρύξει ότι πέρα από αυτά που βλέπουμε, που αγγίζουμε, που γευόμεθα υπάρχουν τα άφθαρτα και αιώνια, υπάρχει η αιτία όλης της υπάρξεως, όλης της ζωής ο Πανάγιος και Πανακήρατος Δημιουργός των απάντων».
«Σήμερα καθώς κοιτάμε την αποκαραδοκία του κόσμου μας, τα μίση, τους φθόνους, τους πολέμους, τις μάχες, τους φόβους, τις πνευματικές ακαταστασίες, το συμπνιγμό στην δαιμονική και σατανική τέχνη, έρχεται αυτός ο άνθρωπος να κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου για εμάς και ταυτόχρονα να δείξει με το γλυκό, το ασκητικό χέρι τους ουρανούς που είναι ανοιχτοί για τον κάθε ένα και την κάθε μια από μας, αρκεί να το θελήσουμε», συμπλήρωσε ο Σεβασμιώτατος και συνέχισε: «Έρχεται επί τέσσερις τώρα αιώνες για να μας κηρύξει την πνευματική επανάσταση απέναντι στο ψέμα και στη δαιμονική τέχνη του θανάτου και της φθοράς.
Σήμερα, λοιπόν, ο κόσμος μας χειμάζεται από μια σατανική επίθεση δήθεν αφύπνισης που το μόνο το οποίο προσφέρει είναι το ίδιο μύθευμα του δαίμονα. Ότι μπορούμε να ζήσουμε μόνοι μας, να αυτοπραγματωθούμε, να αυτοσωθούμε. Ότι είμεθα ανθρωποθεοί, ότι δεν έχουμε φθαρτή υπόσταση, αλλά είμαστε ή μπορούμε να γίνουμε αθάνατοι χωρίς τον μόνον αληθινόν Δημιουργόν της ζωής.
Ο Όσιος Νείλος παρίσταται για να γίνει ο πνευματικός μας οδηγός, ο πνευματικός μας μέντωρ και ποδηγέτης στην αλήθεια, γιατί παρόλα τα ψεύδη και τις αυταπάτες μας ο θάνατος συνεχίζει να καταπίνει άθλια τις υπάρξεις μας. Και μένουμε αμετανόητοι όπως βλέπετε. Αμετανόητοι και ανάλγητοι και δεν κατανοούμε ότι ο κόσμος αυτός και εμείς μαζί παρερχόμεθα και ότι τα πάντα είναι τόσο ρευστά και επίπλαστα και χρειάζεται σύνεση, διάκριση, σοφία, χάρη».
«Μας δίδεται η δυνατότητα να κατανοήσουμε ότι αυτός ο άνθρωπος, ο Νικόλαος Τερζάκης, που γεννήθηκε στα 1601 και εκοιμήθη στα 1651 είναι ένας από μας. Ένας ομοιοπαθής άνθρωπος. Ένας άνθρωπος που μπορούσε και αυτός να συμπνιγεί στη χοϊκότητα και το ψέμα. Μπορούσε και αυτός να πουλήσει την ψυχή του στο διάβολο αντί πινακίου γήινης φακής. Που μπορούσε και αυτός να εκδοθεί στα πάθη των ανθρώπων, αλλά κοιτάξτε πως έγινε άφθαρτος νικητής!», είπε ολοκληρώνοντας το κήρυγμά του στον πανηγυρικό Εσπερινό ο Σεβασμιώτατος, επισημαίνοντας πως «ο Άγιος Νείλος «υψώνει τα ασκητικά του χέρια και μας ευλογεί και μας φωτίζει και μας εμπνέει και μας οδηγεί». «Ζητήστε από τον Κύριο να μπει στην καρδιά σας». «Αντισταθείτε στο θάνατο και στον διάβολο», είπε καταλήγοντας.
Σήμερα το πρωί τελέστηκε Θεία Λειτουργία, κατά τη διάρκεια της οποίας ο Σεβασμιώτατος στο κήρυγμά του αρχικά τόνισε πως η ζωή του ανθρώπου είναι ένα πνευματικό στάδιο».
Αναφερόμενος στο Ευαγγέλιο του Ματθαίου και στον στίχο «μάθετε ἀπ᾿ ἐμοῦ, ὅτι πρᾷός εἰμι καί ταπεινός τῇ καρδίᾳ», σημείωσε πως «αυτά είναι τα στοιχεία, η ιδιότητα, τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα, πιο απλά, του Παναγίου Θεού: Πράος και ταπεινός». «Για αυτό και καλεί τους πάντες να προσέλθουν σε Αυτόν για να πάρουν τα δώρα Του που είναι η ειρήνη, η χαρά, η αγάπη, η μακροθυμία, η Χρηστότητα που είναι ό,τι πιο όμορφο υπάρχει: η ανάπαυσις και η πληρότητα».
Στην συνέχεια ο Σεβασμιώτατος επεσήμανε: «Υπάρχουν τρεις καταστάσεις ενώπιών μας. Η μία είναι η κατά φύσιν πορεία του ανθρώπου», δηλαδή «ο σεβασμός προς τη μορφολογία, την οντολογία, τη φυσιολογία του ανθρωπίνου προσώπου. Ο σεβασμός στις ιδέες, στις αξίες, στα ανθρώπινα δικαιώματα που συνάπτονται άρρηκτα με την ανθρώπινη φύση. Στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια, στην ανθρώπινη μεγαλοσύνη. Υπάρχει όμως και μια άλλη κατάσταση που αποτελεί παρέκβαση της κατά φύσεως ζωής. Παρά φύσιν, ανήθικη και άτιμη πραγματικότητα, την οποία ποδηγετεί ως μέντορας ο διάβολος και οι άγγελοί του. Στην παρά φύσιν κατάσταση τα πάντα διαστρέφονται.
Οι δυνάμεις της ψυχής γίνονται πάθη. Πάθη πνευματοκτόνα και σωματοκτόνα. Παράδειγμα το πάθος των ναρκωτικών. Το πάθος της ασέλγειας. Οδηγούν αναπόδραστα στο θάνατο και την ασθένεια και τη φθορά. Η παρά φύσιν κατάσταση δαιμονοποιεί τον άνθρωπο. Τον καθιστά έρμαιο σκοτεινών δαιμόνων». «Και υπάρχει και μία άλλη κατάσταση. Υπερβατική, φωτοφόρος, δυναμική, αιώνια. Η υπέρ φύσιν κατάσταση. Εκεί ο άνθρωπος, εργαζόμενος αγαθά το κατά φύσιν, φθάνει στο υπέρ φύσιν. Δηλαδή, εξομοιώνεται προς τον Θεό. Φαίνεται πολύ εξωφρενικό αυτό και μόνον ως λόγος: να μοιάσει ο άνθρωπος με τον Θεό. Και όμως αυτός είναι ο προορισμός του ανθρώπου.
Ο σκοπός της υπάρξεως. Να γίνει όμοιος με τον Κύριο». «Το υπέρ φύσιν δεν είναι δυσχερές, δεν είναι δύσκολο, δεν είναι κάτι εξωπραγματικό. Είναι μία πραγματικότητα που μπορούμε, αν θέλουμε, να την κερδίσουμε. Το απέδειξαν οι Άγιοι. Όλοι οι Άγιοι αυτό απέδειξαν: ότι εργαζόμενοι τα κατά φύσιν πράγματα, έφτασαν στο υπέρ φύσιν και έγιναν ουράνιοι άνθρωποι και επίγειοι άγγελοι».
«Ένα τέτοιο πρόσωπο, γιορτάζουμε σήμερα. Τον Όσιο Νείλο, τον Νικόλαο Τερζάκη, όπως ελέγετο κατά κόσμον» σημείωσε ο Σεβασμιώτατος, ο οποίος, όπως χαρακτηριστικά είπε «έγινε ο Όσιος Νείλος, που από το σάρκινο περίβλημά του, που αυθαρτοποιήθηκε και αγιάστηκε, έρευσε ποτάμι το μύρο. Μυρόβλυσε ο ταπεινός, ο εραστής του Θεού, ο υπέρ φύσιν, πλέον, Νείλος ο ασκητής».
«Γύρω μας βλέπουμε «να υπάρχει το υπέρ φύσιν, το κατά φύσιν και το παρά φύσιν και να επιλέγει κανείς μόνος του τον τόπο του, γιατί ο Κύριός μας δεν επιβάλλεται, δεν είναι δυνάστης, δεν είναι εξουσιαστής, δεν είναι κυρίαρχος, δεν ζητάει υποταγή, αλλά ζητάει καρδιά», είπε ο Σεβασμιώτατος και συνέχισε: «Ο Όσιος Νείλος επέτυχε το υπέρ φύσιν, εργαζόμενος το κατά φύσιν και αποφεύγοντας το παρά φύσιν.
Γύρω μας όμως βλέπουμε να εξυμνείται το παρά φύσιν, να δοξάζεται, να θεσμοθετείται στα κοινοβούλια του κόσμου, να γίνεται κίνημα η περίφημη woke ατζέντα, η κουλτούρα της δήθεν αφύπνισης, που είναι σκοταδισμός στην νιοστή δύναμη. Και φασισμός βέβαια, γιατί», όπως εξήγησε, «όλοι αυτοί αρέσκονται να στηλιτεύουν με τα λόγια τους το φασισμό, αλλά να τον εφαρμόζουν με τις πράξεις και συμπεριφορές τους.
Επιδιώκοντας μία σχεδόν μικροτάτη μειοψηφία να επιβάλλει τη δική της άποψη στην πλειοψηφία. Και θέλουν να μας πείσουν ότι το αφύσικο μπορεί να γίνει φυσικό. Η ζωή απαντάει ότι δεν μπορεί το αφύσικο να γίνει φυσικό. Θα είναι πάντοτε αφύσικο. Θα είναι πάντοτε γλοιώδες και χυδαίο. Την παρά φύσιν, λοιπόν, πραγματικότητα εξαγγέλλει η καθημερινότητα του κόσμου μας».
«Δεν είναι δύσκολο, αδελφοί μου, να αγωνιστούμε αρκεί να το θελήσουμε και θα δείτε θαύματα και ευλογίες και δυνάμεις να ενεργούν μέσα μας», επεσήμανε ολοκληρώνοντας το κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος, ευχόμενος το παράδειγμα και ο βίος του Οσίου Νείλου του Μυροβλύτου «να μας εμπνεύσει και στη δική μας προσωπική περιπέτεια».
