Μητροπολίτης Σύρου: Σπονδή στη μνήμη Δημήτρη Τσώλη
«Οἵηπερ φύλλων γενεή, τοίηδε καὶ ἀνδρῶν.
φύλλα τὰ μέντ᾽ ἄνεμος χαμάδις χέει, ἄλλα δέ θ᾽ ὕλη
τηλεθόωσα φύει, ἔαρος δ᾽ ἐπιγίγνεται ὥρη·»
Ωσάν των φύλλων η γενιά και των ανθρώπων μοιάζει
π’ άλλα των φύλλων άνεμος στο χώμα τα τινάζει
κι άλλα απ’ το δάσος το χλωρό την άνοιξη πετιούνται,
διαπιστώνει με πίκρα ο Αχιλλέας στην Ιλιάδα.(Ζ 146-149)
«Ἄνθρωπος, ὡσεὶ χόρτος αἱ ἡμέραι αὐτοῦ· ὡσεὶ ἄνθος τοῦ ἀγροῦ, οὕτως
ἐξανθήσει· ὅτι πνεῦμα διῆλθεν ἐν αὐτῷ, καὶ οὐχ ὑπάρξει
καὶ οὐκ ἐπιγνώσεται ἔτι τὸν τόπον αὐτοῦ».
Σαν το χορτάρι είναι του ανθρώπου η ζωή, σαν το λουλούδι του αγρού· έτσι
ανθίζει. Μα άνεμος πάνω του περνά και δεν υπάρχει πια και ούτε που φαίνεται ο τόπος που βρισκόταν..
θρηνεί ο Προφητάνακτας Δαβίδ στον 102ο Ψαλμό του, λες και είναι συνεννοημένοι….
Στην κοιλάδα τούτη του κλαυθμώνος οι άνθρωποι έρχονται και
φεύγουν συνέχεια, γρήγορα, ασταμάτητα….
Σε μια δραματική σκυταλοδρομία, το τέλος της οποίας συμπίπτει με το
τέλος της ιστορίας…
Ερχόμαστε στον κόσμο αυτό, ζούμε, δημιουργούμε, αγωνιζόμαστε,
προσπαθούμε, αγαπάμε, μισούμε και φεύγουμε…..
Και σε λίγο, είναι σαν να μην υπήρξαμε, είτε εμείς, είτε οι άνθρωποι
που στη ζωή μας συναντήσαμε..
Και αυτή η αίσθηση της ματαιότητας είναι που μας λυγίζει!
Αλλά, δεν ήρθαμε στον κόσμο από το μηδέν, για να επιστρέψουμε στο
μηδέν!
Όχι, δεν είμαστε πλασμένοι για την ανυπαρξία!
Είμαστε πλασμένοι για την αθανασία!
Πλασμένοι να ζήσουμε αιώνια στη μνήμη του Θεού και των
ανθρώπων..
Γιατί, κακά τα ψέματα «πεθαίνουν μόνο όσοι ξεχνιούνται» !
Γι’ αυτό και στους κεκοιμημένους αδελφούς μας ψάλλουμε το «αιωνία η
μνήμη»!
Στη ζωή μας συναντάμε πολλούς ανθρώπους, με τους οποίους
διασταυρώνονται οι δρόμοι της ζωής και πορευόμεθα μαζί για λίγο ή για πολύ
και μετά οι δρόμοι μας χωρίζουν.
Εμείς συνεχίζουμε το δρόμο μας πάνω στη γη και εκείνοι, σαν
ανοιξιάτικα χελιδόνια, πετάνε ψηλά, στο γαλάζιο του ουρανού, κοντά στο
θρόνο του Θεού!
Και μας μένει αγλύκαντη η πίκρα του αποχωρισμού…
Μας μένει ανεξίτηλη στη σκέψη μας γραμμένη όχι η μνήμη του
προσώπου τους, αλλά η ανάμνηση της αγαθής τους προαιρέσεως…
Άνθρωποι αληθινά θεόσταλτοι, που μας δείχνουν πώς και πόσο να
αγαπάμε, πώς και πόσο να προσφέρουμε…
Προικισμένοι με την αρετές της απλότητας, της άδολης καλωσύνης, της
ανιδιοτέλειας, του αυθορμητισμού, της ανυπόκριτης αγάπης και της
συγκηρυναϊκής διακονίας.
Άνθρωποι ταπεινοί, αλλά γεμάτοι αρετές, που, όμως, δεν φαίνονται…
Όπως τα ευωδιαστά βότανα στα λιβάδια, που δύσκολα διακρίνονται
ανάμεσα στα άλλα, λαμπρότερα και ωραιότερα λουλούδια, αλλά που το
άρωμά τους απλώνεται μεθυστικό όταν τα κόψει το δρεπάνι του γεωργού, έτσι
και στην περίπτωσή τους το άρωμα των αρετών τους ξεχύνεται και ευωδιάζει
τις ψυχές μας,όταν τους θερίσει το δρεπάνι του θανάτου….
Άνθρωποι, που μας δείχνουν ότι με την αγάπη και το χαμόγελο
μπορούμε να νικήσουμε την ανυπαρξία και το θάνατο και να ζήσουμε αιώνια
στη μνήμη του Θεού και των ανθρώπων, όπως ο αγαπητός μας φίλος,
εκλεκτός συνεργάτης και αφοσιωμένος συνοδοιπόρος μας, Δημήτρης
Τσώλης, που τόσο αναπάντεχα και πρόωρα έφυγε σήμερα από κοντά μας!
Η σκέψη και η προσευχή μας είναι δίπλα στην απορφανισμένη
οικογένειά του, της οποίας υπήρξε προστάτης και στήριγμα μοναδικό.
Και διάπυρη προς τον Κύριο η ευχή μας να τον έχει αιώνια στη μνήμη
Του!
Χριστός Ανέστη και ουδείς επί μνήματος!
† Ο ΣΥΡΟΥ ΔΩΡΟΘΕΟΣ Β΄
H αναδημοσίευση του παραπάνω άρθρου ή μέρους του επιτρέπεται μόνο αν αναφέρεται ως πηγή το ORTHODOXIANEWSAGENCY.GR με ενεργό σύνδεσμο στην εν λόγω καταχώρηση.
Ακολούθησε το ORTHODOXIANEWSAGENCY.gr στο Google News και μάθε πρώτος όλες τις ειδήσεις.
