Με επίκεντρο την Μακρακώμη, στην οποία ο Όσιος Παΐσιος υπηρέτησε την στρατιωτική του θητεία ως ασυρματιστής του Τάγματος Διαβιβάσεως, την περίοδο του Μεσοπολέμου, εόρτασε η Μητρόπολη Φθιώτιδος την μνήμη του στις 11 και 12 Ιουλίου.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Συμεών το απόγευμα του Σαββάτου, μετά την Ακολουθία του Εσπερινού, μετέβη στον ανεγειρόμενο Ναό του Οσίου Παΐσίου, ο οποίος ευρίσκεται στην είσοδο της Μακρακώμης, σ’ ένα κατάφυτο μέρος με θέα την πόλη της Λαμίας και τον Μαλιακό Κόλπο και ετέλεσε Ιερά Παράκληση προς τιμήν του Αγίου, πλαισιούμενος από τους Ιερείς της περιοχής, αλλά και αρκετούς πιστούς.
Στην σύντομη προσλαλιά του ο Σεβασμιώτατος, εξέφρασε την χαρά του για τον εορτασμό στο Ναό του Οσίου και χαρακτηριστικά ανέφερε:
«Χαίρομαι που με την βοήθεια του Θεού, είμαστε απόψε εδώ για να πανηγυρίσουμε στο Ναό του, τον Όσιο Παΐσιο τον Αγιορείτη. Επέλεξα απόψε να διανυκτερεύσω στην πόλη της Μακρακώμης για να απολάβω της ευλογίας του Οσίου Παϊσίου.
Χαίρομαι που τολμήσαμε σε καιρούς δύσκολους και καταφέραμε, σε λίγο χρονικό διάστημα, να ολοκληρωθούν σημαντικά έργα, για την παντοτινή ιστορία αυτού του Ναού.
Πιστεύω ότι, ο Θεός σύντομα, θα μας αξιώσει να ολοκληρώσουμε τον Ναό και έτσι ο χώρος αυτός εδώ να αποτελεί έναν τόπο προσευχής και ανάπαυσης για κάθε προσκυνητή».
Ανήμερα της Εορτής του Αγίου, ο Σεβασμιώτατος προέστη της Αρχιερατικής Θείας Λειτουργίας στον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου Μακρακώμης.
Στο κήρυγμα του με αφορμή το Ευαγγελικό ανάγνωσμα της Κυριακής αλλά και την μνήμη του Οσίου μεταξύ άλλων ανέφερε:
«Είδαμε σήμερα, στο Ευαγγελικό ανάγνωσμα κάποιους ανθρώπους, στους οποίους δίνεται η δυνατότητα σε μία συγκεκριμένη οριακή στιγμή, να κάνουν τη μεγάλη αλλαγή στη ζωή τους. Τους δίνεται μία ανεπανάληπτη δυνατότητα, από μία κατάσταση δαιμονική, η οποία τους αναστάτωνε, η οποία έφερνε ταραχή στη ζωή τους και ήταν μία νοσηρή κατάσταση, να θεραπευθούν και να αλλάξουν ζωή. Σε αυτήν την οριακή στιγμή της ζωής τους, δυστυχώς, αυτοί οι άνθρωποι κάνουν τη λανθασμένη επιλογή. Λένε στο Χριστό: «Γιατί ήρθες στη ζωή μας; Γιατί ήρθες να μας βασανίσεις»;
Έρχεται ο Χριστός να τους απελευθερώσει, να τους ξεκουράσει, αλλά αυτοί στο πρόσωπο του Χριστού δεν μπορούν να δουν το πρόσωπό της αγάπης της αληθινής.
Οι δαιμονισμένοι της σημερινής περικοπής, σε αυτή την οριακή στιγμή, προτιμούν να παραμείνουν στην κατάσταση που ήταν, διότι είχαν μέσα τους την αναπηρία, την αδυναμία, είχαν μέσα τους τη νωθρότητα, την έλλειψη εμπιστοσύνης και δεν μπορούσαν και δεν τόλμησαν να κάνουν το μεγάλο βήμα.
Υπάρχει όμως ένα πρόσωπο στην ιστορία, το οποίο εορτάζουμε σήμερα, ο Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης, ο οποίος στον αντίποδα αυτών των καταστάσεων, έλαβε τις σωστές αποφάσεις, αλλά και αξιοποίησε και την στιγμή στο έπακρον.
Κατά μεγάλη ευλογία, αυτή τη στιγμή της ζωής του την έζησε στην ιστορική και όμορφη Μακρακώμη, σε αυτόν εδώ τον τόπο καθώς από δω έλαβε το απολυτήριο του στρατού. Ήταν ο τελευταίος τόπος, στον οποίο βρέθηκε μετά από μία δύσκολη περιπέτεια, καθώς έζησε έντονα μέσα στη δίνη των καταστάσεων, τον εμφύλιο σπαραγμό, τις περιπέτειες αυτού του γένους και από δω έλαβε το απολυτήριο του στρατού. Και από δω ήταν το επόμενο βήμα της ζωής του και ήταν η ώρα της μεγάλης απόφασης. «Ποιο θα είναι το βήμα μου; Θα επιστρέψω μέσα στον κόσμο ή θα αναχωρήσω για την έρημο;»
Ο Όσιος Παΐσιος λοιπόν, τόλμησε και είπε το ναι και μπήκε στο περιβόλι της Παναγίας και έμεινε εκεί και έγινε ένα με το Θεό. Αγάπησε ολοκληρωτικά το Θεό, την Παναγία. Αφιερώθηκε στην προσευχή, στην αγάπη για όλους τους ανθρώπους.
Με βάση αυτές τις απλές σκέψεις, είναι πάρα πολύ σημαντικό να λάβουμε δύναμη μέσα μας, ότι πρέπει να είμαστε αποφασιστικοί. Δεν πρέπει κάποια πράγματα να τα ταλαιπωρούμε πολύ μέσα μας. Να έχουμε εμπιστοσύνη στο ένστικτό μας, αλλά με προσευχή, με σύνεση, να ζητούμε τον φωτισμό του Θεού, να προσευχόμαστε για τα μικρά και μεγάλα ζητήματα της ζωής μας και να αναλαμβάνουμε αποφάσεις και να αναλαμβάνουμε το κόστος των αποφάσεών μας, διότι δεν υπάρχει καμία επιλογή στη ζωή χωρίς τίμημα.
Ο βίος του Οσίου Παϊσίου, δεν ήταν ένας βίος ανθόσπαρτος, αλλά ένας βίος ασκητικός, ένας βίος με θυσίες, με κόπους. Τίποτα στη ζωή δεν μπορεί να προχωρήσει μπροστά, αγαπητοί μου αδελφοί και αγαπητά μου παιδιά, χωρίς κόπο και θυσίες. Καμία αγάπη δεν μπορεί να καρποφορήσει, χωρίς κόπους και θυσίες».
Προ της απολύσεως, ο Προϊστάμενος του Ναού και Αρχιερατικός Επίτροπος Σπερχειάδος – Γαρδικίου Αιδεσιμολ. Πρωτ. π. Δημήτριος Κυρίτσης, προσεφώνησε τον Σεβασμιώτατο και εκ μέρους όλων τον ευχαρίστησε ιδιαίτερα καθώς, όπως τόνισε, «είναι η πρώτη φορά μετά από πολλές δεκαετίες που λειτουργεί Επίσκοπος και Μητροπολίτης στον Ναό μας»!!!