Ο Ομότιμος Καθηγητής Ιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Χειρούργος και τ. Υπουργός κ. Αθανάσιος Γιαννόπουλος απέστειλε προς δημοσίευση στην Ιερά Μητρόπολη Φθιώτιδος τον επικήδειο λόγο του, προς τον μακαριστό Ποιμενάρχη κυρό Νικόλαο.
«Η ώρα αυτή είναι δύσκολη. Ο πόνος βαρύς και ασήκωτος. Ποτέ στη ζωή μου δεν σκέφτηκα και δεν φανταζόμουνα ότι θα βρισκόμουν σε αυτή τη θέση να αποχαιρετήσω τον ιεράρχη και ποιμενάρχη μας. Ένα εξαπτέρυγο όπως συνήθιζε να μας αποκαλεί από την ωραία πύλη για εμένα, τον Κώστα τον Σταϊκούρα τον Δ/ντή του πολιτικού γραφείου του Κωνσταντίνου Καραμανλή και τον Βουλευτή Δημήτρη Αλαμπάνο, που θυμάμαι είχαμε γίνει φορτικοί και πιεστικοί στον Μακαριστό τότε Αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ μετά την εκδημία του Μακαριστού Δαμασκηνού να έχουμε μητροπολίτη τον Νικόλαο.
Σήμερα δεν αποχαιρετούμε τη ψυχή και το πνεύμα σου.
Όχι δέσποτα Νικόλαε. Δεν έφυγες και δεν μπορείς να φύγεις. Είσαι εδώ ανάμεσά μας και θα ζεις καθημερινά μαζί μας.
Μέσα από τις αναμνήσεις, τις νουθεσίες, τους αγώνες, τις παρεμβάσεις, τους χειρισμούς και τις αποφάσεις σου.
Θα είσαι κοντά μας όπου από την Παναγιά της Μονής της Δαμάστας θα μας ευλογείς, θα μας νουθετείς. θα μας συμβουλεύεις και θα μας φωτίζεις.
Το έργο και η μορφή σου δεν μπορούν να σβήσουν ποτέ.
Ειλικρινής και διορατικός, παθιασμένος με τη ζωή, τον άνθρωπο και την εκκλησία, έτοιμος πάντα να ακούσεις, να συζητήσεις αλλά και να αναλάβεις το κόστος και τις επιπτώσεις των αποφάσεών σου.
Δεν σε φόβιζε ο δρόμος. Αυτό που σε ένοιαζε ήταν ο τελικός προορισμός και ο στόχος.
Ο αείμνηστος Μητροπολίτης υπήρξε πρότυπο ιεράρχη. Σεμνός, ταπεινός, φιλάνθρωπος, μια εξαίρετη προσωπικότητα.
Ένας ποταμός αγάπης και παρηγορίας, μία πηγή δυνάμεως και πίστης. Αγάπησε αδιακρίτως τους πάντας, γι’ αυτό και ήταν αγαπητός από όλους, πραγματικά λατρευτός. Συνήρπαζε τον λαό και έκλεβε τις καρδιές με εξαιρετική ευκολία.
Ήμασταν τυχεροί όσοι τον γνωρίσαμε, όσοι πήραμε ένα κομμάτι από τον πνευματικό του πλούτο, όσοι λάβαμε την ευλογία του.
Τύχη αγαθή με ευτύχησε να τον γνωρίζω όλα αυτά τα χρόνια και να συνεργαστώ μαζί του. Θέλω να τον ευχαριστήσω γιατί υπήρξε ειλικρινής φίλος μου.
Όμως, Νικόλαε δεν προλάβαμε εσύ και εγώ να ολοκληρώσουμε τη μεταβίβαση στη Μητρόπολη της Ιεράς Μονής Αγίου Αθανασίου Περιβλέπτου. Θα ολοκληρωθεί όμως με τον νέο Ιεράρχη που θα έρθει στη Φθιώτιδα.
Μακαριώτατε Αρχιεπίσκοπε Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμε
Σεβαστοί Ιεράρχες
Η Φθιώτιδα θα ήθελε με τη σοφία που σας διακρίνει και την ευλογία που έχετε του Θεού να έχουμε δεσπότη έναν άξιο μιμητή και συνεχιστή του έργου του Νικολάου.
Νικόλαε
Σε περιμένει ο Κύριός σου και η αγαπημένη σου μητέρα που προ ολίγου χρόνου έφυγε.
Σού ανοίγει την αγκαλιά της η δόξα του Θεού.
Ολόκληρη η Φθιώτιδα, η Εκκλησία μας σε αποχαιρετά,
Αιωνία να είναι η μνήμη σου, αξιομακάριστε, Νικόλαε».
