Ευγνωμονώ τον Θεό και καυχώμαι ως Επίσκοπος και Μητροπολίτης της Θεοσώστου, Ένδοξης και Ιστορικής Μητροπόλεως Φθιώτιδος και παίρνω αλλά και παίρνουμε όλοι μαζί δύναμη και κουράγιο για να συνεχίσουμε τον καλόν αγώνα, που αυτός ο αγιασμένος τόπος ανέδειξε και αναδεικνύει τέτοιους λεβέντες Ιερείς. Απλούς Ιερείς με πίστη στο Θεό και αγάπη στον άνθρωπο, που κράτησαν ανά τους αιώνες την Ορθοδοξία μας».
Με αυτά τα λόγια ευγνωμοσύνης, σεβασμού, αγάπης και τιμής ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Συμεών, προέπεμψε το πρωί της Πέμπτης 27 Φεβρουαρίου στην αιωνιότητα, τον πολιό μακαριστό γέροντα Πρωτοπρεσβύτερο π. Ευάγγελο Ζαγόρα.
Σε κλίμα συγκινήσεως τελέσθηκε στον Ιστορικό Ναό της Παναγίας Ζωοδόχου Πηγής, στη Βίτωλη της Δυτικής Φθιώτιδος, στο Ναό που υπηρέτησε επί 30 και πλέον χρόνια ο αείμνηστος π. Ευάγγελος, Κλήρος και πιστός λαός, φίλησαν ευλαβικά για τελευταία φορά το χέρι του και τον ευχαρίστησαν για την αγάπη του και την Ιερατική διακονία του στο χωριό του και στην τοπική μας Εκκλησία.
Τον Σεβασμιώτατο πλαισίωσαν στην Εξόδιο Ακολουθία, ο Ιεροκήρυξ της καθ’ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως Πανοσιολ. Αρχιμ. π. Σεραφείμ Ζαφείρης, οι Αρχιερατικοί Επίτροποι των Αρχιερατικών Περιφερειών Μακρακώμης- Τυμφρηστού και Σπερχειάδος – Γαρδικίου, καθώς και Ιερείς της Δυτικής Φθιώτιδος.
Αξίζει να σημειωθεί, ότι από νωρίς το πρωί που έφθασε στο Ναό της Παναγίας το σκήνωμα του π. Ευαγγέλου , πολλοί πιστοί από την Δυτική Φθιώτιδα, ανέμεναν αλλά και κατέφθασαν για να ασπασθούν ευλαβικά το χέρι του π. Ευαγγέλου.
Ενώπιον του σκηνώματός του ετελέσθη Θεία Λειτουργία, από τους κατά σάρκα υιούς του π. Αθανάσιο και π. Δημήτριο Ζαγόρα και από άλλους Ιερείς της ευρύτερης περιοχής.
Στον επικήδειο λόγο του ο Σεβασμιώτατο με συγκίνηση και με λόγια αγάπης και σεβασμού ομίλησε για τον π. Ευάγγελο σημειώνοντας χαρακτηριστικά:
«Κάθε άνθρωπος σφραγίζει την Ιστορία με τη ζωή του με τον κόπο του, τον ιδρώτα του, την προσφορά του και την αγάπη του.
Έτσι και ο σεβαστός γέροντας π. Ευάγγελος σφράγισε την Ιστορία της Δυτικής Φθιώτιδος , την Ιστορία του χωριού του και σήμερα ζούμε την μετάβαση του από το θάνατο στην αληθινή ζωή, διότι τώρα αρχίζει η αληθινή ζωή για εκείνον, η αιώνια. Η οδύνη του χωρισμού που υπάρχει, όταν ένας άνθρωπος φεύγει από αυτό τον κόσμο παρηγορείται έντονα σήμερα μέσα μας, καθώς υπάρχει η ελπίδα, η σιγουριά και η βεβαιότητα του Θεού, ότι ο π. Ευάγγελος θα συνεχίζει να μας δίνει την ευχή του να προσεύχεται για όλους μας και να μας αγιάζει από το θρόνο του Θεού.
Ευγνωμονώ τον Θεό και καυχώμαι ως Επίσκοπος και Μητροπολίτης της Θεοσώστου, Ένδοξης και Ιστορικής Μητροπόλεως Φθιώτιδος και παίρνω αλλά και παίρνουμε όλοι μαζί δύναμη και κουράγιο για να συνεχίσουμε τον καλόν αγώνα , που αυτός ο αγιασμένος τόπος ανέδειξε και αναδεικνύει τέτοιους λεβέντες Ιερείς. Απλούς Ιερείς με πίστη στο Θεό και αγάπη στον άνθρωπο που κράτησαν ανά τους αιώνες την Ορθοδοξία μας.
Ο Χριστός δεν μετράει αδελφοί μου περγαμηνές και πτυχία, μετράει καρδιές που ποθούν να δοθούν ολοκληρωτικά με όλη τους τη δύναμη αλλά και όλη τους την αδυναμία στην αγάπη Του. Διότι στο Χριστό χαρίζουμε όλη μας τη δύναμη και όλη μας την αδυναμία. Δίνεις όλη σου την ύπαρξη στο Θεό κι’ εκείνος ξέρει πώς θα αξιοποιήσει τα χαρίσματά μας. Να είμαστε ευγνώμονες στον Θεό που είχαμε και έχουμε τέτοιους λεβέντες Ιερείς. Ας είναι η μνήμη του αιώνια».
Μετά τον τελευταίο ασπασμό, το σκήνωμα του μακαριστού π. Ευαγγέλου ετάφη στο Κοιμητήριο του χωριού και ακολούθως εκ μέρους της οικογενείας εδόθη καφές εις μνήμην στον πλατεία της Βίτωλη, προς όλους.
Λίγα λόγια για τον μακαριστό Πρωτ. π. Ευάγγελο Ζαγόρα.
Ο μακαριστός π. Ευάγγελος γεννήθηκε στην Τσούκα Φθιώτιδος το έτος 1932 από τους ευσεβείς γονείς του Αθανάσιο και Μαρία Ζαγόρα.
Ενυμφεύθη την Πρεσβυτέρα Θεοδώρα Τσιφτσή και το έτος 1976 χειροτονήθηκε Διάκονος και Πρεσβύτερος, υπό τον σεπτών χειρών του μακαριστού Μητροπολίτη Φθιώτιδος κυρού Δαμασκηνού.
Για 4 χρόνια υπηρέτησε στις ενορίες Κουμαρίτσι και Λυτόσελο και από το 1980 τοποθετήθηκε στη χωριό Βίτωλη στο οποίο υπηρέτησε μετά φόβου, πίστεως και αγάπης για 30 ολόκληρα χρόνια ως το 2010 απ’ όπου και συνταξιοδοτήθηκε για λόγους υγείας.
Δημιούργησε με τη σύζυγό του Θεοδώρα μια ευλογημένη οικογένεια αποτελούμενη από τέσσερις υιούς και πολλά εγγόνια. Ανέθρεψε την πολύτεκνη οικογένειά του με πολλή ευλάβεια και πίστη και καμάρωνε, διότι προσέφερε στην Αγία μας Εκκλησία τους δυο από τους τέσσερις υιούς του, οι οποίοι και εχειροτονήθησαν Ιερείς και υπηρετούν ως κληρικοί. Ο μεν π. Αθανάσιος Ζαγόρας ως κληρικός της Ιεράς Μητροπόλεως στο χωριού Βίτωλη και ο δε π. Δημήτριος Ζαγόρας υπηρετών ως κληρικός της Ιεράς Μητροπόλεως Καρπάθου και Κάσου, Εφημέριος στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Καρπάθου.
Παρά το βεβαρημένο της υγείας του, ανελλιπώς διακονούσε και βοηθούσε στις ανάγκες της Ενορίας μαζί με τον υιό του π. Αθανάσιο, ο οποίος και τον διαδέχτηκε στην Ενορία. Υπήρξε ιδιαίτερα αγαπητός και σεβαστός απ’ όλους ανεξαιρέτως τους κατοίκους της Δυτικής Φθιώτιδος.
Για την εν Κυρίω νουθεσία των τέκνων του και την προσφορά του στην Εκκλησία, καθότι οι δύο υιοί του χειροτονήθηκαν Ιερείς, είχε λάβει τιμητική διάκριση και τον έπαινο της Εκκλησίας της Ελλάδος από τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κυρό Χριστόδουλο.
Ας είναι η μνήμη του αιωνία!