Το Χριστουγεννιάτικό μήνυμά του εξέδωσε ο Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως κ. Άνθιμος μέσω εγκυκλίου, στην οποία μεταξύ άλλων επισημαίνει “να σεβαστοῦμε τα 20.000 Ελληνικά σπίτια που βούλιαξαν στο πένθος και «ἔκλεισαν»”, ενώ προσθέτει ότι «κατά Χριστόν ζωή» είναι, να προστατεύουμε τους ασθενείς, να θυσιαζόμαστε για τους αδύναμους, να αγαπάμε τους εχθρούς μας. Και ο Χριστός μας βεβαίωσε πως: «ο,τι κάνετε στους ‘άλλους’, σε μένα το κάνετε».
Παρακάτω διαβάστε όλη την εγκύκλιο:
Ἀγαπητοί μου, Πρεσβύτεροι, Ἀδελφοί και Ἀδελφές μου!
Φτάσαμε στα Χριστούγεννα και ἑτοιμαζόμαστε να γιορτάσουμε, ὅλοι μας, εἴτε προφάσει εἴτε ἀληθείᾳ. Δεν ἐννοῶ μόνο τους «ἐκτός» τῆς Ἐκκλησίας, ἄγευστους καὶ ἀνίδεους τῆς «κατὰ Χριστὸν ζωῆς», που θα προσπαθήσουν τάχα νὰ γιορτάσουν με φαγητά και στολίδια.
Ἐννοῶ καὶ ὅσους, τάχα χριστιανούς, νομίζουν ὅτι ἡ Πίστη μας εἶναι μιὰ προσωπικὴ πορεία ἀναζητήσεως τοῦ Θεοῦ, μοναχικὴ καὶ παντέρημη. Ὅμως, ἐκεῖνος που ἀναζητεῖ τον Θεό με προσωπιό τρόπο, σίγουρα δεν ζεῖ την Ὀρθόδοξη χριστιανική θεολογία και ζωή μας.
Καταλήγει σε πλάνη, σε αἵρεση, καταντᾶ νὰ λατρεύει τὸ εἴδωλο τοῦ ἑαυτοῦ του (τὴ γνώμη του ἢ τοὺς «δασκάλους» του) ἢ θυμιατίζει τὶς ἰδεοληψίες τοῦ μυαλοῦ του. Αὐτὸς δὲν εἶναι ὁ Ὀρθόδοξος τρόπος οὔτε ὁ Ὀρθόδοξος δρόμος. Χριστούγεννα σημαίνει: γέννηση τοῦ Χριστοῦ μέσα στὴν Ἐκκλησία Του. Καὶ ἡ Ἐκκλησία Του παρατείνεται στοὺς αἰῶνες, μέχρι σήμερα. Ὑπάρχει ἆραγε Ἐκκλησία χωρὶς Χριστό; Ὁπωσδήποτε ὄχι! Ἔγιναν προσπάθειες νὰ ὑπάρξει, ὅμως, πνίγηκαν μέσα στὴν ἁμαρτία καὶ στὸ αἷμα. Μήπως ὑπάρχει Χριστὸς χωρὶς Ἐκκλησία; Ὁπωσδήποτε ὄχι! Μπορεῖ νὰ λένε μερικοὶ ὅτι πιστεύουν, ἀποδέχονται κάποιον Χριστό, ὅμως διαφωνοῦν μὲ τὴν Ἐκκλησία Του! Κι αὐτό, βεβαίως, εἶναι πλάνη, εἶναι αἵρεση. Οἱ Πατέρες τῆς πίστεώς μας, στις Ἱερές Συνόδους διεκήρυξαν, ὅτι «ὁ Χριστός δεν ἐγγίζεται, δεν κατανοεῖται, ἀκόμα καὶ δὲν ὑπάρχει, ἔξω ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία»!
Ὁ Χριστὸς γεννήθηκε ὡς ἄνθρωπος ἀπό την Παναγία Παρθένο Μαρία. Μᾶς δίδαξε νὰ Τὸν ἀναζητοῦμε και να Τον βρίσκουμε στο πρόσωπο κάθε συνανθρώπου μας. «Κατὰ Χριστὸν ζωή», δὲν εἶναι νὰ ἀντιγράφουμε εὐλαβικὲς παντομῖμες καὶ νὰ λέμε εὐσεβιστικὰ λόγια.
«Κατά Χριστόν ζωή» είναι, να προστατεύουμε τους ασθενείς, να θυσιαζόμαστε για τους αδύναμους, να αγαπάμε τους εχθρούς μας. Και ο Χριστός μας βεβαίωσε πως: «ο,τι κάνετε στους ‘άλλους’, σε μένα το κάνετε».
Ἡ Θεολογία ποὺ τσαλακώνει τὸν ἄνθρωπο, δὲν εἶναι χριστιανική! Ἡ Ἐκκλησία ποὺ ἀδιαφορεῖ γιὰ τὸν ἄνθρωπο, δὲν εἶναι Ὀρθόδοξη. Ἱερεὺς ἢ πνευματικός, ποὺ σπρώχνει οὺς πιστοὺς στὸν θάνατο ἢ τοὺς διδάσκει ἐνάντια στὴν Ἐκκλησία, δὲν λατρεύει τὸν Χριστό, ἀλλὰ τὸν διάβολο! Πιστοί, ποὺ δὲν ἀπαντοῦν: «νὰ εἶναι εὐλογημένο» σὲ ὅσα τοὺς λέει ἡ Ἐκκλησία, ἐκεῖνοι εἶναι τάχα πιστοὶ και λατρεύουν τὸ εἴδωλό τους καὶ τὴν ἐγωϊστική τους θανατηφόρα γνώμη.
“Ο Χριστός γεννήθηκε μέσα στην Εκκλησία και για την Εκκλησία. Προσκαλεί όλο τον κόσμο «προκειμένου να τον προσλάβει και να τον κάνει Εκκλησία». Επειδή μπορεί να το κάνει και τίποτε και κανένας δεν έχει τη δύναμη να Του αντισταθεί. Γεννήθηκε στη Φάτνη της Βηθλεέμ και πέθανε σταυρωμένος στον Γολγοθά. Και το τίμιο Αίμα Του κρατιέται ακόμα ζεστό μέσα στην Εκκλησία. Ο Χριστός δέχτηκε ταπεινώσεις, εξευτελισμούς και ραπίσματα”.
Ὅμως, ἡ Ἐκκλησία δὲν ἔχει μάγουλα, ὅποιος ραπίζει τὴν Ἐκκλησία, ραπίζει τὸν ἴδιο τὸν Χριστό. Ὅποιος περιφρονεῖ τὴν Ἐκκλησία, ταπεινώνει τὸν ἴδιο τὸν Χριστό. Ὅποιος διδάσκει ἀλλιώτικα ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, ἐξευτελίζει τὸν ρόλο Της καὶ τὸν δρόμο ποὺ μᾶς δείχνει.
Ἀγαπητοί μου,
Φτάσαμε κι ἐφέτος στὰ Χριστούγεννα καὶ ἑτοιμαζόμαστε νὰ γιορτάσουμε. Ὅμως, ὁ ἐφετινὸς γιορτασμός, ἂν θέλουμε νὰ γίνει εὐάρεστος στὸν Θεό, ἂς γίνει σοβαρός! Οἱ ἄγγελοι, τὴ νύχτα τῆς Βηθλεέμ ἔψαλλαν: «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκίας1» δηλαδή: «Δόξα στὸν ὕψιστο Θεὸ καὶ εἰρήνη στὴ γῆ, στοὺς ἀνθρώπους καλῆς προαιρέσεως». Ἂς σεβαστοῦμε τὰ 20 χιλιάδες ἑλληνικὰ σπίτια ποὺ βούλιαξαν στὸ πένθος καὶ «ἔκλεισαν». Ἂς ταπεινώσουμε τὰ ὑπερήφανα φρύδια μας.
Ἀκοῦστε την Ἐκκλησία, ὅσοι σχίσατε τον ἄρραφο χιτῶνα τοῦ Χριστοῦ (τὸν ὁποῖο σεβάστηκαν ἀκόμα καὶ οἱ σταυρωτές του). Κι ἂς πλησιάσουμε τὴ Φάτνη γιὰ νὰ διδαχτοῦμε, ὄχι νὰ διδάξουμε. Γιὰ νὰ πάρουμε «νοῦν Χριστοῦ», ὄχι νὰ δώσουμε «μυαλὸ» στον Θεό. Για να ἀφουγκραστοῦμε τί μᾶς λέει ὁ Χριστός, ὄχι γιὰ νὰ Τοῦ κραυγάσουμε τὶς ἰδέες μας.
Το λοιπόν, Ἀδελφοὶ καὶ Ἀδελφές μου:
«Χριστός γεννᾶτε, δοξάσατε! Χριστός ἐξ οὐρανῶν ἀπαντήσατε! Χριστός ἐπὶ γῆς ὑψώθητε»!