Πανηγυρικά εορτάσθηκε η Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως στην Ιερά Μητρόπολη Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως, με επίκεντρο τον Ενοριακό Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Ζάτουνας Γορτυνίας.
Στην Ακολουθία του Όρθρου και στην τελετή της προσκυνήσεως του Τιμίου Σταυρού χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως κ. Νικηφόρος και εν συνεχείᾳ προεξήρχε της Θείας Λειτουργίας, πλαισιούμενος από τους Παν/τους Αρχιμανδρίτη Ιάκωβο Κανάκη, Πρωτοσύγκελλο, Αρχιμανδρίτη Δαμασκηνό Παγανό, Καθηγούμενο της Ιεράς Μονής Αιμυαλών, Αρχιμανδρίτη Αυγουστίνο Καραμπά, Αρχιμ. Γρηγόριο Ρεμούνδο, Πρωτοπρ. Χρίστο Κυριακόπουλο, Γενικό Αρχιερατικό Επίτροπο της Ιεράς Μητροπόλεως Κηφισίας και τους Διακόνους της Ιεράς Μητροπόλεως Ραφαήλ Μοσχάτο και Δημήτριο Πολυχρονόπουλο.
Κατά την διάρκεια της Θείας Λειτουργίας ο Μητροπολίτης κ. Νικηφόρος ετέλεσε την εις Πρεσβύτερον χειροτονία του ευλαβεστάτου Ιεροδιακόνου της Ιεράς Μητροπόλεως π. Ραφαήλ Μοσχάτου.
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέλυσε τον στίχο της ευαγγελικής περικοπής ««Εἴ τις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν καί ἀράτω τόν σταυρόν αὐτοῦ καί ἀκολουθείτω μοι», λέγοντας ότι προϋπόθεση για να σηκώσουμε τον σταυρό μας είναι η απάρνηση του εαυτού μας. Αλλά ποιου εαυτού μας; Όχι του εαυτού μας, της ψυχής μας που έχουν πλαστεί από τον Θεό κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσή Του, αλλά μιας άλλης ψυχής που διαμορφώνεται από την αμαρτία και πνίγει τη θεοειδή ψυχή και η οποία, με τη σειρά της, δημιουργεί μέσα μας τον δικό της κόσμο, τη δική της φιλοσοφία, τη δική της αντίληψη για τον κόσμο. Με τον τρόπο αυτό η αμαρτία προσπαθεί να κυριαρχήσει στον ψυχικό μας κόσμο για να μορφοποιήσει μια άλλη ψυχή, έναν άλλο εαυτό, ένα άλλο εγώ, κάτι που επιβεβαιώνει κι ο απ. Παύλος όταν σημειώνει ότι «οὐ γάρ ὅ θέλω ποιῶ αγαθόν, ἀλλ’ ὅ οὐ θέλω κακόν τοῦτο πράσσω» (Ρωμ. 7,19). Δεν πράττω, δηλαδή, το αγαθό, το οποίο εσωτερικώς με όλη μου την θέληση επιθυμώ, αλλά το κακό, που δεν θέλω, αυτό πράττω.
Με την έννοια αυτή, η εντολή του Χριστού να απαρνηθούμε τον εαυτό μας για να σηκώσουμε τον σταυρό μας είναι μια εντολή να απαρνηθούμε τον εαυτό που δεν είναι δικός μας, που είναι ξένος, που εισήλθε μέσα μας εκ των υστέρων μαζί με τις επιθυμίες του, με σκοπό να κυριαρχήσει πάνω στον εαυτό, στο εγώ που μας έδωσε ο Θεός με τη Δημιουργία.
Ανέφερε, επίσης, ο Σεβασμιώτατος ότι, η ανταπόκρισή μας στην πρόσκληση να ακολουθήσουμε τον δρόμο του σταυρού δεν εξασφαλίζει μια πετυχημένη ζωή κατά τον τρόπο που ο κόσμος κατανοεί την επιτυχία.
Ο σταυρός μας γίνεται Σταυρός του Χριστού όταν κατανοούμε ότι οι θλίψεις που μας συμβαίνουν είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με τη χριστιανική πίστη, ότι οι δοκιμασίες μας καθιστούν οικείους του Χριστού γιατί κι Εκείνος έπαθε, ότι η τήρηση των εντολών του Θεού αποτελεί τον σκοπό της ζωής μας, ότι οι δυσκολίες συνδεόμενες με τον Θεό γίνονται λιγότερο δύσκολες και ότι ο σταυρός μας είναι αυτός που μας ταιριάζει, γι’ αυτό και σηκώνοντάς τον μοιάζουμε στον Χριστό.
Απευθυνόμενος δε προς τον χειροτονούμενο, τον προσκάλεσε να λάβει τη χάρη της Ιερωσύνης, έχοντας βαθειά συναίσθηση της μεγάλης τιμής αλλά και της μεγάλης ευθύνης να ακολουθεί τον Χριστό, αρνούμενος τον εαυτό του και αίροντας τον σταυρό του. Τον κάλεσε να γίνει υπήκοος στις εντολές του Χριστού και στο θέλημά Του, υπάκουος στην Εκκλησία και στον επίσκοπό του, γιατί η υπακοή είναι η έμπρακτη άρνηση του εαυτού μας, είναι αυτή που κάνει τον σταυρό που σηκώνουμε ελαφρύτερο, γιατί δια της υπακοής αποκτούμε ως συγκυρηναίο τον ίδιο τον Χριστό, χάρη του οποίου φέρουμε τον σταυρό.
Παρέστησαν ο Δήμαρχος Γορτυνίας κ. Ευστάθιος Κούλης, ο Αστυνομικός Διοικητής Μεγαλοπόλεως κ. Διονύσιος Αλεξόπουλος, ο Πρόεδρος του εν Αθήναις Συλλόγου των Ζατουνιωτών και εκδότης της εφημερίδος «Ζάτουνα» κ. Νικόλης Φίλης, αλλά και πιστοί από τη Γορτυνία και τη Μεγαλόπολη για να συμμετάσχουν στην Θεία Λειτουργία και να ευχηθούν στο νέο Πρεσβύτερο της τοπικής Εκκλησίας.
