Η επίσημη έναρξη λειτουργίας των ενοριακών συσσιτίων της Μητρόπολης Δημητριάδος και ΑΛμυρού πραγματοποιήθηκε με τον Μέγα Πανηγυρικό Εσπερινό, επί τη μνήμη του Οσίου Ευφροσύνου του Μαγείρου, που τελέστηκε στον Ιερό Ναό Αναλήψεως του Χριστού Βόλου, χοροστατούντος του Σεβ. Μητροπολίτου Δημητριάδος κ. Ιγνατίου. Στον Εσπερινό συμμετείχαν οι Ιερείς – υπεύθυνοι των ενοριακών Σπιτιών Γαλήνης και πλήθος γυναικών, που προσφέρουν εθελοντική υπηρεσία σ’ αυτά.
Ο Σεβασμιώτατος, με πόνο αναφέρθηκε στις τραγικές επιπτώσεις της πανδημίας στην ζωή μας κι έφερε ως παράδειγμα την περίπτωση γνωστής και ευλαβέστατης οικογένειας στην Λάρισα, που έχασε, τις τελευταίες τρεις ημέρες, τρία από τα μέλη της, που νόσησαν από τον κορωνοϊό και δεν είχαν εμβολιαστεί. Και στηλίτευσε την άκαρδη στάση ενίων Πνευματικών, που συμβουλεύουν τα πνευματικά τους τέκνα να αποφύγουν τον εμβολιασμό, για διάφορους λόγους, πνευματικούς και μη: «Όποιος παρασέρνει ή παρέσυρε ανθρώπους να αρνηθούν τις υποδείξεις της επιστήμης φέρουν την ευθύνη για την απώλεια ανθρώπινων ζωών. Αυτή είναι η αλήθεια. Κι όταν, ως Επίσκοπος, βιώνω την εμπειρία της απώλειας Ιερέων μου τότε ο πόνος μεγεθύνεται. Γι’ αυτό επιμένω…».
Στο τέλος του Εσπερινού, ο Σεβασμιώτατος τέλεσε τον Αγιασμό της έναρξης λειτουργίας των ενοριακών συσσιτίων, καλώντας όλους, τους Ιερείς και τα ενοριακά στελέχη, να λάβουν όλα τα ενδεδειγμένα μέτρα προστασίας, για την απρόσκοπτη συνέχιση σύνολου του εκκλησιαστικού έργου.
Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος, απευθυνόμενος στις εθελόντριες, τόνισε ότι «εσείς είστε εκείνες στις οποίες βασιζόμαστε, για να χαρίσουμε στους ανθρώπους ελπίδα, να μη στερηθούν ποτέ την αγάπη του Θεού στη ζωή τους. Είστε μιμητές Χριστού, το υπόδειγμα στην σύγχρονη κοινωνία. Μαζί θα συνεχίσουμε το έργο της προσφοράς στους συνανθρώπους μας, ένα έργο βάσει του οποίου θα κριθούμε στην Βασιλεία του Θεού. Θα είναι το μέτρο αν θα είμαστε άξιοι της κληρονομίας του Θεού. Είναι το έργο της αγάπης και της προσφοράς, που αποτελεί την έμπρακτη παρουσία της Εκκλησίας στην ζωή των ανθρώπων».
Ο κ. Ιγνάτιος εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του στις εθελόντριες για την σπουδαία προσφορά τους, εξαίροντας το γεγονός ότι, θέλει τόλμη σε καιρούς πανδημίας, να προσφέρει τον εαυτό του στην διακονία των αδελφών: «είναι έργο ευλογημένο, που συμβάλλει στην συνοχή της κοινωνίας μας».
