Στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Πτελεού λειτούργησε χθες ο Σεβ. Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος, παρουσία του Δημάρχου Αλμυρού κ. Δημητρίου Εσερίδη και πολλών πιστών.
Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στην Ευαγγελική περικοπή της ημέρας, επισημαίνοντας τις ιδιαιτερότητες του θαύματος που επετέλεσε ο Κύριος, θεραπεύοντας τον δούλο του Εκατοντάρχου. Η πρώτη, είναι πως ο αιτούμενος εκατόνταρχος είναι ειδωλολάτρης, με μεγάλη εξουσία, που ταπεινώνεται ενώπιον του Κυρίου, ζητώντας την σωτηρία του δούλου του. Η δεύτερη, είναι η συνείδηση της αμαρτωλότητάς του και της αναξιότητάς του να δεχθεί τον Κύριο στην οικία του. Η τρίτη, είναι η ακλόνητη πίστη ότι ο Χριστός μπορεί να κάνει το θαύμα, η οποία ενεργοποιεί την δύναμη του Θεού. «Ο Χριστός είναι για όλους», τόνισε ο κ. Ιγνάτιος, «θαυματουργεί σε όλους, Ιουδαίους και ειδωλολάτρες, ενώ έκανε τον σπουδαιότερο θεολογικό διάλογο με μία Σαμαρείτιδα. Ο Χριστός θέλει να σώσει όλους τους ανθρώπους, γι’ αυτό έγινε άνθρωπος και εισήλθε στον κόσμο».
Ο Σεβασμιώτατος κάλεσε να αναρωτηθούμε αν εμείς οι Χριστιανοί διαθέτουμε την πίστη του εκατοντάρχου, την δική του ταπείνωση «ή νομίζουμε ότι έχουμε εξασφαλισμένη την σωτηρία, επειδή γεννηθήκαμε Ορθόδοξοι Χριστιανοί; Εμείς, που λάβαμε ένα τέτοιο δώρο, της σωτηρίας, της ελευθερίας, του βαπτίσματος, θα κριθούμε με βάση αυτό. Εγκυμονεί ο κίνδυνος να χάσουμε τον Μεσσία, όπως έπραξαν οι Ιουδαίοι. Γι’ αυτό, να μην κρίνουμε τους άλλους και να τους καταδικάζουμε. Η κρίση είναι προνόμιο του Θεού. Ο δρόμος της σωτηρίας μας περνά μέσα από την πίστη, την ταπείνωση και την αγάπη του εκατοντάρχου».
Μνήμη θυμάτων της τουρκικής εισβολής
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας τελέστηκε Τρισάγιο στην μνήμη των θυμάτων της τουρκικής εισβολής, προς πενήντα ετών, στην Μεγαλόνησο Κύπρο. Ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στις νεανικές του μνήμες από την εποχή εκείνη, που οδήγησε στην Κυπριακή τραγωδία. «Οι ευθύνες εκείνων που είχαν τότε την ηγεσία, είναι τεράστιες», τόνισε. Αναφέρθηκε, όμως και στην στοχοποίηση του Αρχιεπισκόπου Κύπρου Μακαρίου, από ελλαδικούς εκκλησιαστικούς κύκλους, που ομιλούσαν για ασυμβίβαστο πολιτικής και εκκλησιαστικής εξουσίας στο πρόσωπό του, οδήγησαν στον διχασμό της Κυπριακής Ιεράς Συνόδου. «Γι’ αυτό, ομιλώ πάντοτε για την ενότητα, που ξεκινά από το εκκλησιαστικό σώμα. Όποτε υπήρξε διχασμός στην χώρα μας, προηγήθηκε εκκλησιαστικός διχασμός, με τραγικά αποτελέσματα, όπως και η Μικρασιατική καταστροφή. Δυστυχώς, ανάλογοι κύκλοι, επενδύοντας στον φανατισμό, επεδίωξαν και στις μέρες μας να διχάσουν το εκκλησιαστικό σώμα. Να έχουμε τα μάτια μας ανοικτά, για να διατηρούμε την ενότητα. Μπορεί να υπάρχουν διαφορετικές απόψεις και προσεγγίσεις, αλλά όποιος ξεχωρίσει τον εαυτό του και επιχειρήσει να διχάσει την Εκκλησία, διακυβεύει την ενότητα του Γένους και της Πατρίδας. Και όποιος διακυβεύσει την ενότητα Εκκλησίας και Πολιτείας, το ίδιο σφάλμα διαπράττει. Ο χωρισμός είναι αρνητικό στοιχείο και οδηγεί σε τραγικά αποτελέσματα, γιατί είναι, εκ των πραγμάτων, διχαστικός. Η Κύπρος είναι Ελλάδα και η Ελλάδα Κύπρος. Γι’ αυτό, προσευχόμαστε να υπάρξει βιώσιμη λύση: μία Κύπρος, ένας λαός».
Προ του τέλους, ο Σεβασμιώτατος απένειμε το οφίκιο του Οικονόμου στον Εφημέριο του Ναού π. Σταύρο Μαλλιαρό, τον οποίο ευχαρίστησε για την ταπεινή και καρποφόρο διακονία του, μαζί με την Πρεσβυτέρα του και τον κάλεσε με τον ίδιο ζήλο να συνεχίσει το έργο του.
