Στον Ιερό Προσκυνηματικό Ναό του Αγίου Ρηγίνου Λεβαδείας, με αφορμή τον εορτασμό της ανακομιδής και μετακομιδής των ιερών λειψάνων του Αγίου, πραγματοποιήθηκαν διάφορες λατρευτικές εκδηλώσεις, το διήμερο 1 και 2 Ιουνίου 2024.
Έτσι, το απόγευμα του Σαββάτου 1 Ιουνίου 2024 τελέσθηκε Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός, με τη συμμετοχή κλήρου και λαού, αλλά και των αρχών του Νομού και της πόλεως Λεβαδείας. Τον θείο λόγο εκήρυξε ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Μακαριωτίσσης πανοσ. Αρχιμανδρίτης π. Θεοδόσιος.
Στο κήρυγμά του ο ομιλητής αναφέρθηκε στο φαινόμενο της ειδωλολατρείας που κυριαρχούσε την περίοδο που έζησε ο Άγιος Ρηγίνος. Η ειδωλολατρεία ήταν στην ουσία η θεοποίηση των ανθρωπίνων παθών και αδυναμιών, στην οποία οι άνθρωποι προέβαιναν, επειδή δεν μπορούσαν ή δεν ήθελαν να τις αντιμετωπίσουν και κατανικήσουν. Ενώ, όμως, η ειδωλολατρεία έχει υποτίθεται εκλείψει προ πολλού, ως αποδεκτό και αναγνωρισμένο θρησκευτικό μοντέλο, εμφανίζεται, ενίοτε, με μορφές συγκεκαλυμμένης θεοποίησης ενός εκκοσμικευμένου τρόπου ζωής, από τον οποίο απουσιάζει η αναφορά στον αληθινό Θεό και η βίωση της Ορθοδόξου πίστεως. Με άλλα λόγια, ειδωλολατρεία παρατηρείται και σήμερα, ακόμα και ανάμεσα στους Χριστιανούς, οι οποίοι νομίζουν ότι μπορούν να συνταιριάξουν την Χριστιανική ιδιότητα με την κοσμικότητα και το υλιστικό πνεύμα της εποχής. Ας μιμηθούμε, λοιπόν, τον Άγιο Ρηγίνο ως προς την πίστη, και να αντιστεκόμαστε σε κάθε μορφή σύγχρονης ειδωλολατρείας. Στη συνέχεια ακολούθησε ιερά λιτάνευση της ιεράς Εικόνος και των ιερών λειψάνων του Αγίου Ρηγίνου με τη συμμετοχή της φιλαρμονικής του Δήμου Λεβαδέων υπό τον μαέστρο κ. Γεώργιο Κοσμίδη, καθώς και μέλη του παραρτήματος Λιβαδειάς του Λυκείου Ελληνίδων.
Την κυριώνυμο ημέρα, Κυριακή 2 Ιουνίου 2024, εψάλλη ο Πανηγυρικός Όρθρος και ετελέσθη η Θεία Λειτουργία από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Θηβών, Λεβαδείας και Αυλίδος κ. Γεώργιο, πλαισιούμενο από τον εφημέριο του Προσκυνήματος π. Αλέξιο και άλλους κληρικούς.
Στο κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε, με αφορμή την Ευαγγελική Περικοπή, στη σωτήρια συνάντηση της Σαμαρείτιδος με τον Χριστό. Όταν ο άνθρωπος ανακαλύψει την ύπαρξη του Θεού, η ζωή του προσανατολίζεται διαφορετικά και διακατέχεται από ένα αισιόδοξο νόημα. Είναι τόση η πνευματική ευφορία που τον διακρίνει, ώστε να επιθυμεί να τη γνωρίσουν και οι άλλοι για να μετέχουν κι αυτοί στον πλούτο της χάριτος του Θεού.
Στο σημερινό Ευαγγέλιο της Σαμαρείτιδος ο Χριστός αποκαλύπτει ότι η χριστιανική αλήθεια είναι το «ὕδωρ τό ζῶν» που ξεδιψάει τις ψυχές που τον αναζητούν, αλλά τον αναζητούν δυστυχώς σε λάθος δρόμο. Γι’ αυτό και λέγει: «Όποιος πίνει απ’ αυτό το νερό- φυσικό- θα διψάσει πάλι. Όποιος όμως πιεί απ’ το νερό που θα του δώσω εγώ δεν θα διψάσει ποτέ».
Σε άλλο σημείο ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Θηβών, Λεβαδείας και Αυλίδος κ. Γεώργιος ανέφερε ότι αν ο σύγχρονος άνθρωπος παρουσιάζεται σήμερα διψασμένος περισσότερο παρά ποτέ, αυτό οφείλεται γιατί αποχωρίστηκε από τον Θεό που είναι «πηγή του ύδατος ζώντος». Δεν έχει νόημα να υπάρχει κάποια πηγή με δροσερό νερό, πρέπει να την προσεγγίζει με διάθεση να πιεί και να χορτάσει. Το ίδιο βέβαια ισχύει και για την πνευματική δίψα. Να γνωρίσει την αλήθεια του Θεού και να την βιώσει στη ζωή του, όπως έπραξε και ο σήμερα εορταζόμενος Άγιος Ρηγίνος.
Δυστυχώς σήμερα συμβαίνει το εξής παράδοξο: Ο άνθρωπος έχει τα πάντα και του λείπει το σημαντικότερο, ο Θεός. Γι’ αυτό και οι ψυχές πάσχουν από παρατεταμένη πνευματική ξηρασία. Και θα είναι έτσι μέχρι να ακούσουν την πρόσκληση του Θεού: «Εάν τις διψά, ερχέσθω προς με και πινέτω».