Η Ιερά Μητρόπολις Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου πανηγύρισε σεμνομεγαλόπρεπα την ιερά μνήμη της Αγίας Ενδόξου Μεγαλομάρτυρος Μαρίνης στο μεγαλώνυμο Προσκύνημά Της στην Κοινότητα του Μοδίου, που ο Μακεδονικός Λαός έχει ανυψώσει ιστορικό θυσιαστήριο στη χάρη Της, στις 16 και 17 μηνός Ιουλίου 2024.
Από τα μέσα του 18ου αιώνος μαρτυρείται η λειτουργία του πανέμορφου αυτού Παρεκκλησίου, ενός μεταβυζαντινού κοσμήματος που σφραγίζει την όλη πνευματική και ιστορική διαδρομή του Τόπου.
Την παραμονή της εορτής εψάλη Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός, χοροστατούντος του οικείου Μητροπολίτου κ. Θεοκλήτου, ο οποίος πλαισιώθηκε από πλειάδα Κληρικών από την Ιερά του Μητρόπολη και τις πέριξ όμορες Ιερές Μητροπόλεις.
Προ της Απολύσεως του Εσπερινού σχηματίστηκε πομπή και η περίπυστος Εικόνα και τα Ιερά Λείψανα της Αγίας λιτανεύθηκαν πέριξ του Ιερού Προσκυνήματος, επ’ ευλογία του Λαού του Θεού, υπό τους ήχους της Φιλαρμονικής του Δήμου Βόλβης. Η όλη πομπή κατέληξε σε εξέδρα που ευπρεπίστηκε στον προαύλειο χώρο του Ιερού Προσκυνήματος, απ’ όπου τελέστηκε αρτοκλασία υπέρ υγείας και σωτηρίας των πανηγυριστών και πραγματοποιήθηκε το Ιερό Κήρυγμα της Ημέρας.
Τον θείο λόγο κήρυξε ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως και Μητροπολιτικός Επίτροπος στην Διοικούσα Επιτροπή του Προσκυνήματος Παν. Αρχιμ. π. Ιγνάτιος Ριγανάς, που γλαφυρότατα αναφέρθηκε στο φοβερό μαρτύριο της 15χρονης Μεγαλοπαρθενομάρτυρος, η οποία έζησε επί Κλαυδίου Καίσαρος, ήταν θυγατέρα Ιερέως των Ειδώλων και ανατράφηκε και μαρτύρησε στην Αντιόχεια της Πισιδίας, την οποία πότισε με το αίμα Της το 270 μ.Χ. Ο Ιεροκήρυκας βασιζόμενος στα Ιερά Αναγνώσματα της Ακολουθίας του Εσπερινού και μάλιστα στα όσα ο σοφός Σολομών αναφέρει στο βιβλίο του της Παλαιάς Διαθήκης Σοφία Σολομώντος για τα μαρτύρια του δικαίου ανθρώπου ανά τους αιώνες, που καταλήγουν πολλές φορές και στον θάνατό του, υπεστήριξε σθεναρώς την αλήθεια ότι οι διώκτες του δικαίου ανθρώπου και μάλιστα του Μάρτυρος στο όνομα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ουδέποτε αντελήφθησαν ή θα αντιληφθούν το τι κακό διέπραξαν στο διωκόμενο απ’ αυτούς πρόσωπο και μάλιστα στον υπέρ Χριστού Μάρτυρα! Τούτο το εδραίωσε στη φράση του Βασιλέως Σολομώντος: «…οἱ δὲ λαοὶ ἰδόντες καὶ μὴ νοήσαντες, μηδὲ θέντες ἐπὶ διανοίᾳ τὸ τοιοῦτον…», δηλαδή, «…Οι ασεβείς όμως άνθρωποι, όταν είδαν την πρόωρη εκδημία του (του δικαίου ανθρώπου), δεν κατενόησαν την αιτία της, δεν έβαλαν στο μυαλό τους τον σκοπό, για τον οποίο ανηρπάγη ο δίκαιος…» (Σοφ. Σολ., δ΄ 14). Και όντως ουδέποτε ο ‘’κόσμος’’, το σαρκικό φρόνημα της κοινωνίας, θα αντιληφθεί τους λόγους που οδήγησαν εκατομμύρια Μάρτυρες να γίνουν ιερά σφάγια στο όνομα και για το όνομα του Χριστού μας.
