Μέσα σε κλίμα οδύνης και κατ’ άνθρωπον θλίψεως ετελέσθη στις 12 το μεσημέρι της Πέμπτης 25ης Ιουλίου 2024 η Εξόδιος Ακολουθία του Αειμνήστου Εφημερίου του Ιερού Ναού Αγίας Κυριακής Ολυμπιάδος Αιδ. Πρωτ. κυρού Χαραλάμπους Δουλγκέρη στον Ιερό Ναό που επί σαράντα έτη διακόνησε τον Κύριο και τίμησε την Μεγαλομάρτυρά Του.
Της Ακολουθίας προέστη ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου κ. Θεόκλητος και συμμετείχε πλήθος Ιερέων, τόσο από την οικεία Μητρόπολη, όσο και από όμορες άλλες Ιερές Μητροπόλεις.
Τον αποχαιρετιστήριο λόγο εξεφώνησε συντετριμμένος ο Σεβασμιώτατος, παρατηρώντας ότι η εκδημία ενός Ιερέως προσφέρει μοναδική ευκαιρία να τονιστούν δύο μεγάλες αλήθειες της Ορθοδοξίας: Ότι ο Ιερεύς είναι εξαγγελεύς και διαγγελεύς της Αναστάσεως των νεκρών και κυρίως ότι ο Κληρικός είναι το πρόσωπο εκείνο που διαχειρίζεται τα Μυστήρια της Βασιλείας του Θεού, λουσμένος με τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος. Χρέος, λοιπόν, του Κληρικού είναι να διδάσκει τον Λαό ότι ο θάνατος είναι ένα περιστατικό στη ζωή του ανθρώπου που ελάχιστη αξία έχει εμπρός στην αιωνιότητα. Περιστατικό που δεν δημιουργήθηκε η “κτίστηκε” από τον Θεό και Πατέρα μας, αλλά εισήλθε στην ανθρώπινη ζωή και πορεία ως παράσιτο, μετά το γλίστρημα του ανθρώπινου Γένους στην αμαρτία, με υπαίτιο τον ίδιο τον άνθρωπο και τη βούλησή του. Ο δε Κληρικός είναι ένα ζωντανό “μετέωρο”, η τουλάχιστον οφείλει να είναι κάτι τέτοιο, μεταξύ Ουρανού και γης, μεταξύ Θεού και ανθρώπων, για να συνδέει και να ενώνει τα γήινα και πρόσκαιρα με τα Ουράνια και αθάνατα, να ενώνει Γη και Ουρανό.
Στο σημείο αυτό ως Επίσκοπος έπλεξε το εγκώμιο του Κληρικού του, ο οποίος ως πατέρας -οικογενειάρχης, ως προεστώς της Τοπικής Εκκλησίας και ως Πνευματικός Πατέρας και Λειτουργός βαθμολογείται με άριστα. Έθεσε δε τόσο την Ιερά Μητρόπολη, όσο και τις δικές του ασήμαντες δυνάμεις στην υπηρεσία της κατά σάρκα οικογενείας του τόσο ξαφνικά εκδημήσαντος για τα αιώνια πατρός Χαραλάμπους.
Η ταφή του κοιμηθέντος Ιερέως, όπως υπάρχει έθος στην Ορθόδοξο Παράδοση, πραγματοποιήθηκε στην όπισθεν του Ιερού Βήματος θέση του Ιερού Ναού, ώστε να αναμένει και εκείνος δεόμενος την εξ ύψους Ανατολή, τον Κύριό μας.
ΑΙΩΝΙΑ ΤΟΥ Η ΜΝΗΜΗ
