Η ομώνυμη Κοινότητα της Ιεράς Μητρόπολης Ιερισσού τίμησε τον Άγιο Χαράλαμπο με μεγαλοπρέπεια στον πάγκαλο Ιερό Ναό Αγίου Αθανασίου του Αθωνίτου.
Την κυριώνυμο ημέρα της Πανήγυρης των Ακολουθιών του Όρθρου και της Θείας Λειτουργίας προέστη ο Μητροπολίτης Ιερισσού κ. Θεόκλητος, πλαισιούμενος από τον δραστήριο Εφημέριο της Ενορίας Αιδ. Πρωτ. π. Χρήστο Μήτσιου, τους Αιδ. Οικ. π. Αθανάσιο Κούκο Αρχιερατικό Επίτροπο Ζαγκλιβερίου και Περιχώρων, π. Μιχαήλ Γιανάκοβ και τους Διακόνους π. Κωνσταντίνο Παζιώτη (Ι.Μ. Πολυανής & Κιλκισίου), π. Νικόλαο Τσεπίση και π. Νικόδημο Κωτινούδη.
Η Ενορία Αγίου Χαραλάμπους ουσιαστικά μαζί με την Ενορία Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Σαρακήνας, αποτελούν μια ενότητα με ολίγους αλλά εκλεκτούς ανθρώπους, οι οποίοι περήφανα φροντίζουν και διατηρούν τους Ιερούς τους Ναούς όπως η τάξη της Εκκλησίας ορίζει και ακόμη καλύτερα. Βέβαια μοναδικά έχει θέσει τη σφραγίδα του σ’ αυτές ο Εφημέριός τους Αιδ. Πρωτ. π. Χρήστος Μήτσιου, ο οποίος μαζί με τα πνευματικά του παιδιά έχει ανεβάσει κατά πολύ την πνευματική στάθμη του Τόπου.
Πολλά πνευματικά παιδιά, προερχόμενα και από άλλες Ιερές Μητροπόλεις, εξαίρετη Αγιογράφηση των Ιερών Παλλαδίων, θαυμαστοί νέοι Ιεροψάλτες στα Αναλόγια με επικεφαλής τον Μουσικολογιώτατο κ. Αντώνιο Φραντζίδη και τους εκλεκτούς συνεργάτες του, φροντισμένος προαύλειος χώρος και Πρεσβυτερείο στη Σαρακήνα ζηλευτό, είναι λίγα από τα ενδιαφέροντα με τα οποία έχει στολίσει ο παπά- Χρήστος τους δύο οικισμούς, συνεχίζοντας βέβαια το έργο του αειμνήστου προκατόχου του Παν. Αρχιμ. κυρού Φιλίππου Τραγάκη και του επίσης προκατόχου του Ιεροκήρυκος Παν. Αρχιμ. π. Ιακώβου Παπαδοπούλου.
Παρευρέθηκαν ο Αντιδήμαρχος Δήμου Λαγκαδά κ. Γεώργιος Ξενιτίδης, ο Πρόεδρος του Τοπικού Συμβουλίου κ. Αλέξανδρος Ποντίκης και η Δημοτική Σύμβουλος και υποψήφια Δήμαρχος Λαγκαδά ερίτιμη κα Νίκη Ανδρεάδου.
Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος, αφού αναφέρθηκε στη βιοτή και το μαρτύριο του Αγίου Χαραλάμπους και των συν αυτώ Μαρτύρων Πορφυρίου και Βάπτου, ως και των τριών γυναικών Συμμαρτύρων τους, παίρνοντας αφορμή από το γεγονός ότι σε ηλικία 113 ετών ο Άγιος ως Πρεσβύτερος έβαψε με το αίμα του τα χώματα της Μικρασιατικής Μαγνησίας, αναφέρθηκε στον αναντικατάστατο ρόλο και την θέση του Ιερέως – Πρεσβυτέρου, του Κληρικού δηλαδή στην πορεία της Εκκλησίας.
Και πρώτον: Στην Ορθόδοξη Παράδοση ο Κληρικός ως μπροστάρης της Ποίμνης του, οφείλει καθοδηγώντας την να υφίσταται και ο ίδιος όλες τις διακυμάνσεις της πορείας της. Στην Ανατολική μία του Χριστού Εκκλησία δεν είναι ο Κληρικός Αφέντης, ούτε υπάρχει Κληρικαλισμός εδώ, δηλαδή μια κάστα, μια τάξις αρχόντων – ιερατείου που διακρίνεται ως προς την εξουσία από τον Λαό του Θεού. Ο Ιερεύς ως Ποιμένας θυσιάζεται για το Ποίμνιό του, πράγμα που η Εκκλησία και το τιμά και το απαιτεί.
Δεύτερον: Ο Κληρικός οφείλει σε όλη του την Ιερατική πορεία, ανεξαρτήτως καταστάσεων, να ομολογή Χριστόν και Τούτον Εσταυρωμένον και Αναστάντα, τέλειο Θεό και άνθρωπο και Αυτόν μόνον να προσκυνή! Οποιαδήποτε άλλα είδωλα ή κοσμοείδωλα δεν τα προσκυνεί, ούτε τα αναγάγει και τα ανυψώνει σε Θεούς, έστω και αν αυτά ασκούν την εξουσία, όπως ο Άγιος Χαραλάμπης δεν προσκύνησε τα είδωλα της εποχής του και τον ‘’Θεό Αυτοκράτορα Σεπτίμιο Σευήρο’’. Και,
Τρίτον: Το Μαρτύριο ενός Ιερέως, Επισκόπου, Διακόνου ή Μοναχού, από τον Λαό προσμετράται ως Ευλογία, ως υψίστη τιμή και το αίμα Αυτών ως τιμιώτερο λίθων πολυτελών στηρίζει κατ’ άνθρωπο τα θεμέλια της Εκκλησίας του Χριστού!
«Με άλλα λόγια ο Κληρικός ή γίνεται αιτία δοξασμού του Θεού και υπόδειγμα Αγιοζωής με τη βιοτή του για το Ποίμνιό του, ή σκανδαλίζει και γεμίζει με φθορά τον Ιερό της Εκκλησίας χώρο, γενόμενος αιτία να βλασφημήται το όνομα του Θεού ανά τα Έθνη!», κατέληξε ο Σεβασμιώτατος.
Περισσότερες φωτογραφίες ΕΔΩ