Η Ενορία Αγίου Αθανασίου Λειβαδίου γιόρτασε πανηγυρικά τη θυσία των προγόνων της, πατεράδων και μανάδων της κατά το 1821, όταν οι Τούρκοι έκαψαν μαζί με τ’ άλλα χωριά και το Λειβάδι, γιατί το Ρωμαίικο ξεσηκώθηκε απέναντι στον Οθωμανό. Τις εκδηλώσεις τίμησε με την παρουσία του ο Μητροπολίτης Ιερισσού κ. Θεόκλητος, ακολουθούμενος από τους Διακόνους του π. Αμφιλόχιο Χάιτα και π. Νικόλαο Τσεπίση και πλαισιούμενος από τον Παν. Αρχιμ. π. Γεννάδιο Ντελή και τον Εφημέριο του Χωριού Αιδ. π. Σοφιανό Μαυρίδη.
Τις όλες γιορτές φρόντισε ο Πρόεδρος της Κοινότητος Λειβαδίου, Καθηγητής κ. Δημήτριος Γουδήρας, με τον τοπικό Πολιτιστικό Σύλλογο και όλο το Χωριό μετείχε με χαρά σε αυτό το γιορτάσι.
Ήταν η πρώτη φορά μετά από τη λαίλαπα του κορωνοϊού που ο Τόπος αυτός γιόρταζε ελεύθερα πιά και χωρίς ιδιαίτερες προφυλάξεις τη συνεισφορά του στη Θυσία του ’21, στην Παλιγγενεσία δηλαδή του Έθνους. Για αυτό και όλος ο Λαός της Κοινότητος αλλά και Λειβαδιώτες διαμένοντες στη Θεσσαλονίκη προσήλθαν, την Κυριακή Β΄ Ματθαίου, για να τιμήσουν το γεγονός.
Επικεφαλής του Λαού ο Βουλευτής και τέως Υπουργός κ. Θεόδωρος Καράογλου, ο Βουλευτής κ. Δημήτριος Βαρτζόπουλος, και οι εκπρόσωποι των πολιτικών κομμάτων κ. Αθανάσιος Γλαδήνας (ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ) και Νικόλαος Σιδέρης (της ανεξαρτήτου Βουλευτού κας Κωνσταντίνας Αδάμου), ο Δήμαρχος Θέρμης κ. Θεόδωρος Παπαδόπουλος, οι Αντιδήμαρχοι κ.κ. Βασίλειος Μουστάκας, Απόστολος Τσολάκης και Κωνσταντίνος Κουγιουμτζίδης, οι Πρόεδροι των Τοπικών Κοινοτήτων Περιστεράς κ. Δημήτριος Ντισλής, Πετροκεράσων κ. Αθανάσιος Καλαφάτης, Λειβαδίου κ. Δημήτριος Γουδήρας, ο Πρόεδρος του Παγχαλκιδικού Συλλόγου «Αριστοτέλης» κ. Ιωάνννης Κοτσάνης, οι Δημοτικοί Σύμβουλοι κες Άννα Τσιφτελίδου και Δήμητρα Χίνη και οι κ.κ. Γεώργιος Αγγέλου και Σάββας Φωτιάδης.
Ο Πολιτιστικός Σύλλογος σε συνεννόηση με τον Πρόεδρο της Κοινότητος και φυσικά τον Εφημέριο εκάλεσαν τη χορωδία «Αρμονία» Θεσσαλονίκης, η οποία με χοράρχη τον κ. Νικόλαο Κυριακού έψαλε κατά τη Θεία Λειτουργία με πολυφωνικό τρόπο, ενώ οι Ιεροψάλτες της Ενορίας απέδωσαν υπέροχα σε βυζαντινή μουσική την Ακολουθία του Όρθρου.
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του, αναφερθείς επ’ ολίγον στη θυσία των Λειβαδιωτών το ’21, επειδή θα ακολουθούσε ειδική προς τούτο ομιλία μετά τη Θεία Λειτουργία στο Ηρώο του Χωριού που βρίσκεται στην κεντρική πλατεία, στάθηκε με βάση την Περικοπή από το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο στο μέγα γεγονός της ημέρας, που ήταν η αναφορά της Εκκλησίας μας στην κλήση των Μαθητών του Κυρίου από τον Δομήτορα της Εκκλησίας μας.
Μάλιστα αναφέρθηκε στη φράση του Αποστόλου και Ευαγγελιστού Ματθαίου που και για δεύτερη φορά επαναλαμβάνεται στην ως άνω Περικοπή: «Οι δε ευθέως αφέντες τα δίκτυα ηκολούθησαν αυτώ», δηλαδή, “οι δε Μαθητές και μέχρι τότε ψαράδες, αμέσως εγκαταλείψαντες τα δίχτυα τους και το πλοιάριό τους, Τον ακολούθησαν” (Ματθ δ΄ 20 και 22)!
Προκαλεί εντύπωση όντως, συνέχισε ο ομιλητής, ότι αρχικώς ο Πέτρος και ο αδελφός του Ανδρέας, αλλά και τα παιδιά του Ζεβεδαίου, ο Ιωάννης και ο Ιάκωβος, εγκαταλείψαντες τον πατέρα τους και το πλοιάριό τους και την εργασία τους, ακολούθησαν τον Κύριο χωρίς δεύτερη κουβέντα.
Ο Ευαγγελιστής Ματθαίος ένα και μοναδικό επιθυμεί με την καταγραφή αυτών των γεγονότων να κηρύξη: Την Αποστολικότητα της Εκκλησίας, αυτό δηλαδή το οποίο η Εκκλησία μας ομολογεί σε κάθε Θεία Λειτρουγία, διακηρύσσοντας ότι πιστεύει «…εις Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν»! Ο λόγος, λοιπόν, περί της Αποστολικότητος της Εκκλησίας μας!
Διευκρίνισε ακόμη ότι το Θεανδρικό αξίωμα του Κυρίου μας, το ότι ήτο και παραμένει τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος, το αξίωμα αυτό ήταν, είναι και παραμένει αδιάδοχο! Ο Κύριός μας είναι το Δεύτερο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος που ενανθρώπησε, που μέσα από τα σπλάγχνα και τα αίματα της Κυρίας Θεοτόκου δανείστηκε και ανθρώπινη σάρκα, και από Θεός έγινε Θεάνθρωπος χάριν της σωτηρίας του ανθρώπου και του κόσμου.
Ουδείς είναι διάδοχος του Κυρίου μας και του σωτηριώδους έργου Του πάνω στη γη! Αυτό άλλωστε γίνεται σαφές και κηρύσσεται και πάλι στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο και μάλιστα στο τέλος του ιερού κειμένου, όταν ο Αναστάς Κύριος ημών Ιησούς Χριστός εμφανίζεται ενώπιόν τους στη Γαλιλαία και ενώ Εκείνοι Τον προσκυνούν, ο Ιησούς διαλαλεί: «Εδόθη μοι πάσα εξουσία εν ουρανώ και επί γης.
Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος διδάσκοντες αυτούς τηρείν όσα ενετειλάμην υμίν», δηλαδή, “Μου δόθηκε κάθε εξουσία στον ουρανό και επί της γης. Λοιπόν πορευθείτε και κάμετε μαθητές σας όλα τα έθνη, βαπτίζοντας αυτούς στο όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος· διδάσκοντάς τους να φυλάττουν στη ζωή και στον βίο τους όλα τα ηθικά παραγγέλματα που σας έδωσα ως εντολές” (Ματθ κη΄18-20)!
Και από τους άλλους Συνοπτικούς Ευαγγελιστές, είπε ο Δεσπότης, και από το κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο προκύπτει σαφώς ότι ο Κύριος απέστειλε τους Μαθητές Του ως Αποστόλους Του στον κόσμο και τους ζήτησε να περιμένουν να ενδυθούν με τη φωτοχυσία του Αγίου Πνεύματος κατά την Πεντηκοστή, ώστε η Εκκλησία ενδεδυμένη και με το Άγιο Πνεύμα να επιτελή το σωτηριώδες καθήκον Της ανά τους αιώνες! Και κατέληξε ο Επίσκοπός μας: «Ουδείς μέσα στην Εκκλησία είναι διάδοχος του Κυρίου μας! Ούτε Επίσκοπος, ούτε Πρεσβύτερος, ούτε Διάκονος, ούτε Λαϊκός!
Οι Επίσκοποι, οι Πρεσβύτεροι και οι Διάκονοι είμαστε Διάδοχοι των Αγίων Αποστόλων και όχι του Κυρίου! Ναί, ο Επίσκοπος, καθώς μας λέγει ο Άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος, είναι εις τόπον και τύπον Χριστού, ουδέποτε όμως διάδοχος Χριστού. Κατά τη χειροτονία Επισκόπου, Πρεσβυτέρου και Διακόνου η Θεία Χάρις της Υπερουσίου Τριάδος ανάγει τον εκλεγέντα από την Εκκλησία στον βαθμό του Επισκόπου, του Πρεσβυτέρου και του Διακόνου με την επίθεση των χειρών του Επισκόπου στις κεφαλές των χειροτονουμένων.
Να σημειώσουμε όμως ότι δεν είναι οι χείρες των Επισκόπων που ανάγουν στον αντίστοιχο βαθμό της Ιερωσύνης, αλλά η Αγιοτριαδική Χάρις την οποία οι Επίσκοποι με την Αποστολική Διαδοχή διαθέτουν.
Η Αποστολική Παράδοση και η Αποστολική Διαδοχή διά των Επισκόπων προχέεται στους προσφερόμενους προς χειροτονία στην Εκκλησία και έτσι οι Επίσκοποι καθίστανται διάδοχοι των Αποστόλων και μέσω αυτών άπαντες οι βαθμοί της Ιερωσύνης! Απόστολος σημαίνει απεσταλμένος, σημαίνει άγγελος, δηλαδή εξαγγελεύς του μηνύματος και της χάριτος του Θεού, εξαιτίας ακριβώς της μτεταβιβάσεως αυτής της Αποστολικής Χάριτος και Διαδοχής που ο Κύριος ενεφύσησε στους Αποστόλους Του! Αυτό σημαίνει Ιερωσύνη και αυτή τη χάρη έχει ο Ιερός Κλήρος: Επίσκοπος, Πρεσβύτερος, Διάκονος!».
Προ της Απολύσεως της Θείας Λειτουργίας ετελέσθη Ιερό Μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των υπό των Οθωμανών-Τούρκων φονευθέντων Λειβαδιωτών κατά το 1821 και επεδόθησαν τιμητικές διακρίσεις-πλακέτες σε δύο άξια τέκνα του Λειβαδίου, τους κ.κ. Ιωάννη Καράγκο και Άγγελο Γκάγκο για τη διακονία τους και τις υπηρεσίες τους που προσέφεραν στην Ενορία του Λειβαδίου. Ακολούθως, Κλήρος και Λαός μετέβησαν στο Ηρώον της Κοινότητος όπου εψάλη και πάλι Τρισάγιο και κατόπιν ο Πρόεδρος της Κοινότητος, Καθηγητής κ. Δημήτριος Γουδήρας, εξεφώνησε τον Πανηγυρικό της ημέρας για τη Θυσία των προγόνων του κατά το 1821 και ακολούθησε μουσικό πρόγραμμα με τη χορωδία «Αρμονία», συνοδευόμενη από έγχορδα, με ρεπερτόριο παραδοσιακό και ιστορικό. Τα κεράσματα προς όλους ήταν πλουσιοπάροχα και προσφερόμενα από την καρδιά των Λειβαδιωτών.
Περισσότερες φωτογραφίες ΕΔΩ