Την Κυριακή 28η Φεβρουαρίου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ιερισσού κ. Θεόκλητος βρέθηκε στο ορεινότερο χωριό της Χαλκιδικής, την όμορφη Ενορία του Αγίου Γεωργίου Βαρβάρας.
Οι κάτοικοι της Κωμοπόλεως ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της Εκκλησίας και προσήλθαν περιβάλλοντες την Ευχαριστιακή Σύναξη.
Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος ανέλυσε με κάθε λεπτομέρεια την εξαίρετη ευαγγελική περικοπή και προέβαλε ιδιαιτέρως το λόγιο του Κυρίου: «Έτι δε αυτού (του Ασώτου) μακράν απέχοντος είδεν αυτόν ο πατήρ αυτού και εσπλαγχνίσθη, και δραμών επέπεσεν επί τον τράχηλον αυτού και κατεφίλησεν αυτόν», δηλαδή, «Ενώ, λοιπόν, αυτός ( ο Άσωτος ) απείχε ακόμα μακριά, τον είδε ο πατέρας του και τον σπλαγχνίσθηκε και, αφού έτρεξε, έπεσε πάνω στον τράχηλό του και τον καταφίλησε!» (Λουκ 15,20), από το οποίο προκύπτει ο απέραντος ωκεανός της αγάπης του Θεού Πατέρα για το παιδί Του, τον άνθρωπο! Δικαιώνεται απόλυτα δηλαδή, ο ιερός Φώτιος, είπε ο Σεβασμιώτατος, όταν είπε, έχοντας υπόψιν αυτήν την παραβολή, ότι δεν αγαπήσαμε εμείς τον Θεό πρώτοι, αλλά Εκείνος μανικά μας αγάπησε πρώτος και άνοιξε διάπλατα την αγκαλιά Του για το πλάσμα Του!
Και κατέληξε ο Μητροπολίτης: «Η Παραβολή του Ασώτου και ιδίως το ίδιο το πρόσωπο του Ασώτου, είναι για κάθε άνθρωπο ένας καθρέφτης, όπως λέει ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Κούρκουλας· ένας καθρέφτης μέσα στον οποίο και μια και δυό και δέκα καθρεφτίζεται ο εαυτός μας, το πρόσωπό μας· με τις αδυναμίες μας, με τις πτώσεις μας, με τις αμαρτίες μας, αλλά και με τα δακρυσμένα μάτια μας που κοιτάζουν απευθείας το βλέμμα του Πατέρα ικετευτικά. Ένας καθρέφτης που μας υπενθυμίζει την από μέρους μας άρνηση του Πατέρα και τη θαλπωρή της μάνας μας της Εκκλησίας, αλλά ίσως και το αγκαθόσπαρτο – ανηφορικό στρατί της επιστροφής στους πατρικούς κόλπους! Απ’το βάθος του ορίζοντα αυτού του καθρέφτη ακούμε γοερά τον άσωτο της Παραβολής, δηλαδή τον εαυτό μας, να κράζει: “Ακολουθήστε με όχι μόνο στην πτώση μου, αλλά και στον γυρισμό μου! Μην πικρένετε τον Πατέρα, νάτος περιμένει στο κατώφλι ακουμπησμένος στο ροζιασμένο ραβδί Του!”».
