Την ημέρα της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού τελέστηκε ο Αγιασμός στα σχολεία της Μητροπολιτικής Περιφέρειας Ιλίου, Αχαρνών και Πετρουπόλεως, όπως και σε όλα τα σχολεία της επικράτειας.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ιλίου κ. Αθηναγόρας τέλεσε τον Αγιασμό στο Μουσικό Σχολείο Ιλίου και στα Μοντεσσοριανά Σχολεία.
Το μήνυμα του Σεβασμιωτάτου στα παιδιά:
Aγαπητά μου παιδιά,
Ο Χριστός είπε στους μαθητές Του, ότι είναι «η οδός, η αλήθεια και η ζωή» για να μας δείξει ότι κάθε πολύτιμο γεγονός, όπως η συνάντηση με τον Θεό κρύβει μέσα της την κίνηση, την πορεία αλλά και την προσδοκία.
Το ίδιο και η μάθηση είναι τρόπος να αναζητούμε την αλήθεια. Αλλά για να την βρούμε πρέπει να πορευτούμε σε άγνωστους πολλές φορές δρόμους. Όπως ο δρόμος που θα πορευτείτε από σήμερα στο σχολείο σας σε πρωτόγνωρη καθημερινότητα.
Δεν πρέπει όμως αυτή η πραγματικότητα να σας φοβίζει. Δεν είναι η πρώτη φορά που η ανθρωπότητα βρίσκεται σε σταυροδρόμι. Ούτε είναι η πρώτη φορά που αντιμετωπίζει σπουδαία ερωτήματα με άγνωστες απαντήσεις.
Το σημαντικό είναι να μην φοβηθείτε την πορεία που ανοίγεται μπροστά σας. Μην αναζητήσετε τον εύκολο δρόμο της σιωπής πίσω από την σβησμένη κάμερα του υπολογιστή.
Η γνώση που απελευθερώνει την σκέψη, που ανοίγει παράθυρα στο φως σε νέους ορίζοντες είναι καρπός της συνάντησης με την αλήθεια αλλά και καρπός της σχέσης σας με τους καθηγητές και τις καθηγήτριες σας. Είναι οι φλέβες που μέσα τους κυλά η ίδια η ζωή.
Το μήνυμα του Σεβασμιωτάτου προς τους Εκπαιδευτικούς:
Αγαπητοί μου,
«Τέτοια η αλήθεια
Όταν τραβήχτηκαν τα λόγια
τι να πεις πια…
Φάνηκε περιτριγυρισμένο κυπαρίσσια
σαν παλιό υποστατικό το πέλαγος»
(Ο.Ελύτη «Τρεις φορές αλήθεια» στο Το φωτόδεντρο και η δέκατη τέταρτη ομορφιά)
Αυτή η εικόνα αναδύεται στην παράξενη πραγματικότητα η οποία αίφνης αναδύθηκε πριν από λίγους μήνες στην ζωή μας. Οι συνέπειες της πανδημίας δεν προκάλεσαν μόνο αλλαγές. Φανέρωσαν αδυναμίες αλλά και ανάγκες που έχουμε οι οποίες ξεπερνούν τον λόγο που διατυπώνεται στην καθημερινότητα.
Η μεταφορά της διδασκαλίας στον κόσμο του διαδικτύου και οι σβησμένες οθόνες των υπολογιστών των μαθητών ανέδειξαν ότι το σχολείο που στοχεύει στην απόδοση, στην απλή απόκτηση εργαλείων μετρώντας με κλίμακα ποσοτική την γνώση και επιβραβεύει την απομνημόνευση απλά δεν είναι προσανατολισμένο στο μέλλον.
Η σβησμένη οθόνη των υπολογιστών των μαθητών δείχνει την απουσία ονείρου που πλήττει τους μαθητές. Η αδιαφορία τους είναι φαινομενική. Δείχνει την δυσφορία τους απέναντι στην σύγχυση των καιρών και την βαρεμάρα που προκαλεί η γνώση που δεν έχει σχέση με την ζωή τους. Ο αιφνιδιασμός του lock –down έδειξε ότι έχουμε ανάγκη από ένα σχολείο που δεν αγαπά την σύντομη οδό, αλλά την πορεία που βοηθά στην ανακάλυψη του εαυτού και της ζωής.
Έχουμε ανάγκη από εκπαιδευτικούς μάρτυρες που διανοίγουν κόσμους και καθιστούν την γνώση αντικείμενο αγάπης, που διαφυλάσσει την αλήθεια για να ανακαλυφθεί. Που ανοίγουν ορίζοντες εκεί που τα λόγια και οι χιλιοδιατυπωμένες λέξεις κρύβουν το «πέλαγος» που ζητά την διάπλευσή του για να προσφέρει την χαρά σε αυτόν που μαθαίνει ταξιδεύοντας.
Συμμερίζομαι την αγωνία σας που διατυπώνετε συνεχώς τους τελευταίους μήνες για ένα σχολείο που αγγίζει τον υπαρξιακό παλμό των παιδιών μας.
Συνοδοιπορώ στην καθημερινή σας προσπάθεια ώστε οι μαθητές και οι μαθήτριές σας να ανακαλύψουν τον δρόμο τους.
