Στην σημερινή Κυριακή των Μυροφόρων αναφέρθηκε στο Κήρυγμα του ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος κ. Γεώργιος, ο οποίος τόνισε πως “η ανδρεία είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα των προγόνων μας και ο Ιωσήφ και οι Μυροφόρες είχαν ανδρεία. Δεν υπολόγισαν κινδύνους και εμπόδια. Το αποτέλεσμα δικαίωσε την επιλογή τους: Έκαναν τη σχέση τους με τον Χριστό στενότερη. Οι Μυροφόρες επιπλέον βίωσαν πρώτες το γεγονός της Ανάστασης”
Το κήρυγμα του Μητροπολίτη Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος κ. Γεώργιου
Η ανδρεία είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα των προγόνων μας. Η ελληνική ιστορία είναι γεμάτη από ηρωικές πράξεις. Η ανδρεία είναιγνώρισμα και των Αγίων. Διαβάζοντας τα συναξάρια, δηλαδή τους βίους τους, θα διαπιστώσουμε ότι, αν δεν είχαν ανδρεία, δε θα υπέμεναν τα βασανιστήρια οι Μάρτυρες. Οι Όσιοι δε θα άντεχαν τους μεγάλους κόπους της ασκήσεως.
Το σημερινό Ευαγγέλιο μάς μεταφέρει χρονικά αμέσως μετά τον σταυρικό θάνατο του Χριστού.
Ο Ιωσήφ από την Αριμαθαία, βουλευτής της εποχής, τόλμησε και ζήτησε από τον Πιλάτο το σώμα του Χριστού, για να το ενταφιάσει. Έλαβε θετική απάντηση και έκανε το έργο του. Ενταφίασε το σώμα του Χριστού σ’ ένα ολοκαίνουργιο μνημείο, που σκάλισε στην πέτρα για τον εαυτό του.
Την επομένη ημέρα, νωρίς το πρωί οι Μυροφόρες, δηλαδή η Μαρία η Μαγδαληνή, η Μαρία η μητέρα του Ιακώβου και η Σαλώμη, πήγαν να αλείψουν με μύρα το σώμα του Κυρίου. Υπήρχε όμως ένα πρόβλημα: Το μνημείο ήταν κλεισμένο με μια μεγάλη πέτρα. Κατά τη διαδρομή σκέπτονταν ποιός θα τη μετακινούσε. Όμως, όταν έφθασαν βρήκαν το μνημείο ανοικτό! Μέσα καθόταν ένας άγγελος, ο οποίος τις είπε ότι ο Χριστός αναστήθηκε! Έπειτα τις είπεπως ο Κύριος παραγγέλλει στους Μαθητές Του να πάνε στη Γαλιλαία,για να Τον συναντήσουν. Μετά έφυγαν από το μνημείο με τρόμο και έκσταση.
Όπως καταλαβαίνουμε, ο Ιωσήφ και οι Μυροφόρες είχαν ανδρεία. Δεν υπολόγισαν κινδύνους και εμπόδια. Το αποτέλεσμα δικαίωσε την επιλογή τους: Έκαναν τη σχέση τους με τον Χριστό στενότερη. Οι Μυροφόρες επιπλέον βίωσαν πρώτες το γεγονός της Ανάστασης.
Το παράδειγμα των Αγίων Μυροφόρων μάς αφορά; Η απάντηση είναι ναι! Όλους μάς χρειάζεται ανδρεία. Όλοι, επίσης, έχουμε μύρο για τον Χριστό. Ποιό είναι το δικό μας μύρο;
Το δικό μας μύρο είναι η καλή προαίρεση, δηλαδή η επιθυμία του καλού. Αυτή εκφράζεται με την πραγματοποίηση καλών έργων.
Μύρο, είναι η αγάπη μας προς τον Θεό. Αυτή η αγάπη τροφοδοτεί και συμπληρώνεται από την αγάπη προς τον πλησίον. Πλησίον είναι κάθε άνθρωπος, που συναντούμε στη ζωή μας. Όχι μόνο οι συγγενείς και οι φίλοι, αλλά και οιάγνωστοι. Όχι μόνο όσοι έχουν κάποια κοινωνική αξία, αλλά και όσοι δεν έχουν.
Μύρο, είναι ο συνεχής αγώνας μας εναντίον των παθών.
Μύρο, είναι η προσπάθεια για αδιατάρακτη σχέση με τον Θεό και τον συνάνθρωπο.
Μύρο, είναι οι θυσίες, οι κόποι, η υπομονή και η ταπείνωση που χρειάζονται για τη νίκη εναντίον του κακού και την επίτευξη του καλού.
Μύρο, είναι η συγγνώμη που θα δώσουμε σ’ όσους μάς στενοχωρούν, μάς έκαναν και μάς κάνουν κακό. Η ανεξικακία και η αγάπη προς αυτούς, είναι απ’ τα πολυτιμότερα μύρα που υπάρχουν.
Μύρο επίσης, είναι η μίμηση της ανδρείας των Μυροφόρων. Αν και είναι γυναίκες, αψηφούν κινδύνους, δεν υπολογίζουν δυσκολίες, δε λογαριάζουν οικονομικές θυσίες και κόπους.
Ας σταθούμε λίγο εδώ, διότι χρειάζεται λίγη προσοχή. Σήμερα, δυστυχώς, ανδρεία θεωρείται η ικανοποίηση των παθών, ιδιαίτερα των σαρκικών. Ανδρείος και γενναίος θεωρείται αυτός που θυμώνει, που ασκεί βία και δεν σέβεται τίποτα. Αυτή είναι παρεξήγηση της έννοιας της ανδρείας, που οδηγεί σε μεγάλα σφάλματα.
Στη ζωή μας έρχονται ευχάριστα και λυπηρά γεγονότα. Εύκολες και δύσκολες καταστάσεις. Αν έχουμε μέσα μας τον Χριστό, ο φόβος και η δειλία θα διαλυθούν. Οι εντάσεις και η νευρικότητα θα εξαφανιστούν. Θα δεχόμαστε, ό, τι μάς συμβαίνει πιο εύκολα. Οι δυσκολίες θα αποκτήσουν άλλο νόημα. Θα γίνονται πνευματικά μαθήματα. Θα μεταμορφώνονται σε φάρμακα της άρρωστης από την αμαρτία ψυχής. Όταν με τη Χάρη του Θεού περνάνε, θα βλέπουμε ότι τελικά μόνο καλό μας έκαναν.
Ας ακολουθήσουμε το παράδειγμα των Αγίων Μυροφόρων Γυναικών. Παρά το ότι είναι γυναίκες, διδάσκουν ακόμα και στους άνδρες τη γενναιότητα και την ανδρεία. Ανδρεία στις δυσκολίες της ζωής, στον πνευματικό αγώνα και στην προσπάθεια για το καλό. Με πίστη και με ανδρείο φρόνημα, όλη η ζωή μας θα γίνει μύρο πολύτιμο, προσφορά στον Αναστημένο Χριστό!