Με προσκεκλημένο τον Εφημέριο του Ιερού Ναού Αγίας Παρασκευής Ναυπάκτου, Πρωτοπρεσβύτερο π. Γεώργιο Παπαβαρνάβα που ανέπτυξε το θέμα «Το μεγαλείο τής πίστεως», συνεχίστηκε χθες στο Κέντρο Νεότητος «Νέοι Ορίζοντες» ο κύκλος των εσπερινών ομιλιών που έχει καθιερώσει κάθε Κυριακή η Ιερά Μητρόπολις Καλαβρύτων και Αιγιαλείας. Ο χθεσινός καλεσμένος τής Ιεράς Μητροπόλεώς ξεκίνησε την ομιλία του σημειώνοντας πως η πίστη στην αυθεντική της μορφή δεν είναι κάτι το αφηρημένο, ένα απλό συναίσθημα ή μία ιδεολογία, αλλά είναι τρόπος ζωής και οδός σωτηρίας. «Η πίστη είναι καρπός τού Αγίου Πνεύματος που δίδεται σε εκείνους οι οποίοι είναι ταπεινοί και αναζητούν με πόθο τον Θεό, τον Δημιουργό τους, επιθυμώντας διακαώς
να Τον γνωρίσουν. Η πίστη συνδέεται άμεσα με την ταπείνωση, ενώ η απιστία είναι αποκύημα της υπερηφάνειας. Η πίστη είναι αυτή που ενώνει τους ανθρώπους με τον Θεό και μεταξύ τους, που τους μεταποιεί από αδυνάτους σε δυνατούς, από δειλούς σε γενναίους, από ασήμαντους σε αληθινά μεγάλους. Η πίστη είναι αυτή που θεραπεύει τους ανθρώπους, ψυχικά και σωματικά, όταν αυτοί καταφεύγουν στον Χριστό, τον ΄΄ιατρό των ψυχών και των σωμάτων ημών΄΄, στην Μητέρα Του, την Παναγία μας, και στους φίλους Του, τους Αγίους», τόνισε ο π. Γεώργιος. Στη συνέχεια είπε ότι υπάρχουν δύο είδη πίστεως, δηλαδή η πίστη εκ θεωρίας και η πίστη εξ ακοής. Και εξήγησε: «Δηλαδή, υπάρχουν οι αυτόπτες και αυτήκοοι μάρτυρες, αυτοί που έχουν
προσωπική εμπειρία τού Θεού, που είδαν τον Θεό μέσα στη δόξα Του και κατέχουν την εμπειρική πίστη, την πίστη εκ θεωρίας. Επίσης, υπάρχουν και αυτοί που δεν έχουν προσωπική γνώση και εμπειρία του Θεού, αλλά πιστεύουν όσα άκουσαν από τους αυτόπτες και αυτήκοες μάρτυρες και αγωνίζονται να τα εφαρμόσουν στη ζωή τους, ούτως ώστε με τη Χάρη του Θεού και τον προσωπικό τους αγώνα να αξιωθούν να φθάσουν από την πίστη εξ ακοής στην πίστη εκ θεωρίας, ήτοι να αποκτήσουν προσωπική γνώση και εμπειρία του Θεού». Ως πρότυπο αληθούς πίστεως ο εφημέριος του Ιερού Ναού Αγίας Παρασκευής Ναυπάκτου χαρακτήρισε τον Πατριάρχη της Παλαιάς Διαθήκης, τον Αβραάμ, που, όπως είπε, ΄΄πίστευε στον Θεό΄΄ αλλά και ΄΄πίστευε τον Θεό΄΄, και μέσα από τη δοκιμασία του φαίνεται καθαρά η αξία του μεγαλείου της πίστεως στην αυθεντική της μορφή, καθώς επίσης και το μεγαλείο του πιστού ανθρώπου.
Και ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος Παπαβαρνάβας κατέληξε ως εξής: «Ο Πατριάρχης Αβραάμ ας αποτελεί για όλους μας πρότυπο πίστεως, υπακοής, ελπίδας, υπομονής, αυταπάρνησης και θυσιαστικής αγάπης. Να εμπνεόμαστε από την αταλάντευτη πίστη του και την θυσιαστική του αγάπη για να μπορούμε να στηριζόμαστε πάντοτε και ιδιαίτερα στις δύσκολες στιγμές της ζωής μας. Τίποτε να μην μας φοβίζει, ούτε να μας απογοητεύει, επειδή ο Θεός μας αγαπά και όταν Τον επικαλούμαστε θα είναι πάντα δίπλα μας και μέσα μας για να μας γλυκαίνει τον πόνο, να μας στεγνώνει το δάκρυ, να μας δίνει κουράγιο, να μας παρηγορεί, να μας στηρίζει. Κυρίως, όμως, να Τον παρακαλάμε για να μας προσθέτει πίστη. Να Του λέμε συνεχώς ΄΄ Κύριε πρόσθες ημίν πίστιν΄΄ για να μπορούμε να αντέχουμε στα δύσκολα. Για να υπομένουμε τα πάντα με ευχαριστηριακή και δοξολογική διάθεση. Για να παραμείνουμε πιστοί ΄΄άχρι θανάτου΄΄, ούτως ώστε να αξιωθούμε να λάβουμε το στεφάνι της ζωής, το οποίο Μας υποσχέθηκε, προτρέποντάς μας ΄΄Γίνου πιστός άχρι θανάτου και δώσω σοι τον στέφανον της ζωής΄΄. Εύχομαι να διατηρήσουμε την Ορθόδοξη Πίστη μας που παραλάβαμε από τους Πατέρες μας, καθαρή και ανόθευτη, χωρίς προσμίξεις και παραχαράξεις, και να αγωνιζόμαστε να ζούμε σύμφωνα με αυτήν, κρατώντας την έως το τέλος».
