Η Ιερά Μητρόπολη Καστορίας, θέλοντας να τιμήσει τους Προστάτες της Παιδείας μας, τους Τρεις Ιεράρχες, να παρακινήσει και βοηθήσει τους μαθητές και τις μαθήτριες της Μέσης Εκπαίδευσης της Καστοριάς να έρθουν σε μεγαλύτερη επαφή με τους Τρεις Ιεράρχες και να αναδιφήσουν στο σπουδαίο θεολογικό, συγγραφικό, ανθρωπιστικό, κοινωνικό έργο τους, προκηρύσσει μαθητικό Διαγωνισμό, σε συνεργασία με την Διεύθυνση Μέσης Εκπαίδευσης Καστοριάς με τους παρακάτω όρους:
Ο Διαγωνισμός απευθύνεται στους μαθητές-μαθήτριες όλων των τάξεων των Λυκείων και των Γυμνασίων (δημόσιων και ιδιωτικών) της Περιφερειακής Ενότητας Καστοριάς, καθώς και στους μαθητές Γυμνασίου-Λυκείου οι οποίοι είναι κάτοικοι της περιοχής του πρώην Δήμου Αετού Φλωρίνης αλλά φοιτούν σε Σχολεία εκτός της Μητροπολιτικής μας περιφέρειας, οι οποίοι μπορούν να εργασθούν ατομικά η σε ομάδες.
Θέμα του Διαγωνισμού είναι:
«Πίστη καί ἐπιστήμη-ἰατρική καί θαῦμα»
Ἀπάντηση τοῦ Μεγάλου Βασιλείου:
Ὅπως ἀκριβῶς κάθε μιά ἀπό τίς τέχνες μᾶς χαρίσθηκε ἀπό τόν Θεό γιά τήν ἀσθένεια τῆς φύσεώς μας, ὅπως εἶναι ἡ γεωργία πού μᾶς δόθηκε ἐπειδή δέν ἀρκοῦν γιά νά καλύψουμε τίς ἀνάγκες μας ὅσα φύονται ἀπό τήν γῆ αὐτόματα, καί ἡ ὑφαντική ἐπειδή εἶναι ἀναγκαία ἡ χρήση τῶν σκεπασμάτων γιά τό εὔσχημο καί γιά τίς βλάβες πού προκαλοῦνται ἀπό τήν σύσταση τοῦ ἀέρα, καί ἡ οἰκοδομική τέχνη παρομοίως, τό ἴδιο συμβαίνει καί μέ τήν ἰατρική.
Ἐπειδή τό εὐπαθές σῶμα μας ὑπόκειται σέ ποικίλες βλάβες, σέ αὐτές πού προέρχονται ἀπό ἐξωτερικές αἰτίες καί σέ ἄλλες πού προκαλοῦνται ἐσωτερικά ἀπό τίς τροφές, καί καταπονεῖται ἀπό ὑπερβολές ἤ ἐλλείψεις, ἡ ἰατρική τέχνη μέ τό νά μᾶς ὑποδεικνύει τήν ἀπόθεση τοῦ πλεονασμοῦ καί τήν πρόσληψη τοῦ ἐλλείποντος, μᾶς παραχωρήθηκε ἀπό τόν Θεό ὡς τύπος τῆς θεραπείας τῆς ψυχῆς.
…
Ἐπειδή μερικοί δέν χρησιμοποιοῦν καλά τήν ἰατρική τέχνη, δέν πρέπει ἐμεῖς νά ἀποφεύγουμε κάθε ὠφέλεια πού προέρχεται ἀπό αὐτή…
Ἔτσι καί γιά τήν ἰατρική τέχνη, δέν εἶναι λογικό νά διαβάλλουμε ὡς πονηρό τό χάρισμα αὐτό πού μᾶς δόθηκε ἀπό τόν Θεό. Γιατί, τό νά στηρίζουμε ἐντελῶς τήν ὑγεία μας στά χέρια τῶν ἰατρῶν, αὐτό εἶναι γνώρισμα τῶν ἀλόγων ζώων, ὅπως τό παθαίνουν μερικοί πού ὀνομάζουν τούς ἑαυτούς τους σωτῆρες. Ἀλλά καί τό νά ἀποφεύγουμε κάθε ὠφέλεια πού προέρχεται ἀπό τήν ἰατρική εἶναι φιλονικεία.
…
Λοιπόν, οὔτε πρέπει νά ἀποφεύγουμε ἐντελῶς τήν ἰατρική τέχνη οὔτε νά στηρίζουμε σέ αὐτή ὅλες τίς ἐλπίδες μας. Ἀλλά ὅπως χρησιμοποιοῦμε τήν γεωργία, ἀλλά ζητοῦμε ἀπό τόν Θεό τούς καρπούς, καί ἀφήνουμε τό πηδάλιο στόν καπετάνιο, ἀλλά προσευχόμαστε στόν Θεό νά σωθοῦμε ἀπό τήν τρικυμία, ἔτσι καί ὅταν καλοῦμε τόν ἰατρό γιά κάποιο λόγο, δέν ἀπομακρυνόμαστε ἀπό τήν ἐλπίδα στόν Θεό.
Σέ μένα μάλιστα φαίνεται ὅτι ἡ ἰατρική τέχνη βοηθᾶ ὄχι λίγο καί στήν ἐγκράτεια. Γιατί βλέπω ὅτι καί τίς ἀπολαύσεις ἀποκόπτει, καί τήν πλεονεξία ἀπομακρύνει, καί τήν ποικιλία τῶν τροφῶν καί τήν περίεργη ἐφεύρεση τῶν νοστιμιῶν τήν ἀποδιώκει ὡς μή συμφέρουσα, καί γενικά ἀποκαλεῖ τήν λιτότητα-στέρηση ὡς μητέρα τῆς ὑγείας. Ὥστε καί σέ αὐτό δέν μᾶς εἶναι ἄχρηστη ἡ συμβουλή τῆς τέχνης αὐτῆς.