Κάθε Μεγάλο Σάββατο στην Κέρκυρα, εκτός του επιταφίου του ναού του Αγίου Σπυρίδωνος, κατά τις πρωινές ώρες, και επειδή η τότε ενετική κυβέρνηση απαγόρευε την λιτανεία του Επιταφίου τη νύχτα, λιτανεύεται και το ιερό λείψανο του Αγίου Σπυρίδωνος του θαυματουργού, του προστάτου και πολιούχου της Κέρκυρας.
Η λιτανεία, γίνεται σε ανάμνηση του θαύματος της δεινής σιτοδείας που μάστιζε την Κέρκυρα, και μέσω της θαυματουργικής επέμβασης του Αγίου, οδήγησε πλοίο φορτωμένο με σιτάρι, ενώ είχε άλλη κατεύθυνση στην Κέρκυρα, και οι άνθρωποι ευχαρίστησαν τον θεό, που ο άγιος φρόντισε για τους κατοίκους. Έκτοτε, σε ευγνωμοσύνη αυτού του θαύματος, λιτανεύεται ο Άγιος. Μετά την επιστροφή της ιεράς λιτανείας, ο Άγιος τίθεται όρθιος «εις την θύραν», και παραμένει καθόλα τα εικοσιτετράωρα, ημέρες και νύχτες προς προσκύνηση.
Έτσι, την Τρίτη ημέρα του Πάσχα, γίνεται η επανατοποθέτηση του ιερού λειψάνου στην λάρνακα (μπάσματα) με μια σεμνή τελετή, όπου ο άγιος εξέρχεται των θυρών εκατέρωθεν του ιερού ναού, που πλήθη πιστών αποδίδουν την ευγνωμοσύνη τους εις τον άγιο.
Ο Σεβασμιώτατος στο τέλος, απηύθυνε μικρό αναστάσιμο χαιρετισμό, τόσο στην δημοτική αρχή και τους άλλους εκπροσώπους, όσο και στον λαό του Θεού, εκφράζοντας την χαρά του και την ικανοποίηση του, για το φετινό Πάσχα, που στην κυριολεξία, κατέκλυσαν τα πλήθη των ανθρώπων όλη την Κέρκυρα, παρακολουθώντας τον ιδιαίτερο τρόπο με τον οποίον εορτάζεται το Πάσχα στην Κέρκυρα. Η διαπίστωση του Σεβασμιωτάτου, έγκειται στο ότι ενώ από τα κέντρα παγκοσμιοποίησης επιχειρήθηκε η απομάκρυνση των ανθρώπων από την εκκλησία και την πίστη κατά τα δύο τελευταία έτη, και ενώ πίστεψαν ότι κάτι τέτοιο το είχαν καταφέρει, να απομονώσουν δηλαδή τους ανθρώπους αφενός μεν από τον Χριστό και την λατρεία Του, και αφετέρου τον άνθρωπο από τον συνάνθρωπο του, τώρα διαπιστώνουν ότι οι προσπάθειες τους έπεσαν στο κενό, και ότι οι άνθρωποι δεν μπορούν να αποχωριστούν την πίστη τους και την ελπίδα τους από τον Ιησού Χριστό. Και εδώ επαληθεύεται ο λόγος του Κυρίου, «Καί πύλαι ἅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς», και ο ιερός Χρυσόστομος, αυτόν το λόγον τον επιβεβαιώνει, πως «η εκκλησία πολεμουμένη, λαμπροτέρα καθίσταται και ναυάγιο ούχ υπομένει».
