Με τη δέουσα μεγαλοπρέπεια τελέστηκε σήμερα το πρωί η Θεία λειτουργία της ανακομιδής του σεπτού σκηνώματος του Αγίου Γερασίμου στην Ιερά Μονή Αγίου Γερασίμου Ομαλών Κεφαλληνίας, όπου και θησαυρίζεται άφθαρτο το Ιερό Λείψανο του προστάτη του νησιού. Ωστόσο, λόγω των περιοριστικών μέτρων εξαιτίας του κορωνοϊού, δεν πραγματοποιήθηκε η λιτανεία του ιερού σκηνώματος εκτός της εκκλησίας.
Στιγμιότυπα από την Θεία Λειτουργία μπορείτε να παρακολουθήσετε στα παρακάτω βίντεο:
Επίσης, χθες το απόγευμα (19/10/2020) και παρουσία πλήθους κόσμου τελέστηκε ο Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός, προεξάρχοντος του Μητροπολίτου Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων κ. Τιμοθέου και συμπροσευχουμένου του οικείου Μητροπολίτη κ. Δημήτριου. Μετά τον Πανηγυρικό Εσπερινό ο Μητροπολίτης εχειροθέτησε τον ιερέα Γεράσιμο για το ήθος και την προσφορά του στη Μονή του Αγίου Γερασίμου και γενικώς στην τοπική εκκλησία, δίνοντας του τον επιστήθιο σταυρό του και τον τίτλο του Αρχιμανδρίτη. Κλήρος και εκκλησίασμα φώναξαν το “Άξιος”, ευχόμενοι στον ιερέα.
Σύμφωνα με το κεφαλονίτικο voutospress.gr, λόγω των μέτρων οι πιστοί εισέρχονταν σε μικρές ομάδες εντός του ναού, προκειμένου να προσκυνήσουν το σκήνωμα του Αγίου, με αποτέλεσμα η ουρά έξω από το ναό να είναι αρκετές δεκάδες μέτρα.
Στον δρόμο από το Αργοστόλι προς τα Ομαλά αρκετοί ήταν οι πιστοί που πορεύτηκαν προς τον Άγιο πεζοί. Να σημειωθεί ότι και φέτος τα μέγιστα στις ετοιμασίες της μεγάλης εορτής πρόσφεραν η ηγουμένη και οι καλόγριες του Μοναστηρίου. Οι εορτασμοί θα κορυφωθούν αύριο με τον Όρθρο και το Αρχιερατικό Συλλείτουργο, ενώ λόγω των μέτρων δεν θα πραγματοποιηθεί η καθιερωμένη Λιτανεία.
Οι εορτασμοί θα κορυφωθούν το απόγευμα στις 17:00 με τον μεθέορτο Εσπερινό στο Καθολικό της Ι. Μ. Αγίου Γερασίμου, ενώ στις 26 του μήνα θα γίνει η απόδοση της εορτής με Όρθρο και Αρχιερατική Θεία Λειτουργία.
Ο βίος του Αγίου και γιατί εορτάζεται στις 20/10
Ο Άγιος Γεράσιμος εκοιμήθη ανήμερα της Παναγίας, δηλ. 15 Αυγούστου, ωστόσο εορτάζεται από την εκκλησία μας στις 20 Οκτωβρίου. Έτσι, λόγω της Κοίμησης της Θεοτόκου τιμάται μία μέρα μετά (δηλ. 16 Αυγούστου), αλλά και στις 20 Οκτωβρίου, που αποτελεί επίσημη αργία στο νησί της Κεφαλονιάς.
Σύμφωνα με τη παράδοση, γεννήθηκε στα Τρίκαλα της Κορινθίας το 1506. Ο πατέρας του ονομάζονταν Δημήτριος και ανήκε στη μεγάλη βυζαντινή οικογένεια των Νοταράδων, ενώ η μητέρα του ονομαζόταν Καλή. Ο Άγιος Γεράσιμος, που βαφτίστηκε Γεώργιος, μεγάλωσε και μορφώθηκε όπως όλα τα αρχοντόπουλα της εποχής, αλλά στα 20 του αποφάσισε να πάει στη Ζάκυνθο, που ήταν σημαντικό κέντρο γραμμάτων και τεχνών της εποχής.
Η βαθιά σχέση του με την ορθόδοξη πίστη, τον κάνει να εγκαταλείψει το νησί και να ξεκινήσει προσκυνήματα στα σημαντικότερα πνευματικά θρησκευτικά κέντρα της εποχής του. Πρώτος του σταθμός η Κωνσταντινούπολη και το Οικουμενικό Πατριαρχείο από όπου πήρε και την πατριαρχική ευλογία και αμέσως μετά το Περιβόλι της Παναγίας το Άγιον Όρος.
Εκεί, έγινε μοναχός και, σύμφωνα, με τους βιογράφους του έμεινε αρκετά, ενώ έφυγε όταν αποφάσισε να κάνει ένα ταξίδι στους Άγιους Τόπους, όπου πρέπει να έφθασε γύρω στο 1538. Εκτός από τον Πανάγιο Τάφο, επισκέφτηκε τη Συρία, τη Δαμασκό, το Σινά, την Αντιόχεια, την Αλεξάνδρεια και την έρημο της Θηβαΐδας.
Ο πατριάρχης στα Ιεροσόλυμα εκτιμά την προσωπικότητα του Γεράσιμου και έτσι τον κρατάει κοντά του και αναλαμβάνει κανδηλανάπτης στον Πανάγιο Τάφο, ενώ χειροτονείται διάκονος και πρεσβύτερος από τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Γερμανό με το όνομα Γεράσιμος προς τιμήν του Άγιου Γεράσιμου του Ιορδανίτου.
Το 1548 ο Άγιος Γεράσιμος αφήνει τα Ιεροσόλυμα για να ένα ταξίδι στην Κρήτη όπου και έμεινε γύρω στα δύο χρόνια. Από εκεί επιστρέφει στη Ζάκυνθο μετά από ένα ταξίδι προσκύνημα που τον έφερε πιο κοντά στο θεό, μετά από 20 χρόνια. Στη Ζάκυνθο ο Άγιος Γεράσιμος ασκήτεψε σε μια σπηλιά στον Άγιο Νικόλα Γερακαρίου όπου μέχρι σήμερα οι Ζακυνθινοί την ονομάζουν του Αγίου Γερασίμου.
Την ίδια εποχή αυτή έχει γεννηθεί στη Ζάκυνθο και ο Άγιος Διονύσιος και κάποια παράδοση θέλει να τον έχει βαφτίσει ο άγιος Γεράσιμος, αλλά το σίγουρο είναι ότι ο Άγιος Διονύσιος επηρεάστηκε από την προσωπικότητα του που ήταν ήδη πολύ γνωστός στο νησί.
Ο Άγιος Γεράσιμος αποφασίζει να πάει στη Κεφαλονιά, όπου ασκητεύει πάλι σε σπήλαιο κοντά στο Αργοστόλι. Στο σπήλαιο έμεινε για 5 χρόνια και 11 μήνες οπότε αποφασίζει να εγκατασταθεί στη περιοχή των ομαλών στους πρόποδες του Αίνου και να ιδρύσει ένα μοναστήρι. Εκεί αρχίζουν να συρρέουν οι πιστοί για να ακούσουν τη διδασκαλία του.
Στη περιοχή των Ομαλών υπήρχε ένα ερημοκλήσι αφιερωμένο στην κοίμηση της Θεοτόκου το οποίο παραχώρησε στον Άγιο Γεράσιμο μαζί με τα γύρω κτήματα, ο ιερέας της περιοχής Γεώργιος Βάλσαμος το 1561. Ο Άγιος ιδρύει μοναστήρι με το όνομα Νέα Ιερουσαλήμ με την άδεια και την ευλογία του επισκόπου του νησιού Παχώμιου Μακρή. Από τότε η φήμη του εξαπλώνεται σε όλο το χριστιανικό κόσμο. Μετά από αίτηση του, το πατριαρχείο θέτει η μονή υπό την υψηλή του προστασία.
Κοιμήθηκε στις 15 Αυγούστου την ίδια μέρα με την αγαπημένη του Παναγία. Η πρώτη ανακομιδή του σώματος του Αγίου Γεράσιμου έγινε 2 χρόνια και 2 μήνες μετά την κοίμηση του, στις 20 Οκτωβρίου του 1581, ενώ οι Ενετοί όμως θορυβημένοι από την αφθαρσία του σώματος του ζήτησαν να ταφεί ξανά ώστε να συμπληρωθούν τα 3 χρόνια. Η δεύτερη ανακομιδή του σώματος γίνεται μετά από 6 μήνες και το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Γι’ αυτό το λόγο θεσπίστηκε η κυριώνυμος εορτή του Άγιου Γεράσιμου στις 20 Οκτωβρίου και όχι στις 15 Αυγούστου.
Η ανακήρυξη της αγιότητας του οσίου Γερασίμου έγινε το 1622.
Τα θαύματα που έκανε
Κάποια δαιμονισμένη γυναίκα που ποθούσε την θεραπεία της ήρθε στην Μονή. Κάποια νύκτα ο πονηρός δαίμονας κατακρήμνισε την δύστυχη γυναίκα στο πηγάδι της Μονής για να την πνίξει. Εκείνη την στιγμή οι μοναχές άκουσαν την γλυκιά φωνή του Αγίου να τις προτρέπει να τρέξουν στην αυλή. Εκεί βρήκαν την γυναίκα να στέκεται βρεγμένη και με ανοικτά τα πόδια στα χείλη του πηγαδιού, διηγούμενη με δάκρυα ό,τι έγινε για την σωτηρία της με την μεσιτεία του θαυματουργού Αγίου. Εκείνος την τράβηξε από τα μαλλιά και την ελευθέρωσε από το ακάθαρτο πνεύμα.
Το μεγάλο αυτό θαύμα και μερικά άλλα οδήγησαν την τοπική Εκκλησία στην απόφαση να κάνει την εκταφή του Οσίου Πατρός. Στις 20 Οκτωβρίου 1581 η γη απέδωσε το λείψανό του σώο και ευωδιάζον. Δυσπιστίες, διαφωνίες αλλά και διαμάχες Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών -οι οποίοι στενοχωρήθηκαν από το μεγάλο θαύμα της αφθαρσίας του Αγίου- ανάγκασαν τον Πατριαρχικό Έξαρχο, Μητροπολίτη Φιλαδελφείας Γαβριήλ Σεβήρο να κάνει ξανά την ταφή του ιερού σκηνώματος, ώσπου να περάσει η κανονική τριετία. Στις 20 Οκτωβρίου 1582 έγινε η δεύτερη ανακομιδή του Αγίου.
Φωτογραφίες, voutospress.gr, kefaloniapress.gr, ekefalonia.gr