Με εγκύκλιό του προς τους εφημέριους της Ιεράς Μητροπόλεώς του ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κηφισίας κ. Κύριλλος ενημερώνει για τα νέα μέτρα για την προστασία από τον κορωνοϊό τονίζοντας μεταξύ άλλων “Οι καμπάνες θα σημαίνουν ΚΑΝΟΝΙΚΑ κάθε μέρα την ώρα που αρχίζουν οι Ακολουθίες. Παρακαλώ να τελεσθούν οι Θείες Λειτουργίες στις μνήμες όλων των εορταζομένων Αγίων καθώς και καθημερινά να τελείται ο ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ στις 5 μ.μ. και να αναπέμπονται οι σχετικές Δεήσεις για την κατάπαυση της λοιμικής ασθενείας”.
Ενώ στο τέλος της Εγκυκλίου του έκανε αναφορά στον Άγιο Νεκτάριο σημειώνοντας: “Και επειδή εφέτος συμπληρώνονται εκατό χρόνια από την Κοίμηση του Θεοφόρου Αγίου Νεκταρίου (1920 – 2020) θα ήθελα να κλείσω την παρούσα με ένα πνευματικό περιστατικό, όπως περιγράφεται στον βίο του Αγίου. Το 1898 ο Άγιος Νεκτάριος επισκέπτεται το Άγιον Όρος και περιήλθε διαφόρους Μονάς και λοιπά σκηνώματα. Μεταξύ αυτών και το Ησυχαστήριο των ζωγράφων Δανιηλαίων. Κάποια μέρα εκεί που σιγοπερπατούσε με έναν από τους αδελφούς Δανιηλαίους, κατευθυνόμενοι προς τον φοβερό βράχο των Καρουλίων, συναπάντησαν έναν άγνωστο ερημίτη, μελαμψό, με καταμπαλωμένο κίτρινο ράσο, λιπόσαρκο, με δύο μεγάλα μάτια που σε καθήλωναν”.
Διαβάστε την εγκύκλιο:
Ἀγαπητοί πατέρες και ἀδελφοί,
Χαίρετε ἐν Κυρίῳ πάντοτε καί ὑγιαίνετε.
Στό Κάθισμα τοῦ Ψαλτηρίου πού διαβάζουμε στήν Θεία Λειτουργία τῶν Προηγιασμένων Δώρων, στόν 121ο Ψαλμό, ἀκοῦμε τόν ποιητή νά λέγει: «εὐφράνθην ἐπί τοῖς εἰρηκόσι μοι εἰς οἴκον Κυρίου πορευσόμεθα.» Ὅπως σᾶς εἶναι γνωστό, οἱ Ἰουδαῖοι ὑπέστησαν μία μεγάλη ταλαιπωρία. Σύρθηκαν αἰχμάλωτοι στήν Βαβυλῶνα, στερούμενοι τῆς ἐλευθερίας τους καί τῆς λατρείας τους στόν παμπόθητο Ναό τοῦ Σολομῶντος στήν Ἱερουσαλήμ.
Γιατί ἔγινε αὐτό; Ἐπειδή γιά πολλοστή φορά ἐγκατέλειψαν τόν ἀληθινό Θεό καί λάτρεψαν τά ἄλση καί τά βουνά, τά εἴδωλα, «τόν Βάαλ καί τά Βααλείμ». Ἐκεῖ στερήθηκαν ὄχι τόν ἄρτο καί τό ὕδωρ, ἀλλά κυρίως τά πνευματικά. «Ἐκεῖ ὑπέστησαν λιμόν τοῦ ἀκοῦσαι λόγον Κυρίου.» (Ἀμώς 8,11). Ἐκεῖ στερήθηκαν τόν Ναό. Ἄρχισαν νά νοσταλγοῦν τά περασμένα. Ἀκόμη καί τίς πέτρες τῆς Ἱερουσαλήμ. «Εὐδόκησαν οἱ δοῦλοι σου τούς λίθους αὐτῆς.» (Ψαλμός 101, 15). Οἱ Ἰσραηλῖτες ἐξαιτίας τῆς αἰχμαλωσίας ἔγιναν καλύτεροι. Ἐπιθυμοῦσαν περισσότερο τόν Ναό. Πάνω στό σημεῖο αὐτό ὁ Ἱερός Χρυσόστομος παρατηρεῖ ὅτι ὁ Θεός ἐφαρμόζει τήν ἑξῆς τακτική: « Ὅταν ἔχουμε τά ἀγαθά καί δέν τά ἐκτιμᾶμε, τά παίρνει ἀπό τά χέρια μας, ὥστε ἐκεῖνο πού δέν κατόρθωσε ἡ ἀπόλαυση, νά τό κατορθώσει ἡ στέρηση. Ἐκεῖνο πού δέν αἰσθάνθηκαν ἐλεύθεροι, νά τό αἰσθανθοῦν μέ τήν ὑποδούλωση.» (Ἰωάννου Χρυσοστόμου, Ἑρμηνεία εἰς τούς Ψαλμούς, P.G. 55,348A).
Καί ἀλλοῦ πάλι ὁ Ἱερός Πατήρ γράφει: «Ὅταν προτρέψεις τούς ἀνθρώπους νά πᾶνε στά διάφορα θεάματα, “πολλοί οἱ συντρέχοντες”. Ἐάν τούς προτρέψεις νά πᾶνε στόν εὐκτήριο οἶκο, “πολλοί οἱ ὀκνοῦντες”.» (Ἑρμηνεία εἰς τόν ΡΚΑ΄ ψαλμόν, P.G. 55,347). Δυστυχῶς, οἱ Χριστιανοί μοιάζουν ραθυμότεροι πολλές φορές ἀκόμη καί ἀπό τούς Ἑβραίους.
Καί ἰδού μᾶς ἐνέσκηψε νέος πειρασμός! Μέ ἀπόφαση τῆς Ἑλληνικῆς Πολιτείας στά ληφθέντα μέτρα γιά τόν περιορισμμό τῆς διασπορᾶς τῆς πανδημίας τοῦ κορωνοϊοῦ (Covid-19) συμπεριλαμβάνεται καί ἡ ἀπαγόρευση τῆς ἐλεύθερης μετακίνησης καί τῶν συναθροίσεων. Αὐτό πρακτικά σημαίνει ὅτι οἱ πιστοί δέν θά μποροῦν, λόγῳ τῶν ἀπαγορευτικῶν διατάξεων τοῦ νόμου, νά μετακινηθοῦν καί νά συμμετάσχουν σέ ἱερές ἀκολουθίες.
Θά ἤθελα ἐπ’ αὐτῶν νά σᾶς κάνω μερικές ἐπισημάνσεις. Οἱ Ἱερές Ἀκολουθίες (Θεῖες Λειτουργίες, Ἑσπερινοί) θά τελοῦνται κανονικά στήν ὥρα πού προβλέπεται, χωρίς τήν συμμετοχή πιστῶν, γιά νά μην ἔχουμε συγκρούσεις καί ἐπιβολές προστίμων ἄνευ λόγου τόσο σε φυσικά πρόσωπα, ὅσο καί στό νομικό πρόσωπο τοῦ Ναοῦ. Μετά τήν τέλεση τῶν Ἀκολουθιῶν οἱ Ναοί θά παραμένουν ἀνοικτοί. Οἱ καμπάνες θά σημαίνουν ΚΑΝΟΝΙΚΑ κάθε μέρα τήν ὥρα πού ἀρχίζουν οἱ Ἀκολουθίες. Παρακαλῶ νά τελεσθοῦν οἱ Θεῖες Λειτουργίες στίς μνῆμες ὅλων τῶν ἑορταζομένων Ἁγίων καθώς καί καθημερινά νά τελεῖται ὁ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ στίς 5 μ.μ. καί νά ἀναπέμπονται οἱ σχετικές Δεήσεις γιά τήν κατάπαυση τῆς λοιμικῆς ἀσθενείας. Τά μέτρα ἰσχύουν ἀπό Σάββατο 7 Νοεμβρίου μέχρι Δευτέρα 30 Νοεμβρίου ἐ.ἔ. Συνημμένως σᾶς ἀποστέλλομε τὸ ὑπ’ ἀριθμ. πρωτ. 5085/2127/7-11-2020 Ἐγκύκλιον Σημείωμα τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος με θέμα: «Ἀποστολή τῆς ὑπ’ ἀριθμ. Δ1α/Γ.Π.οικ/71342 Κοινῆς Ὑπουργικῆς Ἀποφάσεως (Κ.Υ.Α.) – ΦΕΚ Β΄ 4899/6.11.2020», πρός ἐνημέρωση σας καί ἐφαρμογή.
Καί ἐπειδή ἐφέτος συμπληρώνονται ἑκατό χρόνια ἀπό τήν Κοίμηση τοῦ Θεοφόρου Ἁγίου Νεκταρίου (1920 – 2020) θά ἤθελα νά κλείσω τήν παροῦσα μέ ἕνα πνευματικό περιστατικό, ὅπως περιγράφεται στόν βίο τοῦ Ἁγίου. Τό 1898 ὁ Ἅγιος Νεκτάριος ἐπισκέπτεται τό Ἅγιον Ὄρος καί περιῆλθε διαφόρους Μονάς καί λοιπά σκηνώματα. Μεταξύ αὐτῶν καί τό Ἡσυχαστήριο τῶν ζωγράφων Δανιηλαίων. Κάποια μέρα ἐκεῖ πού σιγοπερπατοῦσε μέ ἕναν ἀπό τούς ἀδελφούς Δανιηλαίους, κατευθυνόμενοι πρός τόν φοβερό βράχο τῶν Καρουλίων, συναπάντησαν ἕναν ἄγνωστο ἐρημίτη, μελαμψό, μέ καταμπαλωμένο κίτρινο ράσο, λιπόσαρκο, μέ δύο μεγάλα μάτια πού σέ καθήλωναν.
Εὐλογεῖτε, ψιθύρισε ὁ Νεκτάριος.
Ὁ Κύριος, ἀποκρίθηκε αὐτός.
Καί μονομιᾶς ἔκανε παρατήρηση στόν ἀδελφό Δανιήλ.
Πῶς προπορεύεσθε, ἀδελφέ, ἀπό τόν Πενταπόλεως, τόν πρό πολλοῦ ἐνταχθέντα μεταξύ τῶν Ἁγίων Ἱεραρχῶν;
Τοῦ κόπηκε ἡ ἀναπνοή. Ἡ καρδιά του γοργοκτυποῦσε. Ἄθελά του δάκρυσε.
Τί νέα ἀπό τόν κόσμο; ρώτησε ὁ ἐρημίτης.
Τί νέα… πόλεμοι, ἀτασθαλίαι, ζυμώσεις καί…
Καταλαμβάνω, συμπλήρωσε ὁ ἐρημίτης. Κομπασμός, ὑπερηφάνεια, νοησιαρχία.
Ἀκολούθησε σιγή.
Ἀγαπητοί πατέρες καί ἀδελφοί,
Αὐτός εἶναι ὁ κόσμος μας, κομπασμός, ὑπερηφάνεια, νοησιαρχία! Μέσα σέ αὐτόν προσπαθοῦμε νά διαποιμάνουμε καί νά καθοδηγήσουμε τόν λαό τοῦ Θεοῦ εἰς λιμένας εὐδίους καί ἀσφαλεῖς καί ὁδούς σωτηρίας, μέ τίς μικρές μας δυνάμεις ἀλλά καί μέ τήν μεγάλη δύναμη καί Χάρη τοῦ Παντοδυνάμου Θεοῦ. Εὔχομαι καί προσεύχομαι ὁ Κύριος, διά πρεσβειῶν τοῦ μεγάλως δοκιμασθέντος ἐν πειρασμοῖς καί θλίψεσι Ἁγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως τοῦ Θαυματουργοῦ, σύν τῷ πειρασμῷ νά δώσει καί τήν ἔκβασιν.
Ἀδελφοί μου καί συλλειτουργοί μου,
σᾶς ἀσπάζομαι ἐν Κυρίῳ. «Γρηγορεῖτε, στήκετε ἐν τῇ πίστει, ἀνδρίζεσθε, κραταιοῦσθε. Τά πάντα ὑμῶν ἐν ἀγάπῃ γινέσθω. Τό αὐτό φρονεῖτε» (Α΄ Κορ. 16, 13-14).
Ὁ Μητροπολίτης
† Ὁ Κηφισίας, Ἀμαρουσίου καὶ Ὠρωποῦ Κύριλλος