ΜΗΝΥΜΑ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ 2020 του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κηφισίας, Αμαρουσίου κα Ωρωπού κ. Κυρίλλου, όπου, καθώς χαρακτηριστικά αναφέρει:
“Ὅταν γεννιόμαστε, ἐπιβιβαζόμαστε σ’ ἕνα τρένο. Συναντᾶμε ἀνθρώπους γιὰ τοὺς ὁποίους πιστεύουμε ὅτι θὰ μᾶς συνοδεύουν σέ ὅλη τὴ διάρκεια τοῦ ταξιδιοῦ, εἶναι οἱ γονεῖς μας. Δυστυχῶς, ἡ πραγματικότητα εἶναι διαφορετική. Ἀποβιβάζονται σὲ κάποια στάση καὶ μᾶς ἀφήνουν μόνους χωρὶς τὴν φυσική παρουσία τους, παρά μόνο μέ τὴν ἀνάμνησή τους. Ὡστόσο ἄλλα πρόσωπα ἐπιβιβάζονται ποὺ θὰ ἀποδειχθοῦν πολὺ σημαντικὰ γιὰ ἐμᾶς. Εἶναι οἱ ἄνθρωποι ποὺ ἀγαπᾶμε, σύζυγοι, φίλοι”.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ:
Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,
Ἡ κάθε στιγμή μας εἶναι μοναδικὴ καί ἀνεπανάληπτη, χωρὶς γυρισμό. Ἡ ἀλήθεια αὐτή καθιστᾶ τὸν χρόνο τῆς ζωῆς μας, χρόνο ἀγώνα καὶ ἐπαγρύπνησης, γι’ αὐτό καλούμαστε νὰ ζήσουμε τὸ διερχόμενο παρόν μας χωρὶς νὰ προσκολληθοῦμε καὶ νὰ ἀπορροφηθοῦμε ἀπὸ αὐτό, γιατί ὁ τωρινὸς χρόνος εἶναι «ἑσπέρα καὶ κλίνει πρὸς τὰς ἑαυτοῦ δυσμάς». (Μ. Βασίλειος) Ἕνα βαγόνι στὸ τρένο τοῦ φυσικοῦ χρόνου τῆς ἱστορίας καὶ τοῦ «σύμπαντος κόσμου» εἶναι ὁ χρόνος τῆς ζωῆς μας, πού ὁδεύει στὴν αἰωνιότητα. Ὁ Θεὸς εἶναι Ἐκεῖνος ποὺ καθορίζει τὴν διάρκεια τοῦ ταξιδιοῦ τοῦ κάθε βαγονιοῦ καί, ὅταν ὁλοκληρωθεῖ, ἀνακαλεῖ τὸν ἄνθρωπο σὲ κατάσταση ἀνάλογη μέ αὐτή πού ἀγωνίσθηκε καὶ πέτυχε. Σὰν ἕνα ταξίδι μέσα σὲ τρένο εἶναι ἡ ἐπίγεια διαδρομή τῆς ζωῆς μας.
Ὅταν γεννιόμαστε, ἐπιβιβαζόμαστε σ’ ἕνα τρένο. Συναντᾶμε ἀνθρώπους γιὰ τοὺς ὁποίους πιστεύουμε ὅτι θὰ μᾶς συνοδεύουν σέ ὅλη τὴ διάρκεια τοῦ ταξιδιοῦ, εἶναι οἱ γονεῖς μας. Δυστυχῶς, ἡ πραγματικότητα εἶναι διαφορετική. Ἀποβιβάζονται σὲ κάποια στάση καὶ μᾶς ἀφήνουν μόνους χωρὶς τὴν φυσική παρουσία τους, παρά μόνο μέ τὴν ἀνάμνησή τους. Ὡστόσο ἄλλα πρόσωπα ἐπιβιβάζονται ποὺ θὰ ἀποδειχθοῦν πολὺ σημαντικὰ γιὰ ἐμᾶς. Εἶναι οἱ ἄνθρωποι ποὺ ἀγαπᾶμε, σύζυγοι, φίλοι.
Κάποιοι βλέπουν τὸ ταξίδι αὐτό σὰν ἕναν περίπατο. Εἶναι ὅσοι ἔχουν χριστιανικὴ θεώρηση τῆς ζωῆς, συνείδηση τῆς προσωρινότητάς τους. Ἄλλοι βρίσκουν σέ αὐτὸ τό ταξίδι μόνο λύπες. Εἶναι οἱ «θλιβόμενοι καὶ κακουχούμενοι» ἄνθρωποι τῆς πίστεως καὶ τῆς ζωῆς. Κάποιοι ἄλλοι πάλι στὸ τρένο εἶναι ἕτοιμοι νὰ βοηθήσουν αὐτοὺς ποὺ τοὺς χρειάζονται. Εἶναι οἱ ἄνθρωποι τῆς διακονίας καὶ τῆς θυσίας. Πολλοὶ ἀνεβοκατεβαίνουν καὶ ἐμεῖς δὲν τοὺς ἀντιλαμβανόμασθε. Εἶναι τὸ ἀναρίθμητο πλῆθος τῶν ἀνθρώπων ποὺ προσπερνᾶμε ἀδιάφορα στὴν καθημερινότητά μας. Ἕνα ταξίδι γεμάτο ἐλπίδες καὶ ἀπογοητεύσεις, συναντήσεις καὶ ἀποχαιρετισμοὺς ἀλλὰ σίγουρα χωρὶς ἐπιστροφή εἶναι ἡ ἐπίγεια ζωή μας.
Τὸ μυστήριο τοῦ ταξιδιοῦ εἶναι ὅτι δὲν ξέρουμε πότε θὰ ἀποβιβασθοῦμε ὁριστικὰ ἐμεῖς καί οἱ συνταξιδιῶτες μας.
Ὁ χωρισμὸς εἶναι ὀδυνηρὸς, ἀλλὰ ὄχι ἀπελπιστικὸς, γιατί ἔχουμε τὴν βεβαιότητα ὅτι θὰ συναντηθοῦμε στὸν σταθμὸ τῆς αἰωνιότητας. Ἂς χαροῦμε καὶ ἂς ἀξιοποιήσουμε τὸν χρόνο τοῦ ταξιδιοῦ μας ἀφήνοντας στὸν Θεὸ καὶ τοὺς ἀνθρώπους ἀγαθὲς μνῆμες καί ἐλπίδες συνάντησης.
Καλὴ καὶ εὐλογημένη Χρονιά!
Ὁ Μητροπολίτης
† Ὁ Κηφισίας, Ἀμαρουσίου καὶ Ὠρωποῦ Κύριλλος