Του Σεβ. Μητροπολίτου Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλόχιου
Διαλύεται η οικογένεια;
Μήπως είναι κινδυνολογία, φαντασίωση, ή… υπερβολή των «ακραίων», «συντηρητικών» και «φανατικών», όπως έχουμε συνηθίσει τελευταία να στοχοποιούμε κάθε άλλη άποψη και διαφορετική φωνή που αντιστέκεται στο πνεύμα και το ρεύμα των καιρών, παρά το ότι όλοι δηλώνουμε ένθερμοι υποστηρικτές των διαφορετικοτήτων και μειονοτήτων; Μεταφέρω την επικαιρότητα που, σε αρκετές περιπτώσεις περνά απαρατήρητη, ακόμα και όταν αφορά τον θεμέλιο λίθο όχι μόνον της κοινωνίας αλλά και της ζωής που, κατά την άποψη μας, είναι η οικογένεια. Τι λέει λοιπόν; Τα σύμφωνα συμβίωσης και οι πολιτικοί γάμοι μεταξύ ομοφύλων οδηγούν τον Γάλλο πρόεδρο Εμμανουέλ Μακρόν να εφαρμόσει άλλες ονομασίες στην αναγραφή των κηδεμόνων σε αιτήσεις που κάνουν προς το σχολείο. Με στόχο, όπως ισχυρίζεται, να αντιμετωπίσει τον κοινωνικό ρατσισμό και να κάνει τη γαλλική κοινωνία να στέκει «πολιτικώς ορθή» απέναντι στην κοινότητα των ομοφυλοφίλων, κατέθεσε μια τροπολογία η οποία αλλάζει τα οικογενειακά στοιχεία των παιδιών: Έτσι, λοιπόν, στις αιτήσεις εγγραφής στα σχολεία, αντί για «Όνομα Πατρός» και «Όνομα Μητρός» θα αναγράφεται «Γονέας 1» και «Γονέας 2». Καταργεί, με άλλα λόγια, τις λέξεις «μητέρα» και «πατέρας».
Η σχετική τροπολογία έχει ήδη συζητηθεί στη Βουλή και η υπουργός Βαλερί Πετί εξήγησε ότι «είναι αναχρονιστική η διάκριση της οικογένειας» με βάση το φύλο των γονέων τους και αναμένεται να τεθεί στη Γερουσία. Σύμφωνα με το σκεπτικό, η νέα πραγματικότητα επιβάλει μια διαφορετική προσέγγιση ενός, μέχρι τώρα, δύσκολου προβλήματος: όταν ένα ζευγάρι ομοφυλοφίλων βρίσκεται μπροστά σε μια προς συμπλήρωση αίτηση, ποιος από τους δύο, άνδρας ή γυναίκα, που αποτελεί το ζευγάρι των γονέων ενός ανήλικου, υπογράφει ως πατέρας ή ως μητέρα; Εντύπωση, θα πρέπει να πούμε, προκάλεσε η αντίδραση του προέδρου των ομόφυλων γονέων που δήλωσε: «Αν και θέλουμε να καλωσορίσουμε το γεγονός, γιατί μας επιτρέπει ισότιμη συμμετοχή στα σχετικά έγγραφα, κάτι που δεν ίσχυε πριν από αυτό, ωστόσο οφείλουμε να επισημάνουμε πως ένας τέτοιος διαχωρισμός θα προκαλέσει ανταγωνισμό ανάμεσα στους δύο γονείς, για το ποιος είναι ο νούμερο 1 και ποιος ο νούμερο 2».
Εις ότι αφορά τα καθ΄ ημάς, την όμορφη Πατρίδα μας που τόσο την έχουμε πληγώσει, όχι μόνον στους έσχατους καιρούς αλλά στην ιστορική πορεία της, που αντιστεκόταν όμως και αναστηνόταν από την τέφρα της γιατί «καλά κρατούσε» ο θεμέλιος λίθος της, η Ελληνική οικογένεια. Εις την εγγύς πραγματικότητα λοιπόν. Μεταφέρω στοιχεία από πρόσφατη διάλεξη του καθηγητή Επιδημιολογίας και Επαγγελματικής Υγιεινής του Τμήματος Ιατρικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, κ. Γεωργίου Ραχιώτη. Αναφέρει λοιπόν ο κ. Ραχιώτης: «Η Ελλάδα, κατά τα χρόνια της μνημονιακής κρίσης, υπέστη μία κολοσσιαία οικονομική και κοινωνική καταστροφή.
Οι ευαίσθητες δημογραφικές ισορροπίες ανατράπηκαν, οι γεννήσεις μειώθηκαν δραματικά. Ενδεικτικά, κατά την περίοδο 2015-2017 οι θάνατοι ξεπέρασαν τις γεννήσεις κατά 91.207, ενώ το 2017 οι γεννήσεις έπεσαν κάτω από τις 90.000 ετησίως. Το ίδιο χρονικό διάστημα, συνεχίζει ο κ. Καθηγητής, καταγράφηκε και ανατροπή του μεταναστευτικού ισοζυγίου με τη διαρροή στο εξωτερικό εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων παραγωγικής ηλικίας και υψηλής εκπαίδευσης και ειδίκευσης. Το αποτέλεσμα αυτών των δημογραφικών εξελίξεων ήταν ο Ελληνικός πληθυσμός μεταξύ 2008-2017 να μειωθεί κατά 355.000. Η δημογραφική ανισορροπία προσλαμβάνει χαρακτήρα προβλήματος εθνικής ασφάλειας, ιδιαίτερα σε εθνικά ευαίσθητες περιοχές.
Στην Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας-Θράκης, ειδικότερα στην Περιφερειακή Ενότητα Ροδόπης, οι θάνατοι (1.425) ήταν διπλάσιοι από τις γεννήσεις (791) το 2017. Σημαντική είναι και η ανατροπή του ισοζυγίου στην Περιφερειακή Ενότητα Έβρου (2.031 θάνατοι, 1.203 γεννήσεις), αλλά και στα νησιά του Βορείου Αιγαίου», καταλήγει ο κ. Ραχιώτης. Σύμφωνα δε με έρευνες της Eurostat εάν η Xώρα μας δεν αλλάξει πολιτική ως προς την αντιμετώπιση της υπογεννητικότητας και γενικότερα του δημογραφικού προβλήματος, τότε το 2080 ο πληθυσμός της θα έχει μειωθεί σε ένα σύνολο 7,2 εκατ. ανθρώπων, συνιστώντας το μικρότερο τμήμα σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Διαβάζω, επίσης, ανακοινώσεις – πορίσματα από Ημερίδα που, προ ολίγων ημερών, διοργάνωσαν η Ιατροδικαστική Υπηρεσία Πειραιώς και η Ελληνική Ιατροδικαστική Εταιρία, σύμφωνα με τα οποία: «Ένα στα πέντε παιδιά στην Ελλάδα πέφτει θύμα κάποιας μορφής κακοποίησης». Όπως ανέφερε ο προϊστάμενος της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Πειραιώς κ. Ηλίας Μπογιόκας: «τα τελευταία 10 χρόνια -και κυρίως τα χρόνια της οικονομικής κρίσης- έχει σημειωθεί μία αύξηση στα περιστατικά παιδικής κακοποίησης».
Διαπίστωση: Ο θεσμός της οικογένειας δοκιμάζεται δεινά και πλήττεται βάρβαρα και βάναυσα. Η οικογένεια, θεσμός ιερός και άγιος, ο πιο βασικός κοινωνικός θεσμός, το θεμελιακό κύτταρο της κοινωνίας, θεσμός θεμελιωμένος στην αγάπη, την κατανόηση, τον αμοιβαίο σεβασμό, θεσμός στον οποίο οφείλεται κατά μέγα μέρος η επιβίωση του ανθρωπίνου γένους, θεσμός που διαμορφώνει την προσωπικότητα του παιδιού, δηλαδή της κοινωνίας του αύριο, μοιάζει να είναι στο στόχαστρο της διάλυσης και της αποσύνθεσης. Μοιάζει να πλήττεται από επικίνδυνες εκπτώσεις και στρεβλώσεις. Και όλα αυτά… στο όνομα και υπό το πρόσχημα των «δημοκρατικών κεκτημένων».
Η λέξη «πατέρας» που δηλώνει την προστασία, το στήριγμα, την εμπιστοσύνη και σιγουριά και η λέξη «μάνα», η πιο ιερή λέξη της ανθρωπότητας, αυτή που δίνει την ζωή, έννοιες και λέξεις με νόημα βαθύ, ιερό, αιώνιο, έννοιες με το μεγαλύτερο κύρος και επισημότητα στην παγκόσμια γλωσσολογία, στην οικουμενική ανθρωπότητα, τίτλοι τιμής του ανθρωπίνου γένους, λέξεις και έννοιες γεμάτες συναίσθημα, χαρά και δάκρυα, κατέληξαν να είναι.. «αναχρονιστικές διακρίσεις»!!
Διερωτώμαι: Αυτό τον ουμανισμό οραματίστηκαν οι εμπνευστές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία έχει καταντήσει μια σύγχρονη οικονομική και κοινωνική γκιλοτίνα των μνημονίων, των διακρίσεων, των ανισοτήτων και των αποκλεισμών; Της Ευρώπης που νομιμοποιεί ακόμα και την κτηνοβασία στο πλαίσιο δήθεν της «ιδιωτικής ελευθερίας» και των «προσωπικών δεδομένων»; Ρώτησαν κάποτε την μητέρα Τερέζα για την παγκόσμια ειρήνη και εκείνη απάντησε: «Αν θέλεις να δουλέψεις για την παγκόσμια ειρήνη, πήγαινε σπίτι σου και αγάπα την οικογένειά σου». Τι μέλλει γενέσθαι λοιπόν;;
Απαντώ με τα λόγια ενός μεγάλου και τόσο παρεξηγημένου Έλληνα και Κρητικού, του Νίκου Καζαντζάκη: «Το πρώτο σου χρέος, εκτελώντας τη θητεία σου στη ράτσα, είναι να νιώσεις μέσα σου όλους τους προγόνους. Το δεύτερο, να φωτίσεις την ορμή τους και να συνεχίσεις το έργο τους. Το τρίτο σου χρέος, να παραδώσεις στο γιό τη μεγάλη εντολή να σε ξεπεράσει», «Να αγαπάς την ευθύνη να λες εγώ, εγώ μοναχός μου θα σώσω τον κόσμο. Αν χαθεί εγώ θα φταίω». Έλληνες αφυπνιστείτε! Φυλάξτε Θερμοπύλες πριν φτάσουμε να πούμε… «Καληνύχτα Ελλάδα»! Σεβασμός στις μειονότητες και διαφορετικότητες, όχι όμως επιβολή.