Με αφορμή τη δίωξη και τη δικαίωση δύο κληρικών της Ι.Μ Κισάμου και Σελίνου, εξεδώθει το εξής ανακοινωθέν:
Κατόπιν της πανηγυρικής και ΟΜΟΦΩΝΗΣ αθώωσης των δύο Κληρικών της Ι. Μητροπόλεως Κισάμου και Σελίνου, οι οποίοι επί ένα (1) έτος ανεβαίνουν τον δικό τους, αβάσταχτο και ασήκωτο, Γολγοθά (εκείνοι, οι οικογένειες τους, οι άνθρωποι που γνώριζαν και γνωρίζουμε την αλήθεια των γεγονότων, τους πραγματικούς ενόχους και υπαίτιους- πρόσωπα και πράγματα), αφού, σύμφωνα με την αγόρευση του αξιότιμου κ. Εισαγγελέως: «πρότεινε να κηρυχθούν ΑΘΩΟΙ, καθώς τα όσα κατηγορούνται δεν συνέβησαν ΠΟΤΕ και δεν επιβεβαιώνονται από ΚΑΝΕΝΑ στοιχείο», θεωρώντας τα «μυθεύματα» καί «μέρος της φαντασίας του κατήγορου» η Ι. Μητρόπολης δηλώνει τα εξής: «Δόξα τω Θεώ που, μετά από ένα χρόνο ανύποτου πόνου, απέραντης θλίψης, και αγωνίας, κατάφορης αδικίας, ασύστολης συκοφαντίας και λοιδορίας, λυσσώδους διαπόμπεψης και διασυρμού δύο Κληρικών της Ι. Μητροπόλεως μας, εκ των πιο συνετών, σοβαρών και αξιόλογων της Ιερατικής μας οικογένειας, έλαμψε το φως και η αλήθεια.
Τόσο ο αξιότιμος κ. Εισαγγελέας, εξόχως έμπειρος και καταξιωμένος, όσο και το σεβαστό δικαστήριο, τους κήρυξαν πανηγυρικά ΑΘΩΟΥΣ, καθώς τα όσα τους είχαν προσάψει «ΠΟΤΕ δεν συνέβησαν», «ΔΕΝ επιβεβαιώθηκαν από ΚΑΝΕΝΑ στοιχείο», αφού αποτελούν «μέρος της φαντασίας του κατηγόρου». Αλήθεια, που η Ι. Μητρόπολις γνώριζε από την πρώτη στιγμή της πειρασμικής αυτής δοκιμασίας, καθώς καλώς γνωρίζει τους δύο αυτούς Κληρικούς Της. Κληρικοί που, καθ΄ όλη την μέχρι σήμερα πορεία και διακονία τους, αποτελούν υπόδειγμα ήθους και ακεραιότητος, για τούτο και χαίρουν της τιμής και της εκτίμησης όχι μόνο των ανθρώπων των Ενοριών που διακονούν, αλλά και της ευρύτερης κοινωνίας. Εκατοντάδες οι άνθρωποι που, αυθόρμητα, καθ΄ όλη αυτή την οδυνηρή περίοδο, προσέτρεξαν στην Ι. Μητρόπολη δηλώνοντας την αγανάκτηση τους για τα γενόμενα, (για όλη αυτή την συκοφαντία και αδικία που κάποιοι ενορχηστρωμένα έστησαν και προκάλεσαν) ως και την επιθυμία τους όπως μπουν μάρτυρες υπερασπίσεως της αλήθειας, καθώς οι καθαροί και αληθινοί άνθρωποι όσο και αν λοιδορούνται και συκοφαντούνται, όχι μόνο δεν χάνουν την αξία τους, αλλά ανεβαίνουν ακόμα πιο ψηλά στις συνειδήσεις.
Η Ι.Μητρόπολις, καθ΄ όλη αυτή την περίοδο της σκληρής και, ανθρωπίνως, αβάσταχτης και απάνθρωπης αυτής δοκιμασίας και αδικίας, διακριτικά, στήριξε πρόσωπα και οικογένειες• περισσότερο όμως και πάνω απ΄ όλα είχε καλέσει σε «συναγερμό προσευχής», «για να αντέξουν οι αδελφοί, να φανερωθεί η αλήθεια, να αποκαλυφθούν οι ένοχοι και οι υπαίτιοι του κακού». Και έδωσε ο Θεός, έφτασε η ώρα. Οι αδελφοί μας άντεξαν, η αλήθεια φανερώθηκε, το φως έλαμψε. Τι μένει; Να φανερωθούν, να αποκαλυφθούν οι ένοχοι, οι υπαίτιοι, οι συκοφάντες, καθώς το κακό αυτό που προκάλεσαν μπορεί, μελλοντικά, να το προκαλέσουν και σε άλλους αθώους. Να κατηγορήσουν, να συκοφαντήσουν, να στοχοποιήσουν, να ψευδομαρτυρήσουν, να.. , να… Μέσα σε όλα αυτά και μετά απ΄ όλα αυτά, για όσους γνωρίζουμε την αλήθεια των πραγμάτων, γεννώνται πολλά ερωτηματικά πόσο τέτοιοι χαρακτήρες δικαιούνται να ονομάζονται «άνθρωποι». Όταν, τυφλωμένοι προφανώς από τα δικά τους πάθη και μίση, δεν δίστασαν να ψευδομαρτυρήσουν, να διασύρουν, να διαβάλουν, να διαπομπέψουν αθώα πρόσωπα που το.. «λάθος» τους ήταν ότι είναι «Ιερείς».
Πίστεψαν, οι τραγικοί και θλιβεροί αυτοί, άραγε τι; πως βρήκαν την ευκαιρία να προβληθούν; να επιβληθούν; ή… να πάρουν μάλλον αξία πατώντας επί πτωμάτων αθώων. Τι δεν είπαν τα απύλωτα στόματα τους; τι δεν κατασκεύασε η αρρωστημένη φαντασία τους; τι δεν έγραψε η ρυπαρή γραφίδα τους; Δεν σεβάστηκαν όχι τα αθώα θύματα τους, αλλά ούτε τις οικογένειες τους (άραγε πως θα ένιωθαν οι ίδιοι εάν τις αθλιότητες που έπραξαν, τα έκαναν κάποιοι άλλοι σε αυτούς); Δεν σεβάστηκαν ούτε την κοινωνία (την οποία συστηματικά και οργανωμένα φρόντιζαν να δηλητηριάζουν με τα κατασκευάσματα της αρρωστημένης φαντασίας τους), ούτε φυσικά την Εκκλησία, καθώς ευκαίρως – ακαίρως, φρόντιζαν να αφήνουν αιχμές και υπονοούμενα. Οι υποτιθέμενοι υπερασπιστές του ανυπεράσπιστου, τι έκαναν; Βίασαν την αλήθεια, έστησαν λαϊκά δικαστήρια, έβγαλαν πορίσματα, δίκασαν, καταδίκασαν και είχαν την απαίτηση η δικαιοσύνη να υποταχτεί στην αρρωστημένη φαντασία τους και να επιβραβεύσει-υιοθετήσει τους άθλιους και θλιβερούς τακτικισμούς τους. Ανάμεσα τους, ατυχώς, θεσμικά πρόσωπα τοπικών φορέων, φροντιστές, (υποτίθεται) ευάλωτων ομάδων, πρώην αστυνομικός, κ.α. Όλοι αυτοί είναι σίγουρο, αφού παραμείνουν αμετανόητοι, θα λογοδοτήσουν ενώπιον της Θείας Δικαιοσύνης. Προφανώς η ανοίκεια και ανίερη αυτή συμπεριφορά τους δηλώνει πως δεν πιστεύουν στην δικαιοσύνη αυτή, για τούτο και για να μην επαναλάβουν το κακό και σε άλλους (και όχι δια λόγους εκδικήσεως) θα κληθούν να λογοδοτήσουν και ενώπιον της Ελληνικής Δικαιοσύνης.
Οι υπαίτιοι, οι πραγματικοί ένοχοι αυτού του κακού, όχι μόνο θα φανερωθούν αλλά θα λάβουν και τον «μισθό» των πράξεων τους. Όσοι διέρρεαν μέρος της δικογραφίας, όσοι αναρτούσαν στα fb τους, όσοι…, όσοι… Και αυτό πρέπει, επιβάλλεται να γίνει, καθώς τέτοιοι χαρακτήρες είναι επικίνδυνοι για τον δημόσιο βίο. Αυτό δε επιτάσσει και ο Νόμος του Θεού: «Δικαιοσύνην μάθετε οι ενοικούντες επί της γης» (Ησ. 26,9). Ευχαριστίες αρμόζουν στα μέσα γενικής ενημέρωσης (έντυπης και ηλεκτρονικής). Σε όσα εξ΄ αυτών, σεβόμενα τον εαυτό τους και το λειτούργημα τους, κάλυψαν (αμερόληπτα) τα γενόμενα, δίδοντας την είδηση καθ΄ όλη αυτή την περίοδο. Καλώς το έπραξαν. Ατυχώς, υπήρξαν και κάποια που διολίσθησαν.
Που, άκριτα και αβασάνιστα, υιοθέτησαν τα της περιρρέουσας ατμόσφαιρας και, χωρίς διόλου να τηρήσουν την αρχή της ισηγορίας και της πλουραλιστικής ενημέρωσης, κατακρεουργώντας το υπό του Νόμου κατοχυρωμένο «τεκμήριο της αθωότητας», αναρτούσαν, δημοσίευαν, δίκαζαν, καταδίκαζαν, διαπόμπευαν. Και αυτά όλα, νοσηρά συμπτώματα των καιρών• συμπτώματα, τα οποία θα πρέπει όλους να μας προβληματίσουν και να μας θέσουν ενώπιον των ευθυνών μας. Γιατί είναι νοσηρό και επικίνδυνο για μια κοινωνία στην προσπάθεια κάποιος να υπερασπιστεί έναν ανυπεράσπιστο, (και καλώς το πράττει) να καταδικάζει και να διαπομπεύει αθώους. Ευχαριστίες στους δικηγόρους κ. Μεθόδιο Ματαλιωτάκη και κα Βάσω Πανταζή που σήκωσαν το βάρος απόδειξης της αλήθειας και συνέβαλαν, μέσα από την εμπειρία τους, στην φανέρωση και αποκάλυψη της. Κληρικούς, Μοναχούς, και Λαϊκούς και είναι πολλοί και είναι σε όλη την Ελλάδα, το Άγιον Όρος και αλλού• πρόσωπα που καθ΄ όλη αυτή την, ασέληνη περίοδο, του μεγάλου αυτού πειρασμού και της σκληρής δοκιμασίας, ύψωσαν τα χέρια τους στον Ουρανό και προσευχήθηκαν «για να αντέξουν οι αδελφοί», «να λάμψει η αλήθεια», καρδιακά τους ευχαριστούμε.
Ευχή και προσευχή μας κανένας άλλος αθώος να μην βρεθεί σε αυτή την κόλαση. Καλούμε δε τους υπαίτιους του κακού σε μετάνοια και αυτοκριτική. Ταπεινά προσκυνούμε την Θεία Φάτνη και δοξολογούμε το Θείο Βρέφος για το μεγάλο και πολύτιμο αυτό δώρο των Χριστουγέννων που χάρισε στην τοπική μας Εκκλησία, στους αδελφούς μας Κληρικούς, τις οικογένειες τους και τους Ενορίτες τους. Ας γίνουν αυτά τα Χριστούγεννα ευκαιρία για όλους μας να διαλύσουν τα σκοτάδια της ψυχής, να φωτιστεί ο νους, να καθαρίσει η διάνοια, να κατευνάσουν τα μίση και τα πάθη, να γεννηθεί ο Χριστός στις ψυχές μας».