Στο ιερό προσκύνημα Γενεσίου Τιμίου Προδρόμου (Ντάμιαλης) τελέστηκε η Ιερά Παράκληση της Παναγίας μας και ακολούθως Ιερά Αγρυπνία (Όρθρος μετά Θείας Λειτουργίας), ιερουργούντος του Σεβ. Μητροπολίτου Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλοχίου.
Ο οικείος Επίσκοπος εξέφρασε την συγκίνηση του δια την τέλεση της Ιεράς Παρακλήσεως και της Ιεράς Αγρυπνίας στον όμορφο και κατανυκτικό σπηλαιώδη Ιερό προσκυνηματικό Ναό Γενεσίου Τιμίου Προδρόμου σημειώνοντας:
«Τελώντας την Ιερά Αγρυπνία σε τούτο τον ιδιαίτερα ευλογημένο, κατανυκτικό και γεμάτο χάρι σπηλαιώδες Ναό του Τιμίου Προδρόμου, σκεφτόμουν πως, καθώς βρίσκεται επί της τόσο πολύβουης εθνικής οδού, με τα χιλιάδες αυτοκίνητα που διέρχονται καθημερινά για να επισκεφθούν τους κορυφαίους προορισμούς του Μπάλου, του Ελαφονησίου και των Φαλασάρνων, σκεπτόμουν λοιπόν πως εδώ, την ώρα αυτή, συναντώνται δύο κόσμοι. Ο κόσμος του θορύβου, του ξέφρενου και του αλλόκοτου με τον κόσμο της Θείας Λειτουργίας. Ο πρώτος, ο κόσμος του θορύβου, προκαλεί στον άνθρωπο άγχος, αγωνία, απογοήτευση, οδηγώντας τον, πολλές φορές, σε τραγικά αδιέξοδα. Σε αντίθεση με τον κόσμο της Θείας Λειτουργίας, ο οποίος ελευθερώνει τον άνθρωπο. Τον ανεβάζει ψηλά, ξεκλειδώνοντας του τις πύλες του Ουρανού. Καθώς τι άλλο είναι η Θεία Λειτουργία από σύναξη Ουρανού και γής; Πρόγευση της παραδείσιας χαράς και αιωνίου μακαριότητας. Αυτή την χαρά καλούμεθα να βιώνουμε όλοι μας στην καθημερινότητα του βίου μας, τρεφόμενοι από το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Εάν θέλουμε να νικούμε τους μικρούς και μεγάλους θανάτους της ζωής, έως και τον έσχατο εχθρό, τον πνευματικό θάνατο. Αλήθεια, τι νόημα μπορεί να έχει η ζωή, όσο ευχάριστη και ανέφελη να είναι, εάν δεν καταφέρει να νικήσει τον θάνατο;», κατέληξε ο Σεβασμιώτατος, ευχόμενος «Καλό άγιο Δεκαπενταύγουστο, Καλή Παναγιά».
