Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λέρου, Καλύμνου και Αστυπαλαίας κ. Παΐσιος κατά την Ακολουθία του Νυμφίου χοροστάτησε στον ενοριακό Ιερό Ναό Παναγίας Καλαμιωτίσσης Καλύμνου.
Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Στρατονικείας κ. Στέφανος χοροστάτησε στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό «Ευαγγελισμός της Θεοτόκου» Λέρου.
Κατανυκτική η Ακολουθία του Νυμφίου, ιδίως όταν έσβησαν τα φώτα των Ναών και άναβαν μόνο τα κεράκια των πιστών. «Τον νυμφώνα Σου βλέπω, Σωτήρ μου, κεκοσμημένον, και ένδυμα ουκ έχω, ίνα εισέλθω εν αυτώ. Λάμπρυνόν μου την στολήν της ψυχής, Φωτοδότα, και σώσον με».
Ακολουθία του Νυμφίου στον Μητροπολίτικό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Λέρου
Ακολουθία του Νυμφίου στον Ιερό Ναό Σωτήρος Χριστού Λέρου
Εφημέριος: π. Νικόδημος Φωκάς
(φωτογραφίες: Θεολόγος Λυράς)
Ακολουθία του Νυμφίου στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Βοθύνων Καλύμνου
Εφημέριος: π. Μπόμπαν Μιλένκοβιτς (φωτογραφίες: Μ.Μέρης)
Η σημασία των στίχων της Ακολουθίας του Νυμφίου:
Οι στίχοι παραπέμπουν σε δύο παραβολές. Η πρώτη φράση προέρχεται από την παραβολή των δέκα παρθένων (κατά Ματθαίον, κεφ. 25, στίχοι 1-13). Λέει ότι δέκα κορίτσια είχαν βγει να προϋπαντήσουν το γαμπρό σε κάποιο γάμο. Όμως εκείνος άργησε και αποκοιμήθηκαν. Και καταμεσίς της νύχτας ακούστηκε φωνή: «Ιδού, ο Νυμφίος έρχεται!». Οι κοπέλες ξύπνησαν, αλλά «οι λαμπάδες τους» έσβηναν.
Οι πέντε απ’ αυτές (οι «φρόνιμες» = συνετές), είχαν μαζί τους λάδι και ανανέωσαν τη φλόγα, αλλά οι άλλες πέντε (οι «μωρές» = επιπόλαιες) δεν είχαν. Έτσι, μέχρι να βρουν να αγοράσουν, ο Γαμπρός μπήκε στο σπίτι του γάμου, έκλεισε η πόρτα και έμειναν απ’ έξω.
Όπως φαίνεται στα λόγια του Χριστού, ο γαμπρός της ιστορίας συμβολίζει το Χριστό, που όλοι περιμένουμε τη Δευτέρα Παρουσία Του, αλλά αυτή καθυστερεί.
Θα έρθει ξαφνικά («μέσα στη νύχτα») και τότε κάποιοι θα είναι έτοιμοι να εμφανιστούν μπροστά Του, γιατί θα είναι καλοί άνθρωποι, ενώ κάποιοι άλλοι θα είναι ανέτοιμοι (επειδή φέρθηκαν ανόητα και δε φρόντισαν να καθαρίσουν την καρδιά τους) και θα μείνουν έξω από «το γάμο», δηλαδή τη βασιλεία του Θεού (τον παράδεισο).
Η δεύτερη παραβολή (κατά Λουκάν, κεφ. 12, στίχοι 36-46) μιλάει για κάποιους δούλους, που περιμένουν τον κύριό τους να επιστρέψει από γάμο. Καλότυχος, λέει ο Ιησούς, εκείνος ο δούλος, που ο κύριος θα τον βρει σε επιφυλακή να τον περιμένει, ενώ αλίμονο σ’ εκείνον που θα σκεφτεί «αργεί ο κύριος» και θ’ αρχίσει να μεθοκοπάει, να δέρνει και να καταπιέζει τους άλλους δούλους.
Και αυτή η παραβολή δηλώνει ότι ο Χριστός θα επιστρέψει «ως κλέπτης εν νυκτί», σε στιγμή που κανείς δε θα Τον περιμένει.
Εννοείται ότι η στιγμή, για την οποία ο καθένας πρέπει να είναι έτοιμος, είναι η στιγμή του θανάτου μας, που πιθανότατα θα προηγηθεί της Δ. Παρουσίας και είναι ουσιαστικά η στιγμή της κρίσης μας μπροστά στο Θεό.
Ας είμαστε έτοιμοι, έχοντας καθαρίσει την καρδιά μας από τα ελαττώματα που μας εμποδίζουν να αγαπήσουμε το Θεό και τον πλησίον μας.
Επιμέλεια: Γεώργιος Ι.Χρυσούλης, Γραμματεύς Ιεράς Μητροπόλεως Λέρου