Στη Λέρο, την παραμονή του Μεγάλου Κανόνος, 17 Απτιλίου, αναβιώνει κάθε χρόνο έως και σήμερα ένα πολύ παλαιό έθιμο, «τα κλήματα».
Σύμφωνα με το έθιμο, νωρίς το μεσημέρι, κτυπούν οι καμπάνες των Εκκλησιών, μαζεύονται τα παιδιά των Κατηχητικών, νέοι και νέες, αλλά και ενορίτες κάθε ηλικίας, παίρνουν τις ελληνικές και βυζαντινές σημαίες και τις ποδιές των Εικόνων σε κοντάρια και ξεκινούν με πομπή για την εξοχή.
Εκεί μαζεύουν τις βέργες από τα κλήματα που κλαδεύτηκαν, τις κάνουν δεμάτια, φορτώνουν υποζύγια και τις πλάτες τους και ψάλλοντας επιστρέφουν στις Εκκλησίες τους:
«Της Παναγιάς τα κλήματα, και του Χριστού τα ξύλα
και της Αγιάς Παρασκευής τα κόκκινα καντήλια.
Ντήλια – ντήλια τα κόκκινα καντήλια».
Οι καμπάνες ηχούν χαρμόσυνα και όλοι εύχονται το «Καλό Πάσχα».
Στις Εκκλησίες, αποθέτουν τις βέργες σε ειδικό χώρο, όπου όταν ξεραθούν θα φτιαχτεί πρόχειρο καμίνι και τα κλήματα θα γίνουν καρβουνάκια για το θυμιατό.
Στη συνέχεια, αρχίζει η Ακολουθία του Μεγάλου Κανόνος, το υπέροχο αυτό ποίημα του Αγίου Ανδρέου, Επισκόπου Κρήτης.
«Τα κλήματα» στην ενορία του Σωτήρος Χριστού Λέρου:
«Τα κλήματα» στην ενορία της Οσίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου Λέρου:
Επιμέλεια: Γεώργιος Ι. Χρυσούλης, Γραμματεύς της Ιεράς Μητροπόλεως Λέρου