Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μάνης κ. Χρυσόστομος Γ’, σήμερα, Κυριακή 21 Ιουνίου 2020, μετέβη στο Οίτυλο, την αρχαία – επί των ομηρικών χρόνων κωμόπολη και μάλιστα παλαιόθεν έδρα Επισκοπής με αξιόλογους Επισκόπους Οιτύλου, όπου στον ενοριακό Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου, του 17ου αιώνα, δίπλα στα ομηρικά τείχη, τέλεσε την Αρχιερατική Θεία Λειτουργία.
Ο Σεβασμιώτατος ήταν συμπαραστατούμενος από τους αρχιμ. π. Ευγένιο Λαμπρινάκο, π. Κωνσταντίνο Παντελεάκο, τον διάκονο π. Χριστόδουλο Κρουστάλη, ενώ συμπροσευχόμενος παρέστη ο πόλιος ιερέας π. Ιωάννης Γριβάκος.
Στο αναλόγιο τους ύμνους έψαλε ο ο πρωτοψάλτης της επαρχίας Υψωμαθειών Κωνσταντινουπόλεως (Οικ. Πατριαρχείο), έλκων την καταγωγή του από την Μάνη, κ. Παναγιώτης Τζανάκος.
Κηρύττοντας τον θείο λόγο ο Σεβ. είπε μεταξύ των άλλων ότι: «Η φράση της σημερινής Ευαγγελικής περικοπής, «δεῦτε ὀπίσω μου καὶ ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπων» είναι λόγος που απηύθυνε ο Χριστός προς τους αλιείς Σίμωνα τον λεγόμενον Πέτρον και Ανδρέαν τον αδελφόν αυτού και σηματοδοτεί το πνευματικό προσκλητήριο για ακολουθία του Ιησού, για αφιέρωση σ’ Εκείνον, για αποστολή και ιεραποστολή. Η θεϊκή αυτή πρόσκληση σήμαινε για εκείνους τους απλοϊκούς ψαράδες, την πιο μεγάλη περιπέτεια στην ιστορία της πνευματικής ζωής των ανθρώπων. Από την αμεριμνησία της γαλήνιας ζωής μόνο με τις βάρκες, τα δίχτυα και τα ψάρια σε μια ζωή εντελώς διαφορετική. Εισερχόντουσαν, όχι στην ησυχία και την ανάπαυλα αλλά στην αλιεία ανθρώπων, στον αγώνα χωρίς σταματημό, στην κατάκτηση ψυχών για τον Κύριο, για την βασιλεία των ουρανών. Απόστολοι, κήρυκες του Ευαγγελίου, ιεραπόστολοι, μάρτυρες του Ιησού Χριστού. Ιερή, ουσιαστική και δύσκολη αποστολή. Αλλά και ιερή.
Και ο Σεβασμιώτατος κατέληξε: «Ο Κύριος συνεχώς μας καλεί με τον λόγο Του: «Δεῦτε ὀπίσω μου καὶ ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπων». Άραγε, στην δική μας εποχή και περιοχή πως ακούγεται ο λόγος αυτός; Έχουμε απόλυτη ανάγκη ν’ ακούσουμε το προσκλητήριο αυτό και ν’ αναδειχθούν νέοι αλιείς ανθρώπων. Ανάγκη μεγάλη για αποστόλους του Χριστού, για ιερείς, για ιεραποστόλους, για φορείς του μηνύματος του Ευαγγελίου. Ο κόσμος μένει στο σκοτάδι χωρίς το φώς. Πεινά χωρίς ψωμί. Διψάει χωρίς νερό. Χάνει τον δρόμο μεσ’ στα βάτα. Λοιπόν, ποιός θα δώσει το φώς, ποιός το ψωμί, ποιός το νερό, ποιός θα ανοίξει δρόμους καθαρούς; Σκεφθείτε, εκείνοι οι πρώτοι μαθητές και απόστολοι ξεκίνησαν χωρίς καμιά υλική προϋπόθεση, χωρίς χρήματα, χωρίς επιχορηγήσεις, χωρίς νομοσχέδια, χωρίς κοσμικά μέσα. Και έγιναν οι Απόστολοι των εθνών. Άνοιξαν κλειστές καρδιές. Οδήγησαν στο Χριστό ψυχές. Λαοί εκπολιτίστηκαν με το φώς του Ευαγγελίου. Ο λόγος, «δεῦτε ὀπίσω μου καὶ ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπων» συνεχώς ακούγεται. Ποιός θα τον αποδεχθεί; Αλήθεια μεγαλειώδης είναι ο λόγος: «Ἁλιεῖς ἀνθρώπων»!
Μετά το πέρας της Θ. Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος τέλεσε τρισάγιο υπέρ αναπαύσεως της ψυχής, του καταγομένου από το Οίτυλο ιερέως, Στυλιανού Αρκουδέα, τελειωθέντος αδίκω θανάτω, στις 9/6/1944 στην Αττική.
