Στο ευαγγελικό ανάγνωσμα αυτής της Κυριακής γίνεται λόγος για δύο θαύματα του Χριστού, για τη θεραπεία των δύο τυφλών και ενός κωφού δαιμονιζομένου.
Ο Χριστός, με την θεία αυθεντία Του που διακηρύσσει ότι είναι «το φως του κόσμου», εγγίζει τα κλειστά μάτια των δύο τυφλών της ευαγγελικής περικοπής που ζητούν έλεος και βοήθεια και τους λέγει:
«Κατά τήν πίστιν ὑμῶν γενηθήτω ὑμῖν».
Και αυτό το «γενηθήτω» δεν μπορεί παρά να μας φέρει στο νού την δημιουργική προσταγή του Θεού κατά τη δημιουργία του κόσμου, όπως την περιγράφει η Π. Διαθήκη στο βιβλίο της Γενέσεως.
Ο Υιός του Θεού έρχεται στον κόσμο να αποκαταστήσει το χαλασμένο από τη φθορά και την αμαρτία δημιούργημα. Όπως με την αυθεντική προσταγή του Θεού δημιουργήθηκε ο κόσμος και ο άνθρωπος, έτσι με την ίδια αυθεντία αναδημιουργείται ο άνθρωπος από τον Υιό του Θεού για να γίνει ένα καινούργιο πλάσμα, μέλος της Εκκλησίας, κληρονόμος των θείων δώρων απαλλαγμένος από την τυφλότητα, από τη δαιμονική κυριαρχία, από το μίσος και από το θάνατο.
Τα θαύματα δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται με τρόπο ψυχρό και εγκεφαλικό, ούτε γίνονται για να προκαλέσουν την πίστη στον άνθρωπο αλλά την προϋποθέτουν. Κι ακόμη χρειάζεται καθαρή καρδιά απαλλαγμένη από την κακότητα, την ιδιοτέλεια και το μίσος, και θείος φωτισμός για να αναγνωρίσει ο άνθρωπος στα θαύματα του Χριστού την αποκάλυψη της βασιλείας του Θεού, την φανέρωση της θείας αγάπης, τον νέο κόσμο της ελπίδας που ανατέλλει για τους πιστούς.
Τα θαύματα της αγάπης του Θεού δεν σταμάτησαν ποτέ μέχρι σήμερα, ούτε εμποδίστηκαν από τις κακόβουλες ερμηνείες των αρνητών της πίστεως. Μόνο που χρειάζεται να τα δεί κανείς με το πρίσμα του βιώματος της πίστεως, μέσα από τα μυστήρια της Εκκλησίας, τα οποία είναι τα διαρκή θαύματα του Αγίου Πνεύματος στην πορεία της Ιστορίας.
Όποιος περιμένει να δεί θαύμα για να πιστέψει στον Χριστό, θα μένει πάντοτε σε μία άκαρπη αναμονή ή θα τραπεί σε μία ψυχρή ορθολογιστική αντιμετώπιση της θρησκείας- μόνον όποιος πιστέψει και ζήσει την πραγματική ζωή της Εκκλησίας, θα βρεθεί μπροστά στο θαύμα της αγάπης του Θεού που είναι η σωτηρία, ο νέος κόσμος της αναστάσεως.
Η σημερινή περικοπή, μας υπομνήσει την αλήθεια, ότι η συνάντησή μας με το θαύμα της αγάπης του Θεού πραγματοποιείται μακριά από τους ορθολογισμούς, μακριά από τις κακόβουλες διαστρεβλώσεις, μέσα από την νέκρωση του εαυτού μας και την ανάστασή του στη νέα ζωή που την εμπνέει και την καθοδηγεί το Πνεύμα του Θεού.
Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως Μαρωνείας και Κομοτηνής