“Στη ζωή μου ό,τι έκανα το έκανα με πάθος, με πολλή αγάπη, με όραμα και με πίστη. Αλλά έχω δύο μεγάλα μειονεκτήματα. Δεν έχω εμπειρία θυσίας, δεν έχω αισθανθεί ότι θυσίασα κάτι. Ούτε έκανα κάτι ηρωικό”. Αυτά είπε, μεταξύ άλλων, λίγο μετά τη βράβευσή του από την Ένωση Δημάρχων Αττικής και την Περιφερειακή Ένωση Δήμων Αττικής, ο Σεβ. Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος, ο οποίος τόνισε ότι το μεγαλύτερο δώρο για έναν Επίσκοπο είναι η Αρχιερωσύνη του. “Αυτό εμένα μου φτάνει και μου περισσεύει και γι’ αυτό υπάρχω, όχι για να παίρνω. Υπάρχω για να δίνω, για να μοιράζομαι, για να προσφέρω”, είπε χαρακτηριστικά.
Του Νικολάου Ζαΐμη
Στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε την περασμένη Δευτέρα στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, τιμήθηκαν πρόσωπα που προσέφεραν σημαντικές υπηρεσίες στην αυτοδιοίκηση και στο κοινωνικό σύνολο. Πρώτος βραβεύθηκε για το κοινωνικό, επιστημονικό και ποιμαντικό του έργο, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος. Πριν ο Μητροπολίτης κ. Νικόλαος ανέβει στο βήμα για να παραλάβει το βραβείο προβλήθηκε βίντεο με τις σημαντικές δράσεις που έχουν γίνει στην Ιερά Μητρόπολη και ιδιαίτερη στις υπηρεσίες που προσφέρει η Μονάδα Ανακουφιστικής Φροντίδας “ΓΑΛΙΛΑΙΑ”.
“Το έργο γίνεται από τον μοχλό”
“Πίσω από τις δράσεις αυτές που γίνονται και για τις οποίες τιμάται το πρόσωπό του βρίσκεται ένας κόσμος που με αφάνεια, με ταπείνωση, με ανιδιοτέλεια, με αυταπάρνηση, προσφέρουν τα πάντα. Ο στόχος των έργων μας δεν ήταν να κάνουμε κάτι πολύ μεγάλο, ούτε κάτι ευρύ, αλλά κάτι που να είναι βαθύ. Δηλαδή να έχει αλήθεια, γνησιότητα, αυθεντικότητα και ποιότητα, και αυτό δεν το πέτυχα εγώ, δεν μου το λέει η συνείδησή μου. Το έργο γίνεται από τον μοχλό, εγώ νιώθω ότι ήμουν το υπομόχλιο, χρειάζεται το υπομόχλιο, αλλά ωστόσο χρειάζεται να βραβευτεί είναι ο μοχλός. Αυτός έχει κάνει το έργο”, είπε.
Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στους χορηγούς και τους εθελοντές της ΓΑΛΙΛΑΙΑΣ. “Αυτοί πρέπει να βραβευτούν. Αυτοί που θυσιάζονται, ξενυχτούν, που πονούν, που κλαίνε, που συμπάσχουν, που δίνουν χρόνο, που δίνουν κομμάτια πραγματικά της ψυχής τους”, υπογράμμισε.
“Χωρίς τους ιερείς μας εγώ δεν θα μπορούσα να κάνω τίποτα από τους ναούς, τα έργα που αναφέρθηκαν. Αισθάνομαι ότι πρέπει να δοθεί η τιμή σε τέτοιους ανθρώπους, που δεν φαίνονται, που είναι όμως πάρα πολύ ουσιαστικοί” είπε ευχαριστώντας όλους τους συνεργάτες και δηλώνοντας δημοσίως ότι όλα αυτά τα έργα ανήκουν αποκλειστικά σε αυτούς και κατά κύριο λόγο αυτοί πρέπει να τιμηθούν. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ήρθα εγώ εδώ”, πρόσθεσε.
Αρχιερωσύνη: Το μεγαλύτερο δώρο για έναν Επίσκοπο
“Θεωρώ ότι ένας Επίσκοπος πρέπει να έχει δύο πράγματα. Να μην ζητάει και να μην παίρνει. Να μην δέχεται ούτε οικονομικά, ούτε τιμές, ούτε βραβεία, ούτε δωρεές, ούτε τίποτα. Γιατί; Γιατί έχει πάρει το μεγάλο δώρο το οποίο είναι η ιερωσύνη του, η Αρχιερωσύνη. Αυτό εμένα μου φτάνει και μου περισσεύει και γι’ αυτό υπάρχω, όχι για να παίρνω. Υπάρχω για να δίνω, για να μοιράζομαι, για να προσφέρω”, τόνισε και ευχαρίστησε όλους τους δημάρχους και τους ανθρώπους με τους οποίους συνεργάστηκε.
Διαβάστε επίσης: Ο Μητροπολίτης Μεσογαίας τιμήθηκε για το πολυσχιδές έργο του