Στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό της Υπαπαντής του Χριστού Καλαμάτας, μετέβη το πρωί της Κυριακής του Παραλύτου, οΜητροπολίτης Μεσσηνίας και προέστη της Θείας Λειτουργίας, τελώντας κατ’ αυτήν και την εις Πρεσβύτερον χειροτονία του μέχρι σήμερα Διακόνου του Ναού π. Ηλία Διαμαντόπουλου.
Τον Σεβασμιώτατο πλαισίωσαν ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Μεσσηνίας Αρχιμ. Φίλιππος Χαμαργιάς, οι εφημέριοι του Ναού Πρωτοπρ. Κρσεφόντης Πουλόπουλος και Πρωτοπρ. Σωτήριος Τζαϊλέας, ο κατά σάρκα αδελφός του χειροτονηθέντος Πρεσβ. Αριστομένης Διαμαντόπουλος και ο Διάκονος Θεόφιλος Κυριάκος.
Κατά την προσλαλιά του ο νέος Πρεσβύτερος αναφέρθηκε στην διακονική του πορεία και αισθάνθηκε την ανάγκη να εκφράσει την ευγνωμοσύνη του σε όσους συνέβαλαν ώστε να φτάσει στη σημερινή ημέρα. Ιδιαιτέρως ευχαρίστησε τον Σεβ. Μητροπολίτη Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομο, διότι όπως χαρακτηριστικά είπε “Από την πρώτη ημέρα με περιβάλλατε με αγάπη και στοργή πατρική και εμένα και ολόκληρη την οικογένειά μου”.
Στη συνέχεια ευχαρίστησε τον Πρωτοσύγκελλο της Ιεράς Μητροπόλεως π. Φίλιππο διότι όπως είπε “…στάθηκε δίπλα μου με αγάπη και διάκριση”, ενώ εξέφρασε και τις ευχαριστίες του προς τους εφημερίους του Ναού της Υπαπαντής π. Κρεσφόντη Πουλόπουλο και π. Σωτήριο Τζαϊλέα για όσα του δίδαξαν κατά την περίοδο της διακονίας του, αλλά και τον συνδιάκονό του π. Θεόφιλο για την αγαστή συνεργασία και συμπόρευση. Ιδιαίτερη αναφορά έκανε και στον κατά σάρκα αδελφό του π. Αριστομένη Διαμαντόπουλο, κληρικό της Ιεράς Μητροπόλεως Τριφυλίας και Ολυμπίας, ο οποίος συνέβαλε τα μέγιστα στην απόφασή του να ιερωθεί. Τέλος ευχαρίστησε και τον πνευματικό του πατέρα π. Νικόλαο Πολυχρόνη, συνταξιούχο κληρικό της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς για την πνευματική του καθοδήγηση.
Αντιφωνώντας ο Σεβ. Μεσσηνίας προέτρεψε τον νέο Πρεσβύτερο να πάρει ως παράδειγμα την σημερινή ευαγγελική περικοπή του Παραλύτου και να γίνει ο άνθρωπος για όσους “άνθρωπον ουκ έχουσιν” και να τους βοηθήσει βάζοντάς τους στην Κολυμβήθρα της Σωτηρίας, στην Εκκλησία. Τον κάλεσε να υπακούει στη φωνή του Θεού και να μην τον κολακεύουν οι φωνές των ανθρώπων.
Τέλος του ευχήθηκε η ιερωσύνη του να είναι καρποφόρα και άλυπη, έχοντας πάντοτε ως αφετηρία το Ιερό Θυσιαστήριο.