Στον Ιερό Ναό Αγίου Χριστοφόρου, πολιούχου Αγρινίου, τελέσθηκε κατά την Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2018 αρχιερατικό συλλείτουργο και ιερό μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του μακαριστού Μητροπολίτου Ευρίπου κυρού Βασιλείου, καθώς συμπληρώθηκε ένας χρόνος από την εν Κυρίω κοίμησή του.
Στο αρχιερατικό συλλείτουργο προεξήρχε ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεος και συλλειτούργησαν ο Μητροπολίτης Λευκάδος και Ιθάκης κ. Θεόφιλος και ο Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμάς.
Τον θείο λόγο κήρυξε ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου, ο οποίος αναφέρθηκε στο ευαγγελικό ανάγνωσμα της Κυριακής και στην προσωπικότητα του μακαριστού Ιεράρχου κυρού Βασιλείου.
Ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στις τρεις περιόδους της ιστορίας μέχρι την γέννηση του Χριστού, όπως αναφέρονται στο ιερό Ευαγγέλιο και στα πρόσωπα που κυριαρχούν στην κάθε μία λέγοντας ότι στην πρώτη κυριάρχησαν οι Προφήτες, στη δεύτερη οι Βασιλείς και στην τρίτη οι Ιερείς και οι Αρχιερείς, οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι. Όταν ήρθε ο Χριστός στη γη πήρε επάνω του ολόκληρη αυτή την ιστορία, διότι ο Χριστός είναι και Προφήτης που διδάσκει και δίδασκε το λαό με την υπέροχη διδασκαλία του, είναι και πνευματικός Βασιλεύς που βασιλεύει επάνω στις καρδιές των ανθρώπων, είναι και Αρχιερεύς ο οποίος θυσιάστηκε και προσέφερε θυσία τον εαυτό του επάνω στον Γολγοθά.
Για αυτό, τόνισε ο Μητροπολίτης κ. Ιερόθεος, λέμε ότι ο Χριστός είναι και Προφήτης και Βασιλεύς και Αρχιερεύς. Η Εκκλησία είναι το σώμα του Χριστού, ο Χριστός είναι η κεφαλή της Εκκλησίας και εμείς τα μέλη του σώματος του Χριστού. Όταν κάποιος άνθρωπος βαπτίζεται και γίνεται μέλος της Εκκλησίας μετέχει των τριών αυτών χαρισμάτων του προφητικού, του βασιλικού και του ιερατικού, με την γενική έννοια του όρου.
Αναφερόμενος ο Σεβασμιώτατος στον μακαριστό Μητροπολίτη Ευρίπου, επεσήμανε ότι ενώ όλοι μετέχουμε του γενικού χαρίσματος οι Αρχιερείς έχουν το ειδικό ιερατικό χάρισμα, διότι είναι εκείνοι που διδάσκουν τον λαό και που τελούν τα ιερά μυστήρια.
«Τελούμε σήμερα το ιερό μνημόσυνο του μακαριστού αδελφού μας Βασιλείου Αρχιερέως, ο οποίος ήταν το καύχημα αυτής της Ενορίας και αυτής της πόλεως και ο ίδιος εκαυχάτο ιδιαιτέρως γιατί ήταν Αγρινιώτης», ανάφερε χαρακτηριστικά ο Σεβασμιώτατος και συνέχισε:
«Ο Μητροπολίτης Ευρίπου ήταν Αρχιερεύς του Θεού του Υψίστου και καύχημα της Εκκλησίας του Χριστού. Όσοι τον γνωρίσαμε μπορούμε να πούμε πάρα πολλά για αυτόν. Προσωπικά εγώ επειδή σπούδασα στο Αγρίνιο και έμενα στο οικοτροφείο του μακαριστού π. Σπυρίδωνος Ξένου τον θυμάμαι που ερχόταν νεαρός κληρικός και ιεροκήρυξ της Ιεράς Μητροπόλεως Κερκύρας και τον βλέπαμε και τον θαυμάζαμε γιατί ήταν πολύ μειλίχιος. Είχε έναν αυθορμητισμό, ρουμελιώτικο αυθορμητισμό και εκείνο που καταλαβαίναμε εμείς, μικρά παιδιά τότε, είναι ότι ξεχώριζε από πολλούς άλλους γιατί είχε ένα επικοινωνιακό χάρισμα. Μας μιλούσε και μας εξηγούσε με πολύ ωραίο τρόπο και τον είχαμε πρότυπο και ίνδαλμα.
Και όταν αργότερα έγινε Αρχιερεύς και ήρθε στην Αθήνα είχαμε επικοινωνία και έβλεπα ότι εκείνο το οποίο διέκρινε τον αδελφό μας Βασίλειο είναι ότι είχε αυτό το τριπλό χάρισμα, το προφητικό, το βασιλικό, το αρχιερατικό. Συμμετείχε στην αρχιερωσύνη του Χριστού με ένα δικό του τρόπο, μοναδικό, ένα ρουμελιώτικο τρόπο και συγχρόνως με τον αυθορμητισμό τον οποίο είχε και την ειλικρίνεια η οποία τον διέκρινε και το ιεραποστολικό πνεύμα το οποίο το πήρε εδώ από το Αγρίνιο και το συνέχιζε.
Και τον βλέπαμε όλοι εμείς στην Αθήνα, τόσο από τις ιερές ακολουθίες τις οποίες έκανε, με την ωραία λειτουργία, με τον καλό τρόπο τον οποίο είχε και συγχρόνως την προσεκτική ζωή την οποία είχε. Τελούσε με ευλάβεια την Θεία Λειτουργία και είχε ένα συγκροτημένο λόγο για να διδάσκει τον λαό.
Πέρα από την Θεία Λειτουργία εκείνο που θυμόμαστε από τον Μητροπολίτη Ευρίπου είναι δύο πράγματα. Πρώτον ότι σχεδόν κάθε μέρα περπατούσε από το σπίτι του για να πάει στην Μονή Πετράκη να κάνει τον ιεροψάλτη στις καθημερινές ακολουθίες και τον ακούγαμε με την ωραία φωνή να ψάλει από τον Ραδιοφωνικό Σταθμό. Και το δεύτερο που έκανε, είχε ως κέντρο τα νοσοκομεία, να πηγαίνει στον Ευαγγελισμό, να πηγαίνει στα νοσοκομεία, να βλέπει τους αρρώστους. Συνέδεε πάρα πολύ στενά το ιερό θυσιαστήριο, το ιερό αναλόγιο, με τον Ιερό Ναό και με το ναό του πόνου, γιατί τα νοσοκομεία είναι ένας ναός που υμνείται και δοξάζεται ο Θεός μέσα από τον πόνο και προσεύχονται όλοι στο Θεό για να περάσουν τις δυσκολίες.
Ευχόμαστε όλοι να τον αναπαύσει ο Θεός, όπως τον έχει αναπαύσει εν σκηναίς δικαίων. Να λειτουργεί στο επουράνιο θυσιαστήριο, όπως και λειτουργεί και υμνεί τη δόξα του Θεού στην ουράνια άκτιστη Θεία Λειτουργία που είναι και ο σκοπός και ο προορισμός και η βαθύτερη επιθυμία όλων μας».
Αμέσως μετά την τέλεση του ιερού μνημοσύνου, ο Σεβασμιώτατος κ. Κοσμάς ευχαρίστησε τους αγίους Αρχιερείς που ήρθαν να τιμήσουν την μνήμη του μακαριστού Επισκόπου, ενώ τόνισε ότι ο Επίσκοπος Ευρίπου Βασίλειος θα αποτελεί το πρότυπο του Αρχιερέως για την συνέπεια της ζωής του και την ειλικρίνεια του χαρακτήρος του. Με το πέρας της Θείας Λειτουργίας ο Σεβ. Μητροπολίτης κ. Κοσμάς επισκέφθηκε τον παλαιό Ιερό Ναό του Αγίου Χριστοφόρου Αγρινίου, όπου βρίσκεται ο τάφος του αειμνήστου και τέλεσε τρισάγιο.