Την Κυριακή 11 Ιουλίου 2021 εορτάσθηκε πανηγυρικά στην Ναύπακτο η μνήμη του εν αγίοις Πατρός ημών Σωφρονίου του Αγιορείτου, του ιδρυτού της Ιεράς Μονής Τιμίου Προδρόμου Έσσεξ Αγγλίας.
Την παραμονή της εορτής στον Ιερό Ναό της Αγίας Παρασκευής τελέσθηκε Αρχιερατικός Εσπερινός χοροστατούντος του Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιεροθέου.
Στο τέλος του Εσπερινού ο Σεβασμιώτατος με ειδική τελετή αγιασμού καθιέρωσε την Αγία Τράπεζα στην νότια κόγχη του Ιερού Ναού προς τιμήν του αγίου Σωφρονίου.
Στον λόγο του ο Σεβασμιώτατος εξέφρασε την μεγάλη του χαρά και συγκίνηση για το γεγονός. Είπε ότι ο Ναός της Αγίας Παρασκευής στην σημερινή του μορφή ανεγέρθηκε με πρωτοστάτη τον τότε εφημέριο αείμνηστο π. Δημήτριο Θεοδοσόπουλο την δεκαετία του ’70 και εγκαινιάσθηκε από τον αείμνηστο Μητροπολίτη Δαμασκηνό τον Ιούλιο του 1978.
Από τότε οι δύο τράπεζες στην βόρεια και την νότια κόγχη του Ναού σαν να ανέμεναν και τον δικό τους καθαγιασμό στο όνομα κάποιων άλλων Αγίων. Αυτό πραγματοποιήθηκε εφέτος και έτσι στον λαμπρό Ιερό Ναό δίπλα στην αγία Παρασκευή θα τιμώνται δύο νεοφανείς Άγιοι, ο άγιος Καλλίνικος Εδέσσης και ο άγιος Σωφρόνιος ο Αγιορείτης. Ο Σεβασμιώτατος γνώριζε και τους δύο, ο ένας ήταν ο Γέροντάς του και ο άλλος ο πνευματικός μυσταγωγός στην ορθόδοξη θεολογία, και υπήρξε ο συνδετικός κρίκος και για την μεταξύ τους γνωριμία.
Την Κυριακή η Αρχιερατική θεία Λειτουργία τελέσθηκε στην καθιερωθείσα αγία Τράπεζα του αγίου Σωφρονίου.
Ο Σεβασμιώτατος στον λόγο του είπε ότι πολλοί φιλόσοφοι προσπαθούν να δώσουν έναν ορισμό για το τι είναι ο άνθρωπος, και μεταξύ άλλων θεωρούν τον άνθρωπο ως λογικό ον ή ως κοινωνικό ον. Ο Σεβασμιώτατος είπε ότι στην παράδοσή μας ο άνθρωπος είναι κυρίως ένα λειτουργικό ον που πλάσθηκε από τον Θεό να συμμετέχη στην θεία Λειτουργία του Παραδείσου. Με την πτώση έπεσε στην παραλειτουργία, και ο Χριστός με το έργο της θείας Οικονομίας τον επανέφερε στην λειτουργία του Παραδείσου.
Ο άγιος Σωφρόνιος, είπε ο Σεβασμιώτατος, ήταν και λογικός άνθρωπος, από την άποψη ότι είδε τον Λόγο Χριστό μέσα στο Φως και όχι απλώς ότι σκεφτόταν λογικά, ήταν και κοινωνικός άνθρωπος, από την άποψη ότι αγαπούσε, προσευχόταν και ευεργετούσε όλη την οικουμένη, αλλά κυρίως ήταν λειτουργικός άνθρωπος. Έλεγε ότι η θεία Λειτουργία τελέσθηκε μια φορά και για πάντα και έχει μέσα της την αιωνιότητα. Το σημαντικό όμως είναι ότι ο άγιος Σωφρόνιος ήταν λειτουργικό ον και προ και μετά την θεία Λειτουργία, γιατί, όπως έλεγε, η θεία Λειτουργία μας μαθαίνει να ζούμε με την καρδιά, δηλαδή να ζούμε ησυχαστικά και προσευχητικά. Συνέδεε, ο Άγιος, τον ησυχασμό με την θεία Λειτουργία.
Μάλιστα, ο Σεβασμιώτατος χαρακτήρισε τον άγιο Σωφρόνιο ως Χερουβίμ, που προσευχόταν με φλόγα στον Θεό και θεωρούσε την δόξα Του. Ανήκει στις σπάνιες περιπτώσεις Πατέρων της Εκκλησίας που περιέγραψαν την εμπειρία της δόξης του Θεού.
Τόσο στον Εσπερινό όσο και κατά την θεία Λειτουργία ο Σεβασμιώτατος είπε ότι είναι μεγάλη ευλογία για την Ναύπακτο που την τελευταία πενταετία ήρθαν μέσα στην πόλη τέσσεροι νέοι Άγιοι, με τον καθαγιασμό αντίστοιχων και ισάριθμων Παρεκκλησίων στους δύο κεντρικούς Ναούς, ήτοι στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Δημητρίου με τα Παρεκκλήσια των αγίων Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου και Παισίου του Αγιορείτου, και στον Ιερό Ναό της Αγίας Παρασκευής με τα Παρεκκλήσια των αγίων Καλλινίκου Εδέσσης και Σωφρονίου Αγιορείτου.
Αυτό είναι πολύ σημαντικό, γιατί υπογραμμίζει το γεγονός ότι και στις ημέρες μας είναι δυνατή η αγιότητα και μάλιστα πολλοί νέοι Άγιοι αναδείχθηκαν στην Εκκλησία μας, οι οποίοι μας καθοδηγούν με την ορθόδοξη διδασκαλία τους και τον θεοφιλή βίο τους, ξεχωρίζουν την ορθοδοξία από την πλάνη, την πνευματική υγεία από την πνευματική ασθένεια και τον ορθόδοξο μοναχισμό από τα κακέκτυπά του.
