Την Πέμπτη 8 Αυγούστου, η Ιερά Μητρόπολη Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου εόρτασε τον άγιο Καλλίνικο, Μητροπολίτη Εδέσσης, τον Αιτωλό. Η Μητρόπολη Ναυπάκτου συνδέεται στενά με τον Άγιο, πρώτον διότι έλκει την καταγωγή του από τον Πλάτανο της Ορεινής Ναυπακτίας και δεύτερον, διότι ο Άγιος ήταν πνευματικός πατέρας του ποιμενάρχου κ. Ιεροθέου.
Επίκεντρο των εορτασμών ήταν το Ιερό Παρεκκλήσιο του αγίου Καλλινίκου, στο αριστερό κλίτος του Ναού της Αγίας Παρασκευής Ναυπάκτου.
Την Τετάρτη το απόγευμα τελέστηκε πανηγυρικός Αρχιερατικός Εσπερινός με την μικρή Παράκληση, χοροστατούντος του Μητροπολίτου Ιταλίας κ. Πολυκάρπου.
Το πρωΐ της Πέμπτης χοροστάτησε και τέλεσε την πανηγυρική θεία Λειτουργία ο Σεβ. Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεος, πλαισιούμενος από τους Ιερείς: π. Θωμά Βαμβίνη, Γενικό Αρχιερατικό Επίτροπο, τους Εφημερίους του Ναού, π. Θεμιστοκλή Τσιτσιρίκη και π. Γεώργιο Παπαβαρνάβα και τους Διακόνους π. Παΐσιο και π. Αντώνιο.
Ο Σεβασμιώτατος στο κήρυγμά του αναφέρθηκε στην φιλία μεταξύ του αγίου Καλλινίκου και του Αρχιμ. Επιφανίου Θεοδωροπούλου, μια φιλία που θύμιζε την φιλία μεταξύ του Μεγάλου Βασιλείου και του αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου.
Ο άγιος Καλλίνικος εκτιμούσε και θαύμαζε τα διανοητικά, πνευματικά και εκκλησιαστικά χαρίσματα του π. Επιφανίου. Μιλούσε μαζί του 2-3 φορές την ημέρα στο τηλέφωνο. Σε αυτόν ανέφερε όλα τα προβλήματα και τα θέματα που αντιμετώπιζε. Ήταν ο μοναδικός του φίλος και αυτό φάνηκε στην διαθήκη του, όπου τον μνημονεύει με αγάπη και τιμή για την φιλία τους.
Αλλά και ο π. Επιφάνιος εκτιμούσε απεριόριστα τον άγιο Καλλίνικο. Είναι σημαντικό ένα μικρό άρθρο που έγραψε μετά την κοίμησή του, στο οποίο, όχι απλώς παρουσίαζε τα χαρίσματα του αγίου Καλλινίκου, αλλά τον φωτογράφισε και τον αγιογράφησε καταπληκτικά.
Στην αρχή του άρθρου γράφει: «Υπήρξε υπόδειγμα ταπεινού φρονήματος, πραότητος, ευγενείας, σεμνότητος, ανεξικακίας, εργατικότητος, ηθικής ακεραιότητος, αφιλοχρηματίας. Πλήρης φόβου Θεού, πίστεως, ελπίδος και αγάπης, εδόξασε δι’ όλης αυτού της ζωής το όνομα του Θεού και ετίμησεν, όσον ολίγοι, την Ορθόδοξον Εκκλησίαν».
Στην συνέχεια επαινεί τις αρετές του: «Την παντελή ακτημοσύνην του», «την βαθυτάτην ταπείνωσίν του», «την προσοχήν του κατά τας χειροτονίας», «την μεγάλην προσήνειάν του, την φιλοστοργίαν του», «την απέραντον υπομονήν του», «την ακαταπόνητον εργατικότητά του», «την ασκητικότητά του», «την πραότητα και ευγένειάν του», «το αδαμάντινον ήθος του», «την ακλινή προσήλωσίν του εις τας παραδόσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας», «την λειτουργικήν του σεμνότητα και ιεροπρέπειάν του», «την διοικητικήν του ικανότητα», «την φυσικήν ευφυίαν του», «την πηγαίαν καλωσύνην του». Ήταν «οσιακή η βιοτή του, οσιακά τα τέλη του».
Και καταλήγει στο άρθρο: «Καλλινίκου του ταπεινού και πράου Επισκόπου, ανδρός Κοσμήσαντος την Εκκλησίαν του Χριστού και αναλωθέντος εν τη διακονία αυτής, αιωνία η μνήμη».
Είναι σημαντικό το ότι προσήρμοσε το αγιογραφικό χωρίο: «Και τω αγγέλω της εν Σμύρνη Εκκλησίας γράψον…οίδά σου τα έργα και την θλίψιν και την πτωχείαν· αλλά πλούσιος ει… γίνου πιστός άχρι θανάτου, και δώσω σοι τον στέφανον της ζωής».
Αυτός ήταν ο άγιος Καλλίνικος. Παρέμεινε πιστός άχρι θανάτου και έλαβε το στεφάνι της ζωής. Αλλά τα ίδια χαρίσματα είχε και ο φίλος του, π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος.
Να έχουμε τις πρεσβείες του αγίου Καλλινίκου και να έχουμε τέτοιους ανιδιοτελείς φίλους.
Μετά το τέλος της θείας Λειτουργίας προσφέρθηκε κέρασμα από τις κυρίες του «Συνδέσμου Αγάπης» του Ιερού Ναού Αγίας Παρασκευής στην αίθουσα εκδηλώσεων του Ναού.
