Την Τετάρτη, 18 Δεκεμβρίου 2024, πραγματοποιήθηκε η μηνιαία Ιερατική Σύναξη των Κληρικών της Ιεράς Μητροπόλεως Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου, στο Πνευματικό Κέντρο της Ιεράς Μητροπόλεως, στην Ναύπακτο.
Στην αρχή της Συνάξεως ο Σεβασμιώτατος έκανε μια μικρή παρουσίαση των εγκυκλίων του που θα διαβαστούν στους Ιερούς Ναούς τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά.
Στην εγκύκλιο των Χριστουγέννων είπε ότι αναφέρεται στο σπήλαιο και την φάτνη της Βηθλεέμ, όπως τα περιγράφει αναγωγικά ο άγιος Γρηγόριος Νύσσης, ενώ στην εγκύκλιο της Πρωτοχρονιάς, που θα διαβαστεί στην αρχή του έτους 2025 κατά το οποίο συμπληρώνονται 1700 έτη από την Α΄ Οικουμενική Σύνοδο, παρουσιάζει τις βασικές θέσεις ενός κειμένου του οσίου Ιουστίνου Πόποβιτς, το οποίο έγραψε ο νέος όσιος το 1925, στο οποίο αναφέρεται στον σύγχρονο αρειανισμό.
Συνεχίζοντας την θεματολογία του από τις Εγκυκλίους του αγίου Καλλινίκου, παρουσίασε μέσα από αυτές το ποιμαντικό έργο του. Κυρίως αναφέρθηκε στις πρώτες Εγκυκλίους του, επισημαίνοντας ότι από την αρχή της αρχιερατικής του διακονίας ενδιαφέρθηκε για την καλή οργάνωση του ποιμαντικού έργου της Μητροπόλεώς του.
Έδειξε ότι το έργο του, ως Μητροπολίτου, ήταν έργο θεολογικό, λειτουργικό και ποιμαντικό. Θεμελιωνόταν στην θεολογία των Οικουμενικών Συνόδων, στις διδασκαλίες των Προφητών, των Αποστόλων και των αγίων Πατέρων. Συνδεόταν με τα μυστήρια της Εκκλησίας και κυρίως την θεία Λειτουργία. Έτσι το κήρυγμα ήταν, όπως ο ίδιος το θεωρούσε, μετάδοση της Βασιλείας του Θεού.
Δεν αρκείτο όμως στο κήρυγμα. Επικοινωνούσε με τον λαό της Επαρχίας του, από την οποία δεν απομακρυνόταν ποτέ. Επισκεπτόταν με διάφορες αφορμές τα σπίτια των πιστών και κάθε εβδομάδα τα Νοσοκομεία, μεταδίδοντας λόγο παρακλητικό και διδακτικό. Με μεγάλο ζήλο δραστηριοποίησε τους Κληρικούς στην διάδοση της Αγίας Γραφής, αλλά και των έργων των αγίων Πατέρων.
Κινητοποίησε όλους τους Κληρικούς στην οργάνωση κατηχητικών σχολείων για τους νέους, αλλά και Αγιογραφικών Κύκλων για τους μεγαλύτερους. Ήθελε κάθε Ενορία να έχει τουλάχιστον δύο Αγιογραφικούς Κύκλους, ένα ανδρών και ένα γυναικών, τους οποίους προγραμμάτιζε να επισκέπτεται.
Το ίδιο ενδιαφέρον είχε και για την εξωτερική Ιεραποστολή, ενισχύοντας αυτούς που εργάζονταν σε χώρες στις οποίες επικρατούσε η ειδωλολατρεία.
Αυτό το πλούσιο ποιμαντικό έργο, που γινόταν με μεγάλο ζήλο, αγάπη και πείρα διοικητική, έδωσε πλούσιους καρπούς.
Στο τέλος της σύναξης έγινε λόγος για τρέχοντα διοικητικά θέματα της Ιεράς Μητροπόλεως.
