Την Πέμπτη, 21 Μαρτίου 2024, πραγματοποιήθηκε η μηνιαία ιερατική σύναξη της Ιεράς Μητροπόλεως Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου, στο Πνευματικό Κέντρο της Μητροπόλεως στην Ναύπακτο.
Ο Μητροπολίτης κ. Ιερόθεος, συνεχίζοντας την παρουσίαση θεμάτων, μέσα από τις ποιμαντορικές Εγκυκλίους του αγίου Καλλινίκου, μίλησε για την σχέση του Επισκόπου και των Κληρικών παρουσιάζοντας το περιεχόμενο της δεύτερης ποιμαντορικής Εγκυκλίου του, την οποία απηύθυνε στους Κληρικούς της Μητροπόλεώς του και της Εγκυκλίου με αρθμό 122, η οποία αναφέρεται στην συμμαρτυρία που δίνεται από τους πνευματικους στους προς χειροτονία λαϊκούς.
Αναφέρθηκε σε τέσσερα σημεία:
1. Στο ιεραρχικό και συνοδικό πολίτευμα της Εκκλησίας. Ο άγιος Καλλίνικος μέσα από την Εγκύκλιό του προς τους Κληρικούς δείχνει ότι είχε σαφέστατη γνώση και πείρα του πως λειτουργεί το συνοδικό και ιεραρχικό πολίτευμα της Εκκλησίας. Ονομάζει τους Κληρικούς αδελφούς, συλλειτουργούς, πολύτιμους συνεργάτες. Είναι πατέρας τους, αλλά και αδελφός. Ιεραρχικά προηγείται. Δεν απεμπολεί την ευθύνη του. Οι Κληρικοί, όμως, είναι οι πολύτιμοι συνεργάτες του στο ποιμαντικό έργο. Ο καθένας είναι ποιμένας της ενορίας του και αυτός όλων των Κληρικών και των ενοριτών τους.
2. Στο έργο των Κληρικών. Ο άγιος Καλλίνικος επισημαίνει την δυσκολία των καιρών μέσα στους οποίους καλούνται να εργαστούν οι Κληρικοί. Τους επισημαίνει ότι το έργο τους απαιτεί να έχουν αγία ζωή, να τελούν (και στα χωριά) τις προβλεπόμενες ακολουθίες, να προσεύχονται, να ασκούν ποιμαντικό έργο επικοινωνώντας με τους ενορίτες τους, επισκεπτόμενοι με διάκριση τις οικίες των Χριστιανών, μεριμνώντας για τους Ιερούς Ναούς, δημιουργώντας Πνευματικά Κέντρα, λειτουργώντας κατηχητικά σχολεία.
3. Στην σχέση Επισκόπου και Κληρικών. Με τους Κληρικούς ως πατέρας και αδελφός θέλει να έχη άμεση σχέση μαζί τους, χωρίς διαμεσολαβητές. Για τα προβλήματά τους οι ίδιοι θα ενημερώνουν τον Μητροπολίτη και τα αιτήματά τους τα ικανοποιούσε με αγάπη και δικαιοσύνη. Θεμέλιό του ήταν η Αγία Γραφή και οι Ιεροί Κανόνες.
4. Στις προϋποθέσεις εισόδου στην Ιερωσύνη. Σε ιδιαίτερη Εγκύκλιό του (την 122/2.5.1980) μιλά για την συμμαρτυρία που δίνουν οι Πνευματικοί σε όσους ετοιμάζονται να εισέλθουν στον
Κλήρο. Για τις χειροτονίες η ευθύνη βαρύνει κατ’ εξοχήν τους Επισκόπους, όμως και όλοι οι πιστοί, Κληρικοί και λαϊκοί, έχουν ευθύνη. Ο ίδιος ενδιαφερόταν για την εύρεση υποψηφίων Κληρικών, οι οποίοι όμως έπρεπε να πληρούν τις κανονικές προϋποθέσεις, γι’ αυτό ήθελε η συμμαρτυρία να ικανοποιή ό,τι λέει το παραδεδομένο κείμενό της, το οποίο περιέλαβε στην εν λόγω Εγκύκλιο. Πάντα σκεφτόταν την Μέλλουσα Κρίση και για το συγκεκριμένο θέμα σκεφτόταν τι λόγο θα δώσουμε στον Θεό οι Κληρικοί, αν δεν αφήσουμε αξίους Ιερείς για τα ιερά θυσιαστήρια της Εκκλησίας του.
Στο τέλος της σύναξης ο Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος αναφέρθηκε σε τρέχοντα διοικητικά θέματα.
